Salomon 4 Trails etappe 3 Imst naar Landeck

WOW!

klein 6Bij deze etappe past maar een woord. Wow. Nog nooit zo’n mooie etappe gelopen. 360 graden Alpenlandschap op een hoogte van 2512m. Fantastisch. Al het gedoe in de eerste etappes ben ik weer kwijt. Hier doe ik het allemaal voor. Om hier te mogen zijn, om fit genoeg te zijn om dit te kunnen en dan ook nog treffen met het weer. Alles klopt vandaag. Alles? Nou bijna dan. Julia heeft wat sores.

Maar bij het begin beginnen. Maandag was ik niet in orde. Martine H. omschrijft het nog het beste. ‘Die is helemaal verrot’. De etappe was erg zwaar. Ongelofelijk voor ‘maar’ 36km. Ik weet niet waar het aan ligt. De late start, het warme weer, de steile hellingen, teveel bier? Wat ik wel weet is dat er vanaf km 25 geen eten meer in kwam, ook niet erna, en ook niet bij het ontbijt de volgende dag. De beslissing om niet te starten was denk ik wijs. Ik had het niet gered. De eerste berg wel maar de tweede denk ik niet. Laat nu de eerste berg de mooiste zijn. Klimmen op ijsplaten. Ik heb foto’s gezien op de ‘pastaparty’ en de tranen zaten in mijn ogen. Had ik niet…

klein 7Vandaag barst ik dus van de energie, levensgevaarlijk! Ik heb er zin in. Dat gevoel ontbrak woensdag nog een beetje. Maar ik ben officieel ‘out of competition’ dus laatste startvak. :-(. Ik loop met Wilbert V. op en dat klikt. Na 4 km vlak, hoe heerlijk kan het zijn! moeten we stoppen voor de trein. We staan daar een paar minuten maar wat maakt het uit. Eenmaal het spoor over blijkt dat Wilbert’s waterzak het niet te doen. Eruit, erin, nog niet, prutsen. Inmiddels zijn we volgens mij de allerlaatste starters. Voor mijn energie overschot wel verstandig. We geraken in een dikke file van runners. Toch verbazen we ons over het bordje 25km. Huh nu al 6km gelopen? In 48 minuten?

klein 8De etappe is erg simpel vandaag. Vanaf een km of 4 klimmen we naar de Glanderspitz. Dat is 1800 meter. De top bereiken we na 20km. En wat voor een top. We lopen minimaal een paar km over een bergrug van top naar top. Om ons heen alleen maar bergen. Het uitzicht is spectaculair! Ik maak een bespottelijke hoeveelheid foto’s.

Ongeveer bij de verzorgingspost constateren Wilbert en ik dat ons Tempo toch te verschillend is vandaag en ik ga een stukje versnellen. Wat volgt is een inhaalrace. Ik haal Marc en Stella in, Taco, Harm, Julia. De volgende zou Koos moeten zijn maar niet gezien. Begrijp dat hij een topdag had. 🙂

klein 10

Onderweg wordt ik aangevallen door een varken!

Erg gelachen. Tien meter verderop ging een enorme koe op de singletrack staan met een houding van bekijk het maar. De loper voor mij kreeg een volledige lachstuip.

Het genieten is compleet. Ik vlieg over de bergrug en ben helemaal in mijn element. De zon, de koele lucht. Heerlijk. Ik vrees wel dat ik poepbruin wordt.

klein 9Na de top is het weer simpel. 10 km abstieg. 1700 meter. Lekker steil dus. Deze keer gaat met dat veel beter af. Oppassen om niet door de enkels te zwikken. Ik finish in 5:33 of zoiets. Ik vind het allemaal best. Bij de locale pizzeria koop ik een liter bier en ga wachten op mijn maatjes. Wow wat is het hier warm.

Morgen moet weer prachtig zijn maar ook weer zwaar. Weer een ruime marathon en weer 2800 hoogtemeters. Dat zal wel een uurtje of 9 gaan kosten. Eten, alles wat ik op krijg!

 

Geplaatst in 4Trails, Marathon, Trail, Wedstrijd | 2 reacties

Salomon 4Trails Etappe 2 Ehrwald Imst, DNS

Helaas. Ik durfde het niet aan. Gisteravond kwam de pastaparty veel te vroeg na de finish. Kon geen hap door mijn keel krijgen. De nacht ging redelijk, beetje kramp. Ontbijt hetzelfde. Niet goed.

