In vorm blijven

Helaas mijn blessure blijkt ernstiger te zijn dan gedacht. Job kan niks vinden afgezien een aantal overbelaste loges. Hij vermoedt uitstralingspijn. Ik ga daar niet in mee. Denk toch dat er een klein spierscheurtje zit in de soleus. Ik dacht even dat het beter ging maar het lopen een week geleden ging helemaal mis. Na twee kilometer keerde ik om en wandelde ik weer naar huis. De pijn was gezakt maar als ik de benen wat op de staart trapte kreeg ik direct last. Tijd voor een plan B.

Mijn abonnement met Fit for Free heb ik opgezegd. Wouter is nu een roeier en student en combineren van trainingen blijkt onhaalbaar. In mijn eentje aan de  gewichten hangen trekt mij niet. Tot 7 februari mag ik nog komen. Ik gebruik deze gelegenheid dan maar om cardio training te doen. Gecontroleerde bewegingen op fietsen, roeiapparaten, loopmachines etc. Dit gaat eigenlijk best goed. Wat helpt is dat de club nu nieuwe apparaten heeft met beeldschermen. Ik kan gewoon tv kijken. Veel minder saai. 

Ook heb ik mij laten verleiden tot ‘ The GRID‘ Simpel ding en de reacties op het www zeggen proberen! Dinsdag probeer ik het voor het eerst en het kan toeval zijn maar woensdag waren de klachten weg. Huh? Afgelopen donderdag ga ik weer naar de gym en stiekem neem ik mij voor een stukje op de loopband te doen als het goed gaat. Het gaat geweldig. Ik loop een half uur in een tempo oplopend van 8 naar 11 per uur. De dag erna geen centje pijn. Wel op allerlei andere spiergroepen. 

Ik ben voorzichtig en besluit dit weekend nog niet te gaan hardlopen. In plaats daarvan fiets ik vandaag een rondje Veluwe op de MTB. Rondje van 53km. Ik verkijk mij op de sneeuw en ijs. Tuurlijk is het glad en zo maar ik verkijk mij vooral op de inspanning. Sneeuwfietsen is best pittig. Tot km 40 gaat het geweldig en daarna is de koek op. Het stukje Beekhuizensebos wordt een aanslag. Het laatste uur is killing

Als ik thuis ben, ben ik onderkoeld. Ik sta lang onder de douche en daarna ga ik dicht bij de haard zitten. Mijn voeten zijn koud, mijn linkeroog is te koud, mijn voorhoofd is koud, mijn lichaamstemperatuur is te laag. Het is snel verholpen. De eerste paar uur voelde ik mij prima, het laatste uur deed het hem. 

Al met al ben ik tevreden met de training. Over twee weken een marathon op het programma. Ik denk serieus dat het kan. Moraal van de afgelopen periode is wel dat ik mijn spieren en met name mijn kuiten moet troetelen. Rekken, sportmassage en dan nu ook the GRID. Zou de leeftijd dan toch zijn tol gaan eisen? Ik vrees van wel. 

This entry was posted in Training. Bookmark the permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *