Welke voorbereiding voor de Dutch Coast Ultrarun kan je beter doen dan een marathon over het strand. Althans dat was een beetje de redenering toen ik mij inschreef. Het volume moet omhoog. De laatste marathon is alweer drie weken geleden. Bovendien stond deze nog op mijn lijstje ‘To do’.
Samen met Sabine richting Katwijk
De marathon is kleinschalig. (47 finishers op de hele marathon) ‘The Hague Road Runners’ organiseert deze wedstrijd meerdere keren per jaar. Het concept is heel simpel. Start is 500 meter lopen van het clubhuis, de finish is daar voor de deur. We lopen vier kilometer van Wassenaar richting de Pier van Scheveningen, lopen hieronder door en vervolgens is de koers Noord, richting Noordwijk. We passeren nog Katwijk. Omkeren en dezelfde weg weer terug. Daar heb je geen gpx voor nodig. De opbrengst gaat naar eengoed doel.
Team Minions, sterk team.
In het clubhuis kom ik Mildred, Sabine en Carlo tegen. Mildred is mij veel te snel maar met Sabine en Carlo kan ik prima samen op lopen. Sabine traint voor de Marathon des Sables en loopt dus met een rugzak van 8 kg. Sterke dames dus. Carlo en Sabine vormen het ’team minions’ dat de westcoastchallenge gaat doen. Een run-bike event van de Hoek van Holland naar Den Helder, 130km.
De heenreis is relatief simpel te doen. Een windje in de rug en het strand ligt er goed bij. Het tempo is bewust laag want het is ons wel duidelijk dat de terugweg van een andere categorie is. Het is gezellig, we hebben tijd en energie om ervaringen te delen. Er gebeurt van alles op het strand. We lopen een paar keer in een mui. Dat betekent dus natte voeten.
Sabine gaat mij voor. Natte voeten zijn een feit.
In Noordwijk staat een tafeltje met verzorging. Er is officieel een (handmatige) tijdwaarneming maar ik geloof dat niemand zich daar erg druk over maakt. Omkeren en weer terug. Dat is andere koek. Windkracht 5/6 tegen is toch wel erg pittig. Het tempo keldert. Sinds Katwijk loop ik alleen. In dit stadium vind ik dat ook het prettigst. Je moet je eigen tempo kiezen. Ik sluit mij dan ook helemaal af van de buitenwereld. Ik heb een muziekje op. Ik kijk niet of nauwelijks op mijn klokje. Ik zie eerst de toren van Katwijk op 4 km van Noordwijk. Het is werken. Alle kleren die ik bij me heb gaan aan. Door de wind daalt de (gevoels)temperatuur naar onder het vriespunt. Het is knap koud.
Het waait!
Nog voor Katwijk komt de eerste hagelbui over ons heen. Op het strand trek ik mijn regenbroek aan. Blij dat daar geen foto’s van zijn. Na het dijkje is een verzorgingspost op km 25. Nog 13 km strand te gaan. Ik zie de Pier van Scheveningen in de verte maar zet die snel uit mijn hoofd. Dat heeft geen zin. Op dit traject nog een hagelbui. Bovendien komt de vloed op en verdwijnt het harde strand om plaats te maken voor zacht strand. De laatste kms zijn zwaar te belopen. Ergens hier komt Sabine mij voorbij denderen. Knap hoor. Carlo houdt mij even gezelschap maar het lopen achter een MTB heeft niet zoveel zin. Carlo heeft het koud, koude benen en voeten. Gedurende de tocht stel ik mij voor dat dit stukje MTB-en wel meevalt maar dat is toch een flinke onderschatting.
Parcours is prima aangegeven. Er zaten zelfs bochten in.
Vlak bij Scheveningen staat een eenzame verzorger om mij de duinen in te sturen. Het tourisme heeft het strand nu wel zo’n beetje verlaten. De klim van het strand af voelt heel gek. Voorbij de eerste Duinen is de wind weg en hebben we het opeens weer over een hele andere wedstrijd. Niet het mooiste stukje. Ergens in die omgeving kom ik Mildred tegen die er nog een stukje aan vastplakt. Op km 43 loop ik over de streep die is getrokken bij de boom voor het clubhuis. De tomatensoep moet versgemaakt zijn, die is heerlijk. Ik taai af om droge kleren aan te doen. In Arnhem sluit ik nog aan bij de Halve van Egmond gangers. De traditie wil dat het jaar pas is begonnen na de Chinees in Sonsbeek.
Conclusie: Tweede marathon in de opbouw naar het zomerseizoen. Ik kijk terug op een meer dan geslaagde training. Kon de wedstrijd goed uitlopen ondanks de zware omstandigheden. Wanneer ik beter in vorm ben kan ik het tweede deel meer aanzetten. Nu was het toch meer dieselen. Gezelschap was ook weer top. Geslaagde dag dus.