Zoals al aangekondigd is de etappe aangepast ten opzichte van de vorige editie. Vijf km verder is ok maar 900 hoogtemeters meer naar ruim 2700 was voor mij de druppel. Het moet wel leuk blijven. Of zoals een andere uitstapper zei. Ik beschouw het nu als 4 aparte wedstrijden.

Inmiddels zit ik in mijn Hotel. Mijn maatjes moeten nog Finishen. Verwachtte eindtijden rond de 9 uur. Zelf hield ik al rekening met 10 uur lopen. De Cuttoff time is inmiddels met een half uur verlengd vanwege de hitte vermoed ik. Het is nu 28 graden. Boven in de bergen is het gelukkig beter.

In mijn rol als supporter zie ik de lopers nu bij een verzorgingspost langskomen. Ik heb een lift gekregen van de supporterscrew Koos. erg leuk om de nummer 1,2 en 3 te zien passeren. Kan nu wat steun geven aan het Nederlandse team. Bij post twee (de andere zijn niet met de auto bereikbaar?) kom ik twee Nederlanders tegen die gaan opgeven. Zometeen naar de Finish en is kijken wat ik daar tref. Ik vrees het ergste.

Inmiddels lukt het mij weer om te eten en voelen de benen beter. Morgen stap ik weer in.

Net bij de finish geweest. Iets te optimistische schatting geweest. Meeste van mijn cluppie zijn na de 9 uur gefinishd. De tweede berg was een killer. Hoor vreemde verhalen van gaten in de weg waar je overheen getild moest worden en een piek die maar niet kwam. De helling naar beneden loog er ook niet. De meesten na de finish waren er behoorlijk doorheen. Nu gaat het om herstellen. Wie het beste hersteld loopt morgen het best. Ben benieuwd. Nu Pastaparty! Jawel

 

Geplaatst in 4Trails, Marathon, Trail | 8 reacties

Salomon 4 Trails Etappe 1 Garmisch Partenkirchen naar Ehrwald

Salomon 4 Trails Etappe 1 Garmisch Partenkirchen naar Ehrwald

klein1Vandaag is het begonnen. De eerste etappe van de 4 Trails. Gisteren heb ik de openingsceremonie bijgewoond. Deze keer zat ik vooraan, aan de Nederlandse tafel. Veel zaken zijn heel herkenbaar. De vlaggenparade, de burgemeester, de dokter, de racedirector.  En natuurlijk de Nederlandse delegatie waar de helft ervaren is en de andere helft aan de lippen hangt van de meer ervarenen. Er worden 26 Nederlandse deelnemers welkom geheten. Veel herkenning dus. Gelukkig is de briefing veel korter dan bij de TAR. Om 8 uur staan we weer buiten. Weersverwachting 20-25 graden. Eind van de dag een bui. Mooi.

Het hotel waar we overnachten is goedkoop. Doeken voor de ramen, geen receptie. Een Turkse vrouw regelt alles. Het bed piept en kraakt, de kamer is piepklein maar prima. We slapen allebei prima en ontbijten om half 8 op het dakterras met een prachtig uitzicht.  Om kwart over 8 staat Marc voor de deur met zijn auto. Tassen achterin en met de luxe taxi naar de start. Gelukkig. Om nu een kwartier met die tas te gaan zeulen.

klein2Op het plein is het een grote herkenning show. Vele TAR lopers van editie 2012 zijn er ook. Zelfs Matthias met zijn ACDC in zijn rugzak. Veel zoenen en lol maken dus. We hebben nog anderhalf uur.

Om 10 uur dan de bekende start met de ‘ highway to hell’ Vandaag staan 6! beklimmingen op het programma. De eerste top is Abzw Drehmoserwald. 1279m Dat gaat erg soepel. Als we weer beneden komen 991m is de verzorgingspost verdwenen? Daar krijg ik last van. Ik moet eten. Gelukkig heb ik een broodje van het ontbijt meegenomen. We gaan door het bos weer steil omhoog. Ik heb hier een goed ritme te pakken. Maar ohoh hier gaan de benen voelen. We klimmen naar Talstation Langenfelder op 1616m. 1100m gehad nog 1300 te gaan.

