De ochtend begint spectaculair, de nacht is een ramp. Het is stervendkoud op abc. Willem slaapt in zijn tentje en zijn water is s’ ochtends bevroren. Zelf slaap ik in een kamertje met vier bedden. Ik lig in het midden tussen twee snurkers. Heel vervelend. Nog vervelender is de hond die onze kamer is binnengeslopen. Snachts wil Ron hem buitenlaten een Jan maakt een grapje. Hij zegt dat Ron hier niet slaapt. Ron is niet wakker en loopt weer naar buiten. Nou ja, herrie in de tent dus en weinig slaap.
Ik had mijn kleding netjes voorbereid voor zonsopkomst en op het bed van Jan gelegd. Lang verhaal kort, om kwart voor zes loop ik te zoeken naar mijn kleding in het donker.
Maar als we dan om 6 uur bij de gletscher staan is de zonopkomst spectaculair. Wow, en dat bij heldere hemel. Weer vele foto’s.

Om 7 uur ontbijt. Die komt zolangzamerhand mijn neus uit. Net als de lunch en het diner. Alle lodges hebben dezelfde menukaart. Alleen de prijzen variëren. Hoe hoger hoe duurder. De Dal Bat en fried Rice krijg ik echt niet meer weg. Ik eet al 4 dagen Pizza margerita. Wel lekker goedkoop.
Verder hebben we de ochtend nog een momentje over de ongelofelijk smerige douche/toilet. Maar ook de Nepalees die zonder gene daar even helemaal losgaat met roggelen.

We snakken allemaal naar het luxe hotel in Pokhare. Massages, regendouches, zwembad/schone kleding/kapper. We snakken ernaar. Gelukkig is het in Bamboo een paar graden warmer.

Over de wandeling valt weinig te zeggen. We lopen hetzelfde stuk terug. Allen in 1 dag ipv drie dagen omhoog. We dalen 1800 meter en dat is best veel. We genieten weer van de zon. Het tempo ligt hoog. Te hoog denk ik want ik glijd uit en breek mijn stok. Ram, de gids maakt er een van bamboo. We lopen door een bamboo bos, dus dat is makkelijk.
Eenmaal beneden voel ik mijn beentjes. Gelukkig is de douche warm en redelijk schoon. Ook de temperatuur is iets aangenamer. Zit nog steeds met de donsjas in de eetzaal maar heb het aangenaam. Morgen weer een kort dagje.