Matafelan-Granges

Waar te beginnen. We zijn pas 4 dagen weg maar het lijkt al veel langer. Na een voorspoedige reis zijn wij aangekomen in Frankrijk op een leuk klein campinkje met een meertje. De omgeving is schitterend. Het slechte nieuws is echter dat de auto het heeft opgegeven. Resteert maar één ding repatriëren.  Maar zonder auto geen vakantie en zonder auto krijgen we geen caravan naar Nederland. Het begin van een doffe (verzekerings) ellende. Na twee dagen garages en aan de telefoon hangen gloort er dan nu eindelijk  licht aan de horizon en lijkt vervangend vervoer in zicht. Dat is goed nieuws want ook mijn trail komt in gevaar zonder vervoer. Minor detail is dat de auto 250 km verderop staat. En natuurlijk dekt de verzekering de schade niet (big detail). Valt er net niet onder, ik had een aanrijding moeten hebben lijkt het.  Maar laat ik daar dit log niet gebruiken voor verzekeringsverhalen want daar wordt ik echt niet vrolijker van.

Positief is dat ik vandaag voor het eerst weer een training heb volbracht van een km of 9 zonder ook maar de geringste kuitklachten. Begrijp jij het begrijp ik het. De training was bedoeld als test. Zonder een goed gevoel had ik de boel afgeblazen en nu lijkt het er toch op dat het moet kunnen. Dus nu een auto regelen en op naar Chamonix. Ik ga met het hele gezin daar een nachtje blijven. Terwijl ik geniet van een 30 km trail aan de voet van de Mont Blanc gaat het gezin naar boven. Uiteindelijk hopen we tegelijk aan de finish te staan. We gaan het doen!

Geplaatst in Training | Geef een reactie

Mountainbiken

Als het rennen niet lukt stappen we op de fiets. Een leuk alternatief zij het dat ik toch liever loop. Als mijn maatjes vanavond op de club vertrekken stap ik op de fiets. We beginnen maar eens met een klein rondje. Het worden er 23 km met een gemiddelde hartslag van 115.  Erg relaxed dus. Via de A50 bereik ik mijn favoriete rondje. Tja het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Ik tref op mijn route een paar luidruchtige hooglanders aan. Het geluid kan je niet fotograferen dus deze keer maar eens een filmpje. Leren we dat ook eens.

Als ik mijn route vervolg wordt ik aangehouden door de boswachter.  Ik fiets niet op de moutainbike route en dat mag niet. Ik leg uit dat ik niet vaak moutainbike en dat ik dat niet wist. Nou dat antwoord had ie duidelijk al vaker gehoord. Ik laat het erbij zitten en hij ook. Als ik het fietspad opdraai wordt ik verrast door een mooie lichtbruine ree. Ik fiets naar huis en bedenk me dat ik hier toch geen gewoonte van ga maken.  De kuit houdt het prima, het lijkt mee te vallen.

Geplaatst in Training | Getagged | 1 reactie

Slecht nieuws

Slecht nieuws. De blessure is weer terug.  Ik begrijp er geen snars van en ben in mineur. In een duurloop van vandaag voelde ik na 5 km al dat het “niet helemaal lekker zat”.  Het tempo teruggeschroefd en aan de rechterkant van de weg lopen leek te werken. Tot opeens bij km 19 het er in één keer weer inschoot. Ik snap er niks van. Een week geleden loop ik 30k op een meer dan zwaar parcour en vandaag is een bospaadje al te veel. Het enige wat ik kan bedenken is de loopband bij de sporttest. Mijn lichaam is niet gebouwd voor hoge snelheden.  Ik breek de training onmiddelijk af en wandel terug in de hoop dat het meevalt.  De schoenen gaan in de kast. De krachttermen die bij mij boven komen schrijf ik maar even niet op.