klein4De afdaling is erg heftig, technisch en steil. We dalen af naar Hammersbach op 772m. Beneden is dan eindelijk de verzorgingspost. Helaas is de watermeloen al op en wordt er alleen cola geschonken op post drie. Jammer! Ondertussen ben ik 3 uur onderweg en pas op km 16-17. Hier is een mentaal momentje. De derde klim gaat naat Eibseealm op 1100 meter. Ik weet alleen dat hij steil is, heel steil. Hier tref ik Taco die de race bij me blijft.

klein5We lopen rond de zugspitze en krijgen prachtige panorama’s. Ik geloof dat we elk panoroma gezien hebben die er bij de zugspitze is. Weer een stukje dalen naar 1000 meter en hier is er weer een verzorgingspost. Heerlijk. Hard nodig. Taco en ik nemen de tijd want ons staat wederom een heftige beklimming te wachten. 500 meter deze keer naar de grens tussen Duitsland en Oostenrijk. De klim is ongeveer 4 km. Zeg maar een 12,5% gemiddeld.

Een psychisch moment wederom. De kms gaan zo verrekte langzaam. Onze Garmins en Suunto’s geven veel hogere waarden aan dan de organisatie. Pas als we weer zijn afgedaald naar de derde verzorgingspost komt eindelijk het  bordje nog 10km.

Helaas is het leed nog niet geleden. Nog twee beklimmingen maar alweer vreselijk steil. De omgeving is geweldig en ik geniet van het Tiroler landschap. Wel heb ik het steeds erg warm. Af en toe een verkoelend windje is heerlijk. Bij mij en Taco gaat het lampje langzaam maar zeker uit. De laatste 5 km dalen zijn een bezoeking. Taco gaat nog hard onderuit op een trap. Gelukkig niks aan de hand. Voordat we Ehrwald ingaan nog even het bos in met heuveltjes. Daar ben ik nu wel helemaal klaar mee. Ik wordt voorbijgelopen door Stella en Marc. Aansluiten is er niet bij. Taco gaat wel mee. Op km staat daar notabene Martine Hofstede met haar meidenclub. Hotelletje en fietsen geloof ik. Zij ziet mij op mijn best. Gezicht op oorlog, ik ben er klaar mee. Zij beurt me een beetje op en na een hug weer verder. Nu komt Wilbert V. langszij. Net terug van een loodzware 100km trail (afgelopen zondag!) en nu alweer hier bezig.

De finish komt geen moment te vroeg. Ik ben op. Ik plof op een driepersoons ligbank naast Stella en nog iemand. Heerlijk. Hier blijf ik minstens een half uur liggen. Er is hier geen bier alleen water en cola. Ja daar heb ik natuurlijk helemaal! Geen trek in. Het Hotel ligt heerlijk dichtbij, 300m en is vreselijk luxe. Ideaal! Met twee biertjes gaan Julia en ik naar onze kamer. De douche in dit Hotel is wel warm. Ik blijf er zeker een kwartier onder staan.

Het liefst laat ik de pastaparty aan me voorbijgaan. Julia gaat uit eten met haar vriend dus dat komt goed uit. Helaas is haar vriend een hele goede loper en wordt tweede. Dus moet hij naar de ceremonie en Julia natuurlijk ook. Ik ga mee en eet wat ik lust. De Tiroler grotzl smaakt me deze keer helemaal niet. Salade, fruit gaat beter. Zodra ik kan trek ik mij terug met een heerlijke kop koffie op mijn kamer met de benen omhoog. Dat heb nou wel nodig!

Conclusie: Vandaag heb ik afgezien vanaf km 25. En dat zijn er meer. De Etappe is echt zwaar. Ik loop 36km in 6:58. Dat zegt wel genoeg. Morgen staat er een langere etappe op het programma met twee ! beklimmingen naar 2200 meter. 45km en 2700hm. Men zegt dat Etappe 1 het zwaarst is maar ik houd mijn hart vast.

Geplaatst in 4Trails, Marathon, Trail, Wedstrijd | 5 reacties

Inpakken

tas

Ik had mij goed voorbereid en genoeg kleding meegenomen naar mijn vakantieadres. Nu kan ik beslissen wat ik meeneem naar de Alpen. Onderscheidende factor is de weersverwachting

De afgelopen dagen ben ik verwend met temperaturen van 25 tot 35 graden. De weerberichten die ik zie voor komende dagen in de noordelijke alpen geven allemaal lagere temperaturen aan. Prima. Wat ik minder vind is dat er veel regen wordt voorspeld. Tijdens het lopen geen probleem. Na het lopen levert het natte zooi op die je nooit op tijd droog krijgt. Plastic zakken dus.

