Ik schiet keihard in mijn winterdip. Maar ik doe er alles aan om hier bovenuit te komen. Van de zomer een openhaard aan laten leggen en dat helpt enorm tegen de kou. Inmiddels weer nieuwe Icebreaker thermo’s in de kast (dikste uitvoering) en ook dat helpt. Nu nog een paar mooie peaty whisky’s in Engeland scoren over twee weken.
De wintertijd begrijp ik allang niet meer, waar was dat ook weer voor? Effect is wel dat het bos van mij is. Iedereen meent een uurtje langer te moeten blijven liggen lijkt het. Beetje in de war want de zon zou pas half 8 opkomen maar om 7 uur schemert het al. Gaan! De kleuren van het bos helpen. De rust en stilte helpen mij de eerste twee uur door. Ik spot wat wild. Een hert dat languit in de heide ligt? Hoofd boven het veld. Foto is te slecht voor publicatie. Even verderop een kudde herten. Shit, zij zien mij een fractie eerder dan ik hen. Foto heeft geen zin. Wel prachtig gezicht. Twee mannetjes en flink wat dames.
Op de Rheder- en Worth-Rhederheide loop ik door het hoge gras en worden mijn benen nat van de dauw. Het gevoel blijft heerlijk, dat natte gras langs je benen. Het is niet koud. Daarbij heb ik een lekkere cadans te pakken. Dat was vorige week wel anders. Het lopen gaat weer eens lekker. Ik heb rust, de benen voelen redelijk.
Wat niet helpt was de wortelkanaal behandeling van afgelopen donderdag en de kiespijn de dagen vooraf. De dinsdagtraining loopt in de soep maar gelukkig was dat een testrondje. Heb ik niet zoveel (meer) mee. De donderdagavondtraining is geeneens een optie. Met een flinke hoeveelheid paracetamol probeer ik blij te blijven. De geplande Mookerheidetrail met collega’s op zaterdag laat ik lopen. Jammer want die leek me erg leuk en als het weer nog eens geweldig is.
Vandaag dan mijn vaste rondje. Ging vrij makkelijk tot het laatste stukje. Kennelijk ben ik wel ver weg want ondanks verwoede pogingen van Cordien om mijn aandacht te vangen loop ik daar straal voorbij. Sorry Cordien, volgende keer krijg je een hug!
Nu maar eens gaan focussen op de trail in Wales. De reis zal een uitputtingsslag worden. Om 22:00 uur in de bus. Om 01:00 uur met de boot en dan nog eens heel veel kms rijden. De trail lijkt me gewoon weer geweldig. Het aanpassen van de afstand naar de marathon geeft rust. Wordt mijn vierde deelname aan de CTS serie. Geweldig!
