Smokkelaarstrail is een tussendoortje. Een mooie gelegenheid om een redelijke afstand te trainen in een ander omgeving. De trail is nieuw. Ik vind dit leuk omdat het de gelegenheid geeft om eens in een andere omgeving te lopen. De organisatie laat de mooiste plekjes van het gebied zien, zorgt voor een natje en een droogje, en ik kan lekker trainen. Goede deal. Geen hoge verwachtingen hoewel de naam van de trail spannende dingen doet vermoeden.
5 minuten voor de start nog weinig reuring
Het verhaal wordt steeds mooier als Marlies bij haar inschrijving een overnachting wint in het Hotel/Restaurant dat als startlocatie dient; de Roovertsche Leij. Uitermate relaxte Hoteleigenaar. Geen enkel bezwaar om als groep gebruik te maken van de kamer. Zo kan het gebeuren dat we met 8 personen een plek hebben voor de tassen, een douche en kleedgelegenheid. Ik heb zelfs tijd voor een lekker stuk appeltaart voor de wedstrijd in het restaurant.
Start Selfie
Om 5 minuten voor de start is het startvak nog volledig leeg. De start gaat in verschillende groepen om de belasting van het parcours wat te spreiden. De speaker vraagt een paar minuten voor tijd om naar het startvak te komen. Dat willen we wel. Ik tref daar zowaarnog wat ‘hardcore trailers’. De verwachtingen zijn niet erg hoog. Een trail in Brabant? Welgeteld 29D+! hoogtemeters. We zullen het zien.
Met 6 graden en een zonnetje is het eigenlijk best lekker loopweer, De wind maakt het koud en het duurt even voor ik warm ben. Maar daarna is het heerlijk lopen. Het grootste deel van de Cikogroep loopt snel bij mij weg. Ik houd Wim een beetje in het zicht maar zeker op de vlakkere stukken loopt hij bij mij weg.
De eerste zes en km 15-23 vind ik mooi. Leuke singetracks, vennetjes, mooi landschap en ook wat kruipdoor sluipdoor paadjes. Het tussenstuk is een beetje saai. Kapotgereden bospaden maken het lastig lopen maar veel is rechtoe rechtaan. Het eerste uur loop ik behoudend maar toch blijkbaar bijna 11 per uur. Voor mij is dat hard. Tot de verzorgingspost houd ik mij in maar dan krijg ik de geest. Het tempo gaat erop en ik begin een inhaalrace. Wim moet eraan geloven. Op km 23 tref ik een geparkeerde René. Ik stop even om te kijken of er hulp nodig is maar dat is niet het geval. De laatste twee kilometer lopen we op een lange rechte weg. Ik zet nog even aan. Bochtje om en finish in zicht
Boter bij de finish
Bij de finish krijgen we een bijzondere herinnering. Een pak smokkelaarsboter. In het verleden werd er tabak en boter gesmokkeld en kennelijk was tabak geen geschikte prijs. Origineel! Uiteindelijk finishen we allemaal vlak na elkaar. Peter is nog even met zijn snufferd in de modder gaan liggen en ziet er doorleefd uit.
Conclusie: Leuke bosloop, nauwelijks een uitdagende trail. De wedstrijd gelopen als een tempo duurloop en ben blij dat ik na 15km gewoon energie over heb om te versnellen. Sfeer zat er goed in, geslaagde dag.