Maar zoals Jacolien altijd nuchter opmerkt. Je kan het weer niet veranderen dus maak je er vooral niet te druk over.

In mijn rugzak twee jasjes. de Waterdichte jas die ik al had en een waterafstotende tweede jas om uit te proberen. Ter beschikking gesteld door Scarabee. Bedankt Marc.

De tas is verder gepakt met de bekende spullen. Grootste verschil is dat ik ook mijn ascics heb meegenomen. Wanneer het parcours niet al te technisch wordt, lijkt deze schoen me prima.

De laatste dagen heb ik mezelf erg rustig gehouden. Was nog een downhill op de MTB van plan maar dat viel in het water vanwege een lekke band. Koen gaat wel en is ruim voor mij (auto) thuis. Benieuwd naar de maximum snelheden, maar hard gaat het zeker. Ook nog naar 24oo meter gewandeld in Hirzen. Wel met kabelbaan. Daar kreeg ik voor het eerst wedstrijdkriebels. Het gemak waarmee ik naar boven loop voelt goed. Hoogste punt in de Alpen de komende dagen  is 2900 meter. Ver boven de sneeuwgrens. Op 2400 meter is het hier gewoon warm. We drinken een vers glas ‘Frissche Buttermilch’

Net als vorig jaar heb ik de intentie om elke dag verslag te doen. Te beginnen met morgen. Hotels zeggen te beschikken over wifi maar dat moeten we nog maar zien. Het begint te kriebelen, maar nog niet teveel. Ik heb hier Bertrand ontmoet die behoorlijk sportief is ingesteld.  Ik heb geprobeerd uit te leggen wat ik ga doen de komende dagen maar erg begrijpen doet ie het niet. Mijn kriebels maar bewaren voor morgen.

 

Geplaatst in Training | 1 reactie

Gallerhofe

klein3Samen met Koen bij Gallerhofe. Klim op de moutainbike van 5km met 500hm. Poeh, dat ben ik niet gewend. Naar beneden ging veel sneller.

 

Geplaatst in Training | Geef een reactie

Heller Koch, Herrengrötzl en rennen.

klein1Na twee dagen reizen zijn we dan aangekomen in de Dolomieten. We verblijven op een geweldig mooie Alpencamping. Het kamperen gaat nu in de luxe stand. Geen tent maar een caravan, geen luchtbed maar een matras. Ach, ach het went wel. Gisteren hebben we heerlijk gegeten in het dorp. Een heerlijke Herrengrötzl vergezeld met een goeie pint Heller Koch. Of waren het er twee?

klein2In ieder geval zijn de afgelopen dagen wel erg in de rustmodus. Tijd om ook weer eens de schoenen aan te trekken. Een route is snel gevonden. We kijken uit op een klein kerkje, st Hypolithus. Het lijkt verder dan het is, binnen een half uur sta ik op de top, 770m. Mooie trailroute. De terugreis loopt via een andere aandachtstrekker, Leonisburgh. Helaas is deze niet toegankelijk. Vanaf hier verdwaal ik uiteraard. Ik loop mezelf meerdere keren vast in appelboomgaarden. Na 3 uur ben ik weer terug. Met kersen gekocht bij een boer. 21km in de benen. Plus heel wat hoogtemeters. Zo, biertje!

Geplaatst in Training | Geef een reactie

Alpen

De voorbereidingen zijn klaar. De trainingen zijn afgerond. Het trainen voor de 4 Trails viel mij zwaar. Het oorspronkelijke plan was de 80 km van de Mont Blanc Marathon. Deze heb ik geannuleerd nadat bekend werd dat ik een dubbele afspraak had in mijn agenda. De wedstrijd was afgelopen vrijdag. Ik zou hem oorspronkelijk lopen met Jacolien, Rene en Frans. Uiteindelijk is Jacolien alleen afgereisd. Zij heeft de monstertocht volbracht in 19 uur en 54 minuten. De details heb ik nog niet gehoord maar dat het een barre tocht was is wel duidelijk. Els en Rob die ook die kant opgingen hebben het uiteindelijk niet gered. Rob had nog maar 14km te gaan! Achteraf ben ik erg blij dat ik hier niet aan heb deelgenomen. Ik weet niet of het mij wel gelukt zou zijn.

