14 juni 2009 Marathon van Amersfoort (4:08:32)
Nou we zijn weer terug uit Amersfoort. Mèt een foeilelijke medaile. Tja hoe ging het. Ik houd het maar op redelijk. Ik heb op zich heerlijk gelopen, Amersfoort had echt zijn best gedaan om een feestje te bouwen. Voor mij een hoogtepunt was het stuk door de stationshal. Trappetje op en dan dwars door het station. Bij de trap stonden al heel veel mensen toe te juichen en de hele hal was afgeladen. Erg leuk. Ook de brandweerkazerne, dierentuin, NS remise, legerbasis en niet te vergeten een psychiatrische inrichten was erg grappig. Het weer was echt een beetje bizar. In de regen bij de start was eigenlijk gewoon koud. Na twee uur door de regen werd het snel droog en snel warm. Wat minder ging is het rechterbeen. Ik was expres rustig begonnen. Km’s max 12 per uur/hartslag 155. 1:46 op de halve. Hierna ging het snel minder. Kon het tempo gewoon niet vasthouden, mijn hiel begon pijn te doen. Als ik daar had kunnen doorsteken was ik uitgestapt. Km’s gingen naar 11 en 10 km per uur. Op zich nog redelijk. De eindtijd vond ik vandaag niet zo belangrijk. Bij km 35 bij de zoveelste steile helling ging het lampje uit. Dribbelend heb ik uitgelopen. Eindtijd 4:08. Uiteindelijk heb ik dus zo’n 20 minuten op mijn streeftijd verloren en dat vind ik gezien de omstandigheden redelijk. Het bizarre is dat de rest van mijn lichaam geen klachten heeft. Mijn linkerbeen wil nog wel verder rennen, ben nauwelijks misselijk. Ik voel me vrij fit. Kortom een beetje gekke marathon.