Geplaatst in Lichaam | 1 reactie

Topsporter

Vandaag onderga ik een sportmedisch onderzoek op Papendal. Het laatste onderzoek is alweer 3 jaar geleden en ik ben benieuwd wat de trainingsarbeid voor invloed heeft gehad op mijn lichaam. Daarnaast heb ik een “certificat de non contre-indication à la pratique de la course à pied” nodig. Ik wordt geholpen door Peter van Beek die wordt geassisteerd door een heel vriendelijk assistente. Er is ruim tijd voor alle vragen die ik heb en zoals gebruikelijk worden de resultaten doorgesproken. Uiteraard verwacht ik betere waarden dan 3 jaar geleden. Alleen al het feit dat ik 7 kg lichter weeg zegt al genoeg. Toch wordt ik een beetje overdonderd. Ik ben niet gewoon fit ik ben topfit. Mijn Vo2Max van 60 (!) verdwijnt van het tabelletje, hoger komt in de tabel niet voor. Voor mijn leeftijd is 35 mormaal, 60 is een waarde van een topsporter van 20-25 jaar. Het wordt nog gekker. Mijn verzuringsgrens is van 14 km/hr gestegen naar 16-17 km/hr bij een hartslagomslagpunt van ong 172 bpm. Met andere woorden die halve Marathon moet ver onder de 1:30 kunnen. Peter heeft het over 1:15 tot 1:10.

Ik neem alle getallen en cijfers tot mij en ben er een beetje stil van. De algehele conclusie is eigenlijk dat ik niet diep genoeg ga. Zo ook op de hardloopband. Ik krijg de gelegenheid om mijn tempo steeds een halve km te laten stijgen om dat vervolgens een minuut vol te houden. Beginnen bij 10 (4 min) dan 10,5,11, 11,5 etc Ik kom tot 17,5 en vind het dan wel best. De arts geeft aan dat ik zeker nog een km harder had moeten kunnen. Mijn hartslag zat nog niet eens op de verzuringsgrens. Maar al met al loop ik 8 minuten harder dan 14 km/hr en dat voel je toch wel.   De testuitslagen laten nog twee weken op zich wachten maar de getallen die ik onthouden heb spreken voor zich.

Puntjes van kritiek zijn er ook. Bij de zuurstof test scoor ik op alle fronten goed behalve bij het erg diep uitademen. Je kent dat wel uitademen en dan als je denk dat je niks meer in je longen hebt toch nog even doorblazen.  Schijnt iets asmatisch te zitten. Nog nooit gehoord. Moet beter letten op voeding.  Beetje laag IJzer. Verder ben ik scheef en dat zou nekklachten kunnen geven. Dat herken ik wel. Is wel iets aan te doen maar voorzichtig. Ook moet ik een nogal groot hart hebben. Tja daar kan ik niet zoveel mee. En, natuurlijk!, kunnen er nog wel wat kg vanaf. Een vetpercentage van 20,1 is toch wat hoog voor een topsporter. Het zal wel.

Conclusie; Ik ben fit, superfit, en dat voelt goed. Voor de komende jaren kan ik lekker van mijn sport blijven genieten en dat is belangrijk. Of ik dat ooit ga opzetten in sprankelende pr’s? Ik weet het niet, de behoefte ontbreekt een beetje.

Het verstrekken van het certificaat leidde tot weinig problemen.

Geplaatst in Lichaam | 1 reactie

10.000 km

Zondag 11 juli 2010. 31,1 km, 3:18 hr, 146 bpm, 580 hm.

Vandaag 11 juli is de dag dat Nederland Wereldkampioen word, ik weet het zeker. Ik ben geen voetballiefhebber maar laat mij meeslepen met het WK geweld. Het is zelfs zo erg dat ik ook wedstrijden begin te kijken waarin Nederland niet speelt. In ieder geval is er vandaag veel sport. De Tour niet te vergeten kent vandaag een belangrijke etappe. De etappe  gaat door het gebied waar ik over een paar weken hoop te vertoeven en mijn volgende trail wil lopen. De dochters zijn met een oriëntatiewedstrijd (te paard) het bos in. Zelf loop ik mijn vaste rondje.