kmsInmiddels heb ik alweer vele kilometers gelopen.  Ik heb gekozen voor een verstandige opbouw na het gedoe met de kuiten. Elke maand meer kilometers met aan het eind weken van 80km. Te weinig naar mijn zin. Hier kan ik nog flink wat mountainbike kilometers aan toevoegen. Het voorjaar liep ik meerdere marathons en ook een paar serieuze trails van rond de 40km en de nodige hoogtemeters. Alles bij elkaar denk ik voldoende conditie te hebben om de 4 Trails tot een goed einde te brengen. Ik leg mij daarbij wel de verplichting op rustig aan te doen. Gelukkig gaat er een leuke groep Nederlanders die kant op en zal ik een aantal dagen met Julia R. optrekken.

Grootste probleem bij de training was de motivatie. Mijn werk eist mij meer op dan een jaar geleden. Ook de nieuwe baan van Monique en het nieuwe huis vroegen veel energie. Inmiddels is de balans alweer veel beter maar toch.  Het lukte mij niet meer om zondagochtend vroeg op te staan en als eerste in het bos te zijn. In plaats daarvan zocht ik steeds vaker het gezelschap van mijn clupje op de zaterdag. ‘Thanks guys/babes’. Laatste training was afgelopen zaterdag. De ‘ moffendorp-trail’ met als toegift een stukje wild over Rozendaalse veld.

29 juniDe komende periode zal ik meer gaan taperen. Beetje lopen, beetje moutainbiken en dan gaan we de 10 juli weer los. Op deze plek zal ik wederom pogen dagelijks verslag te doen.startnummer 496.

Geplaatst in 4Trails, MTB, Training | Geef een reactie

Trainen en trainen

bos-1Het is weer een sportief weekend. Weer helemaal anders dan gedacht maar toch. Dit weekend heb ik behoefte om weer eens alleen te lopen. Mijn vaste rondje is alweer maanden geleden lijkt het.

Ik kies  ervoor om op zaterdag niet eens vroeg op te staan en ontbijt op mijn gemak. Om half negen sta ik eindelijk buiten. De motivatie is helaas ver te zoeken. Iets waar ik de laatste tijd wel meer last van heb. Mijn lichaam wil wel maar mijn hoofd is er totaal niet bij. Op de automatische piloot neem ik de heuveltjes. Erg veel zin om te lopen krijg ik eigenlijk de gehele route niet. Begrijp er geen snars van.  Telkens schrik ik weer wakker en blijk ik weer een flink stuk verder te zijn. Teveel aan mijn hoofd?

Het gaat eigenlijk vrij gemakkelijk. Geen bijzondere belevenissen. Het bos ligt er wel mooi bij. Groen en veel bloemen. Eenmaal thuis geeft de garmin 29km en nog wat. Dat is gek. Rondje is toch zo’n 32km. Ik kan er niet mee zitten.

Maar weer gauw vergeten.

Zondag heb ik weer een andere uitdaging op de agenda. Koen en ik gaan weer mountainbiken. Maar geen gewone tocht deze keer. We doen mee aan de tourtocht van TC buitenlust.

TCB

De organisatie is in handen van de club van mijn broer. Hij prijkt voorop de affiche. De club organiseert de tocht voor het eerst in de zomer en dat is voor mij een goede aanleiding om hier naartoe te gaan. Ik spreek met Koen af dat we de 30 gaan fietsen. We hebben nog nooit met een georganiseerde MTB tocht meegedaan. Geen idee hoe het eraan toegaat.

De start is tussen 9 en 10 op de wielerbaan in Helmond. Eerst een bakkie doen bij mijn schoonzus die achter de bar staat. Om half 10 gaan we op pad.

We gaan direct door de Bakelse bossen en langs een Berkendonkmeer om vervolgens naar het zandbos door te steken. Het zijn allemaal kleiner bossen die wat verspreid liggen in het Brabantse land. We hadden niet verwacht dat er veel hoogteverschil in de bossen zou zijn en dat klopt ook wel. Alle heuveltjes en bultjes worden gepakt en soms meerdere keren. Wel vraagt het parcours veel van onze stuurmanskunsten. Het is continu draaien en keren remmen en aanzetten. Dat maakt het best wel pittig. We fietsen naar Bakel en op km 20 volgt een verzorgingspost.

bos-3

 

 

 

 

 

Dat vind ik wel amusant. De post is in een boerenschuur en de verzorging is prima. Thee of koffie, koek, ontbijtkoek, wafels, sultana’s maar bovenal appels! Heerlijke zoete vers (?) geplukte appeltjes.  Appels zoals appels horen te smaken.

