De Marathon is uit de benen, de rug is onder controle en de knieën worden zolangzamerhand minder stijf. Dikke korsten op mijn knie na de valpartij helpen niet echt. Geen ideale omstandigheden om de trainingsinspanning op te voeren maar ik doe het toch. Deze week loop ik mijn eerste 125 km in een week (Nou ja 123 en een beetje). Goed voor 1640 hoogtemeters en 10700 calorieën. De zondagtraining gaat nog moeizaam. Het parcours is zwaar en de drie trainingen hiervoor wegen zwaar. Naarmate de week vordert gaat het steeds makkelijker. Is goed te zien aan de gemiddelde snelheid. Vrijdag heb ik een heuse dip. Het staat me tegen, ik heb geen zin. Het kost me heel wat mentale kracht om toch te gaan. Wel spreek ik met mezelf af de heuveltraining de heuveltraining te laten. Ik loop een asfaltrondje door het bos. Het gaat allemaal erg moeizaam. De gem. snelheid licht toch vrij hoog. Asfalt loopt makkelijker dan onverhard. Vandaag gaat de training weer makkelijk. Het rondje van 23 km is twee km tekort om de 125 vol te maken. Er zijn erbij die dan een lusje extra doen. Daar hoor ik niet bij. Ik loop morgen wel een stukje verder.
De TAR is ruim 2 keer zover en 10 keer zoveel omhoog. Ervaringsdeskundigen geven aan dat ik mij geen zorgen hoef te maken, dat ik fit genoeg ben. Ik ben er nog niet gerust op.