Geen gewoon rondje vandaag. Twee omstandigheden zijn anders. Ten eerste is het warm. Heel warm. Bij vertrek valt het nog mee maar bij thuiskomst staat de thermo op dik 30°C. De onweersbuien van vannacht hebben de Veluwe voorzien van wat plassen die verkoelend lijken maar bevatten warm water. Ik zweet vandaag erg veel. Ik heb het gemeten en kom op 4 liter. Ik heb 1½ liter sportdrank bij me en dat is te weinig. Het is twee keer zoveel als ik normaal drink maar vandaag te kort. Bij thuiskomst drink ik in één keer een liter eiwitshake op. Bijkomstigheid van het zweet is dat ik schuurplekken heb van mijn tight. En dat is nieuw voor mij. Bij thuiskomst doet dat goed zeer. Mijn liezen en mijn rug. Volgende keer maar preventief smeren. In ieder geval verlies ik teveel vocht en een ijzeren wet leert dat bij vochtverlies van meer dan 2% dat ten koste gaat van de prestaties. Dat is te merken. Het is werken en buffelen maar ook genieten.

Het tweede ding is dat ik vandaag ren met stokken. Ik wil ervaring opdoen met die dingen om te zien hoe dat bevalt en wat de voordelen zijn in de bergen. Twee conclusies heb ik al getrokken. Bij een vlak parcours vind ik ze niks. Het kan wel maar het effect weegt niet op tegen de last. Heuvelop vind ik ze prettig. Met name als het langzaam gaat. Je hebt dan tijd om af te zetten. Wandelend merk ik het effect direct op de benen. Volgens mij had ik in Bouillon veel aan de stokken gehad. Het afzetten met de armen levert wat op. Het ontlast de benen en meestal gaat de beklimming sneller. Het zou schelen als ik sterke armspieren zou hebben.

Verder mag natuurlijk niet onvermeld blijven dat ik vandaag mijn 10.000 ste officieel gemeten km gelopen heb. Op de kop af  in 5 jaar tijd. Wow.

Geplaatst in Training | Getagged , | Geef een reactie

Zondag

zondag 4 juli 2010, 31,5 km, 140 bpm, 3:13 hr, 600 hm.

In de USA is het vandaag een bijzondere dag. Voor mij is het een “gewone” zondag. Gewoon omdat ik mijn favoriete rondje weer eens ga lopen. Ik krijg er maar geen genoeg van. Ik heb al eens eerder uitgelegd dat ik mijn rondje beschouw als een virtual 4D (oftwel gewoon echt) prikbord. Op elke bocht, op elke plek rijgen de herinneringen zich aaneen en ik voel me daar wel bij. Vandaag weer 3 ansichtkaarten geprikt. Op km 8 ontmoet ik Frans (A1). Hij zit net als ik weer vol wilde plannen en ja dan moet je km’s maken. Het weer is beter dan gisteren. Dat wil ik geloven. Hij waarschuwt mij voor schotse hooglanders (A2) en inderdaad het stik ervan.

In de kranten en “live” lees ik hoor ik over een overschot van herten (rood vlees), zwijnen (zwart vlees) maar niemand rept over deze koeien. In het begin vond ik ze wel leuk, nu worden ze gewoon, en ik vind het er eigenlijk wel teveel worden. Bruin vlees? Al helemaal als ik niet eens over het pad kan lopen. Bij mijn tweede kudde van de dag begon één van de beesten luid te loeien en kwam op de kudde aflopen. Niet zo heel dreigend, alleen stonden alle koeien gelijk op en kwamen in beweging. Kan je melden dat die beesten niks doen maar ze zijn wel groot. Toch maar even doorgelopen. 

Hoogtepunt van de dag is een ontmoeting met een vos (A3). Schuw? Nou nee. Bang? Nee ook niet. Ik zie het beest voor me op het pad en ik besluit er rustig naar toe te lopen. Op 20m krijgt ie me in de gaten. Op 10m is het mooi geweest en smeert ie ‘m. Schitterend gezicht en wat ik helemaal mooi vond is dat de vos door een stuk of 10 vogels nauwlettend in de gaten werd gehouden. Die vlogen met de vos mee. Ik ben voor de zoveelste keer blij dat ik mijn camara meeneem en kon deze keer de vos dan ook eens vastleggen. 

De training zelf ging weer als vanouds. Het eerste stuk was benauwd, het tweede stuk warm. Mijn hartslag was ongelooflijk laag in de eerste helft. Van de eerste 20 km lag 12 km de hartslag onder de 133. Het tweede stuk voelde ik me zo fit dat het tempo omhoog ging. Dat gaat natuurlijk ten koste van het gemiddelde.

Geplaatst in Training | Geef een reactie

Mannending

Het is een mannending waar ik erg van kan genieten. Ik doe het zelden of nooit behalve als ik hardloop en dan nog alleen in het bos. Mijn gezin begrijpt er helemaal niks van. Wildplassen!. Of plassen in het wild lees bos. Niks geeft zo’n heerlijk oergevoel als die strakke tight naar beneden te doen en jezelf eens heerlijk leeg laten lopen. Geen wc-bril, geen rand waar je rekening mee hoeft te houden. Je kan mij zelfs of vaste plekken aantreffen. Verborgen territoriumdriften? Vroeger had ik een boom of struik nodig, tegenwoordig niet meer. Alleen rust. Het is iets wat ik alleen wil doen. Zoals ik al zei ik heb dat eens laten vallen bij mijn gezin  na een training en sindsdien wijzen zij mij daar geregeld op. Er is altijd wel een aanleiding.

Maar nu krijg ik steun uit onverwachte, literaire hoek. Abdelkader Benali wordt in literaire kringen hoog aangeschreven en die doet het ook!  Ik citeer een stuk uit zijn boek “De stem van mijn moeder”.

“Het lichaam kan je verrassen met nieuwe energie uit een onverwachte bron. Ik geniet ervan om langs de weg in het riet een plaspauze te houden. De damp die afslaat van de klaterende straal neemt, wanneer het koud is, de vorm aan van een kernexplosie”

Ik ben niet alleen! Als Abdelkader het mag, mag ik het ook! Mijn gezin begrijpt me nog niet, maar nu mag ik wel. Abdelkader bedankt!

Geplaatst in Lichaam | Geef een reactie

Wow

Fit. Ik voel me fit. Vind dat niet vaak van mezelf maar kan niet anders zeggen nu. Bizar nu met dat warme weer maar  toch. Mijn lichaam is hersteld. Ik voel nog allerlei dingen in mijn benen waar ik maar niet teveel aandacht aan schenk maar het gaat lekker. Afgelopen maandag een herstelloopje (warm), dinsdag een RDL van Gordon over de veluwe (WARM) , nou dan weet je het wel en vanavond Intervaltraining (HEEL WARM). Vijf keer duizend meter en wederom had ik mij voorgenomen rustig aan te doen. Voor mijn gevoel deed ik dat ook (het eerste rondje) maar daarna liet ik mezelf lekker gaan. Heb niet zo gek veel last van de warmte. Lekker hellinkje af, linksaf de heuvel op, René, Hubert en Herbert lossen, weer links consolideren en rustig doorlopen. Weer linksaf aan het eind heuveltje op doortrekken, clubje de genadeslag geven en dan doortrekken naar de finish. En dat 5 keer. Tot mijn stomme verbazing liep ik in mijn rondjes 3:30 en harder per km. Goed voor een dikke 17 km/hr. snelste stuk ging 18,5 km/hr. Ik twijfel aan de waarneming maar het staat er echt en niet één keer maar alle rondjes. De km’s gingen allemaal ruim onder de 4 min/km. En het ging zo makkelijk.  WOW. Enige minpuntje vanavond is een ongenode gast. Correctie twee ongenode gasten. Een teek had zich in mijn been vastgezet en een ander was op zoek naar een sappig plekje.. Ik heb daar nooit last van maar nu dan toch meteen twee gescoord.

@Martin. Helemaal gelijk. wat een leuk loopje. Neem hem op in mijn agenda maar met potlood.

Geplaatst in Lichaam, Training | Geef een reactie

Halfjaarcijfers

Beetje saai stukje. Cijfertjes. Halverwege het jaar heb ik 1495 km gelopen. dat is 57,5 km per week. In de eerste 6 maanden van het jaar heb ik bijna net zoveel km gelopen als vorig jaar in een heel jaar. Het lijkt erop alsof mijn lichaam aan lang en veel begint te wennen. Toch is het oppassen geblazen. Een blessure is zo opgelopen. Ik heb ontzettend genoten van de gelopen wedstrijden maar kijk toch met een tikje teleurstelling terug op 2*DNF in wedstrijden waar ik erg naar uitkeek. Ik hoop dat het komende half jaar beter zal gaan. Ik heb erg veel leuke loopjes op het oog.