Koen heeft het naar zijn zin en wil de 50 wel proberen. Daar zeg ik geen nee tegen hoewel ik de benen toch al wel voel. Mijn broer had al aangekondigd dat dit het mooiste deel zou zijn. Ik had kunnen weten dat hij met mooi niet het uitzicht bedoelde maar de zwaarte van het parcours. Het geslinger komt in een tweede versnelling en opeens blijkt er toch hoogteverschil te zijn. Allebei versturen we onszelf een keer.

bos-2

De eerste keer ga ik onderuit en stoot mijn knieholte tegen mijn trapper. Dat levert een pijnlijke plek op. De tweede keer rijdt Koen een zandvlakte in en staat in een keer stil. Hij heeft van die clips onder zijn schoenen en krijgt ze er niet snel genoeg uit. Helaas zat ik daar kort op hem dus toen Koen omver ging nam hij mij mee. Wederom zat mijn knie bekneld tussen staal.

Het mag de pret niet drukken. Wij zijn duidelijk niet de snelsten en worden regelmatig ingehaald. De meeste fietsers zijn goed geluimd en zeggen gedag. Toch zitten er ook wel een aantal horken bij. Vrij veel zelfs. Op km 40, denk ik, rijden we bij een fietser met een klapband achterop. Hij heeft geen spullen bij zich. Ik bel met de organisatie en het lijkt erop dat ze hem gaan ophalen. Geen idee hoe het afloopt maar de actie krijgt geen goedkeuring van het organiserend comité. Hoe kun je nu op pad gaan zonder reservemateriaal! Dat hoort kennelijk in deze wereld.

We krijgen nog een toegift in Speurgt en rijden tussen een paar honden door die als bewakingshond worden getraind. Inclusief dikke pakken en gillende vrouwen. Gerrie zou dit geweldig hebben gevonden. Niet veel later zijn we weer terug waar we gestart waren. We drinken nog wat. En gaan dan weer op huis aan. Mijn broer hebben we helaas gemist. Te druk met de organisatie. Ook hier zijn er mensen die de bordjes verwijderen.

conclusie: Het trainen gaat maar moeizaam. Toch is de vorm wel goed. In een weekend zonder noemenswaardige problemen 30km rennen en 50km mountainbiken is niet slecht. Toch ben ik er niet helemaal gerust op. Die 4Trails moest ik maar voorzichtig starten en energiezuinig lopen.

Geplaatst in MTB, Training | 2 reacties

Trainen

training

De Ohm trail was eventjes de laatste wedstrijd. Nu weer gewoon trainen. Kilometers maken.

De dag na de Ohm trail met Koen lekker ge-MTB-d. Heerlijke manier om de benen los te maken. Helaas brak de ketting van Koen en moest ik hem naar huis slepen.

Dinsdag loop ik met zware benen en is 20 km genoeg. Komt goed uit dat er een korte Ciko training is.

Donderdag loop ik de training mis vanwege een feestje. Koen slaagt voor zijn middelbare school en om half vier zit ik aan de champagne. Definitief gaat er een streep door de 80MBM. De diploma-uitreiking zal ik gewoon bij zijn. (Uiteraard)

Zaterdag met de Long distancegroep van Ciko. Het Deelerwoud staat op het programma. Mooi gebied waar ik veel te weinig kom. De beruchte rode pijltjes route blijkt niet zo heel heftig te zijn. Vooral mooi. Met voor en na transport een dikke 35km.

MTB-1

Vandaag wederom MTB-en. Materiaalpech blijft ons bespaard. Wel zijn we betrokken bij een ongeval met een racefietser. Voor mij komt op een stukje fietspad een racefietser mij tegemoet die niet oplet. Na een brul schrikt hij en wijkt uit naar rechts. Helaas voor de mij inhalende racefietser die ook niet oplet. Zij gaat in de remmen en over de kop. Gelukkig valt het allemaal mee en kunnen we allen de weg vervolgen.

Al met al een 95km deze week gelopen en een km of 40 gefietst. En het lijf vindt het allemaal best. Mooi zo.

 

Geplaatst in MTB, Training | Geef een reactie

Technisch parcours

traject

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De Ohm trail kent een nogal technisch parcours.

 

Geplaatst in Trail | Geef een reactie