Wat een week! Terwijl ik vorige week mijn 60k wedstrijd loop wordt mijn vader (83) met loeiende sirenes naar het ziekenhuis gebracht. De nacht erna valt mijn moeder (82) en breekt haar schouder. Op zo’n moment verleg je je prioriteiten. Hardlopen is opeens niet zo belangrijk meer. (Inmiddels is alles gelukkig weer onder controle.) Tegelijkertijd viert mijn schoonmoeder haar 75e verjaardag, De volgende nacht geeft mijn zoon een verjaardagsfeestje met slaapfeest in de kelder, de volgende doet mijn tweelingdochter dat dunnetjes over maar voegt daar nog een picknick aan toe. Twee keer 10 pubers jongvolwassenen over de vloer. Wow! Tussendoor krijg ik ook nog een virusinfectie. (Symptomen zijn een dag goed misselijk en daarna langzaam herstel). Donderdagnacht/vrijdag is er dan nog een (uit de hand gelopen) examenstunt. Tot slot is daar ook nog de verhuizing van mijn oudste dochter. Speciaal het weekend voor vrijgehouden!Train ik vorige week 100+ km, deze week is het 0- km. Echt helemaal nul. Vandaag voel ik me voor het eerst fit genoeg voor, nou ja een marathon. Maar mentaal heb ik daar even helemaal geen zin in.
Limburg Zwaarste, is het pas een week geleden?
Ik lees vandaag de verrichtingen in Veluwezoom (Jan), Gulpen (Nancy, Wim, Peter) , Madeira (Julia, Mirjam, Kim) en Bouillon (divers) . Sommige bikkels redden het maar velen vallen uit. Zelf krijg ik steeds meer vertrouwen in Florenville en Aignau. Ook als ik niet train voel ik me fit en sterk. Centrale boodschap is dat iedereen traint/loopt voor wat hij/zij waard is. Of het nu 18km of 256km is. Insite Joke van de Legendstrail (250km/60 uur! in de Ardennen) was: ‘Als je niet door een beer aangevallen bent dan kun je nog steeds Finishen’ Met die boodschap in mijn achterhoofd heb ik besloten voor beide wedstrijden gewoon te gaan en te finishen. Zolang ik geen beer tegenkom…
One Response to Beren op de weg…