Het lopen maakt bij mij een ontwikkeling door. Gelopen PR’s vind ik deze steeds minder belangrijk. Maar daag me niet uit want dan ben ik zo weer om. Het lopen van langere afstanden trekt mij al langer en het lopen van lange trails in het bijzonder. De afgelopen maanden heb ik me daar wat in verdiept en oh oh wat is er veel moois op dat gebied te lopen. Het is een in Nederland onderbelichte tak van sport wat het er niet makkelijker op maakt. Meestal moet je hiervoor naar België, Duitsland of nog verder maar dat is de moeite waard. Op mijn kalender staan erg mooie loopjes die ik van plan ben. Tot aan de 60 van Texel zit ik al aardig vol.

Geplaatst in PR's en Statistiek | 1 reactie

P’tit Tour des Fiz

Vandaag besteed ik veel voorbereiding aan de trail van 1 augustus.  Wat gedoe met voorlopig en definitieve inschrijving. Een website die geen rekening houdt met Nederlandse deelname. Ik word erg goed geholpen door het Office du Tourisme, in het Engels. Gelukkig heb ik een Franse zwager die mij helpt waar ik er niet uitkom. Zo weet ik nu dat Réglement ook rekening betekent.  Maar vandaag kwam het verlossende woord. Het Office du Tourisme heeft mijn deelname bevestigd, Nu nog een Medische attest of een licentie mailen en dan is dat deel geregeld. Ik heb besloten een dag eerder te gaan zodat ik me ‘s-ochtends niet zo hoef te haasten. Geen probleem, gratis camping bij de start en voor €8,- een pastaparty. Heb de camping even opgezocht. Volgens mij niet veel meer dan een weiland met 25 plaatsen met uitzicht op de Mont-Blanc. Top!

Ook heb ik mij in het parcours verdiept. Het officiéle parcours is 63 km en dat is iets teveel van het goede. Er is gelukkig een variant die heet de kleine Toren. Het is een trail van 30 km. Zover het goede nieuws. De korte trail kent de helft van de hoogtemeters van de trail maar is nog altijd goed voor 2300m. Vergelijkbaar met La Bouillonnante maar net iets minder. Daarnaast gaat het hier om 2 cols en dat is toch net iets anders denk ik. Het is dus zaak uitgerust aan de start te komen maar ik laat het er niet op aankomen. Ik heb mij verdiept in trekking poles. Rennen met stokken. Op diverse sites heb ik gelezen dat het lopen met stokken de belasting van de benen met 20% reduceert. Die belasting zit dan in de armen. Om een lang verhaal kort te maken, ik heb stokken besteld. Heb mij wederom laten adviseren door Martine. (overigens staat zij met een heel mooi interview in de nieuwste uitgave van Run2day, de moeite waard!). Zit nog een heel verhaal aan vast maar dat bewaar ik voor een andere keer. Zo zou het toch moeten lukken lijkt me.

 Het is nog een beetje lastig in te schatten wat voor weer het wordt op 1 augustus. Waarschijnlijk warm maar dat weet je niet zeker. De start is op 1350m en de cols gaan tot 2250 en 2350m. Het kan dus ook best fris zijn. Als je kijkt naar de video’s van 2009 zie je dan ook een merkwaardig wedstrijdverloop. Door slecht weer wordt de wedstrijd een aantal uur stilgelegd. Hierna gaat men gewoon weer verder. Lijkt me niet erg prettig maar geeft wel aan dat je hierop voorbereid moet zijn. Verplicht is dan ook dat je naast water, fluitje en deken nu ook een shirt, windjack en handschoenen moet meenemen. Als je dat zo bij elkaar optelt kom je nog op een aardig gewicht. Ik schat zo’n 3 kg.


Trail du Tour des Fiz – 5 jours
Geüpload door alliance-reseaux. – Ontdek de laatste en beste sport fragmenten.

Geplaatst in Wedstrijd | Getagged , , | 1 reactie