zondag 4 juli 2010, 31,5 km, 140 bpm, 3:13 hr, 600 hm.
In de USA is het vandaag een bijzondere dag. Voor mij is het een “gewone” zondag. Gewoon omdat ik mijn favoriete rondje weer eens ga lopen. Ik krijg er maar geen genoeg van. Ik heb al eens eerder uitgelegd dat ik mijn rondje beschouw als een virtual 4D (oftwel gewoon echt) prikbord. Op elke bocht, op elke plek rijgen de herinneringen zich aaneen en ik voel me daar wel bij. Vandaag weer 3 ansichtkaarten geprikt. Op km 8 ontmoet ik Frans (A1). Hij zit net als ik weer vol wilde plannen en ja dan moet je km’s maken. Het weer is beter dan gisteren. Dat wil ik geloven. Hij waarschuwt mij voor schotse hooglanders (A2) en inderdaad het stik ervan.
In de kranten en “live” lees ik hoor ik over een overschot van herten (rood vlees), zwijnen (zwart vlees) maar niemand rept over deze koeien. In het begin vond ik ze wel leuk, nu worden ze gewoon, en ik vind het er eigenlijk wel teveel worden. Bruin vlees? Al helemaal als ik niet eens over het pad kan lopen. Bij mijn tweede kudde van de dag begon één van de beesten luid te loeien en kwam op de kudde aflopen. Niet zo heel dreigend, alleen stonden alle koeien gelijk op en kwamen in beweging. Kan je melden dat die beesten niks doen maar ze zijn wel groot. Toch maar even doorgelopen.
Hoogtepunt van de dag is een ontmoeting met een vos (A3). Schuw? Nou nee. Bang? 
Nee ook niet. Ik zie het beest voor me op het pad en ik besluit er rustig naar toe te lopen. Op 20m krijgt ie me in de gaten. Op 10m is het mooi geweest en smeert ie ‘m. Schitterend gezicht en wat ik helemaal mooi vond is dat de vos door een stuk of 10 vogels nauwlettend in de gaten werd gehouden. Die vlogen met de vos mee. Ik ben voor de zoveelste keer blij dat ik mijn camara meeneem en kon deze keer de vos dan ook eens vastleggen.
De training zelf ging weer als vanouds. Het eerste stuk was benauwd, het tweede stuk warm. Mijn hartslag was ongelooflijk laag in de eerste helft. Van de eerste 20 km lag 12 km de hartslag onder de 133. Het tweede stuk voelde ik me zo fit dat het tempo omhoog ging. Dat gaat natuurlijk ten koste van het gemiddelde.
