Vandaag ren ik mijn favoriete rondje voor de 67e keer. Het gaat heel langzaam. Een gemiddelde pace van 6:40 (=9km/hr). De hartslag is net als gisteren gemiddeld 134 slagen per minuut. Opmerkelijk omdat gisteren de snelheid 1 km/hr gemiddeld hoger lag. 
Het weer is totaal anders. Gisteren was het met 8 graden/bewolkt gewoon warm. Vandaag is het rond het vriespunt met een heerlijk zonnetje. De wegen zijn spekglad, het water is weer bevroren. Het lopen is erg zwaar omdat de bovenste laag bevroren is. Als je hier op staat breek je er doorheen. Toch is het genieten met een hoofdletter G. Op km 18 merk ik een omschakeling in mijn lichaam. Er komt opeens een flinke dosis energie vrij en het lopen wordt een stuk makkelijker. De kracht vloeit terug in mijn benen. Wat een machtig gevoel is dat. Ik houd me (een beetje) in maar het lopen wordt opeens van werken ineens weer gemakkelijk. Je kan het op het grafiekje gewoon terugzien
Het wild houdt zich een beetje koest. Twee herten moet ik het mee doen vandaag. Wel zie ik enorm veel Schotse Hooglanders. Vandaag blokkeren ze de route volkomen. Het viel gisteren dus nog wel mee Janna!
