VLnR Kitty, Jan, Edwin, Frank, Christian, Jarige Hans
Een cadeautje noem ik het. De wintereditie van de DCURbN 2016. Eindelijk weer met volle maan op het strand rennen onder prima condities. Vorig jaar storm en de keer daarvoor dikke mist. Nu dan toch weer,volle maan en heldere hemel. Heerlijk weer om op het strand te zijn. Gelukkig maar want ik had een paar collega’s verleid om hier eens aan deel te nemen. Uiteindelijk met 6 man sterk naar Den Helder afgezakt. De groep verdeelt zich wat qua sterkte en zodoende trek ik vannacht op met Frank en Kitty, We spreken af bij elkaar te blijven en elkaar erdoorheen te slepen. Op dat moment verkeer ik nog in zalige veronderstelling dat het een makkelijk nachtje zal worden. Ik zou zolangzamerhand toch beter moeten weten.
De start om half 11 is een half uurtje later de vorige keren zodat de 75 en 100 om 22:00 uur kunnen starten. De 160 is dan al 8 uur onderweg. Tref tal van bekenden maar de meesten gaan voor de andere afstanden. We eten een hapje in Castricum aan Zee. Het regent en het is koud. We hebben het over 2 graden en windkracht 5 ZZW. Op de parkeerplaats krijgen we het even over ons heen. Koud! Omdat de voorspelling het heeft over 6-7 graden is het aantrekken van kleding wel een dingetje. Ik besluit toch wat warmer aan te kleden en dan maar spullen in mijn rugzak te stoppen als ik het te warm krijg. Goede keuze blijkt. De buff om mijn nek was net teveel. Ik zweette teveel en kreeg daardoor een stijve nek door de wind.
De eerste kms ging het al meteen mis. Pap in de benen. Het rennen door de straten van Den Helder ging in hoog tempo. Maar dat gebeurt wel vaker bij de start. Het echte tempo zou wel op het strand komen. Dat bleek ook weer te kloppen. Door Den Helder prima en zodra we de dijk overgingen maakten we kennis met de wind. Shit, nee he, daar gaan we weer. Slechte benen en harde wind. Dat zou weer een bijzonder nacht worden.
Frank, Kitty en ik na 18km
In Callantsoog stond Annelies en dochter op ons te wachten. Zij zijn voor de support van de jarige Hans maar bleven voor ons nog even op het strand. Top! Hier kon ik even zeuren over de slechte benen maar daar maakte Annelies korte metten mee. Niet zeuren. 🙂 En terecht. Helaas was het feit er niet minder om en dat drukte het tempo. De kracht ontbrak volledig. Op de registratie achteraf blijkt dat het tempo nog niet eens zo slecht was. Drie uur over de eerste 25km zou een eindtijd betekenen van 6 uur en dat is best ok. Op het moment voelde het gewoon bagger. Kitty en vooral Frank zijn beduidend sterker maar wachten regelmatig op mij. Dat had ik mij anders voorgesteld. Op mijn aanbod om te splitsen gingen zij niet in. We hadden alledrie finishen op het voorhoofd staan en een eindtijd hoorde daar niet bij. Thanks guy’s.
Na het treffen met Annelies is het drama compleet. We lopen toch in een mui. We denken dat het niet zo diep is. We zijn er al meer tegengekomen. Plan is een beetje snel doorsteken en dan zo min mogelijk nat worden. Natte sokken worden geaccepteerd. Helaas is de mui dieper dan ik dacht. Mijn voet komt vast te zitten. Ik struikel en zit op handen en voeten in het water om 2 uur ‘s-nachts. Tot en met de knieën nat, armen tot de ellebogen nat. Rug nat. Uiteraard zit de apparatuur in waterdichte zakken. Mijn thermokleding is nat en die blijft nat. De jas schermt de kleding af van de wind en die droogt dus niet. Net als de waterdichte broek de tight afschermt. Kitty krijgt natte sokken en een natte kont, Frank komt er redelijk genadig vanaf De wedstrijd begint hier!
Op de foto met Linda en Wilbert. Hoe kunnen we elkaar missen!
Zeehond op het strand
Op km 25 een verzorgingspost. Ik zie Sabine uitstappen, en mis Wilbert volkomen die gewoon naast mij staat. Hij mij trouwens ook. Hoe is het mogelijk. Het houtvuurtje doet mij goed. Ik vul de cola bij. Eet wat, gel erin en we gaan weer. Tactiek die ik met mezelf afspreek is toch vooral te blijven eten in de hoop dat de energie toch eens gaat komen.
Na de post zien we een bord en een zeehond. De lopers voor ons verdwijnen allemaal in de duinen. Opgevers?? Dat zal toch niet? De zeehond vraagt ons eerste aandacht. Agressief beest. Hij komt gewoon op ons af. Maar hij ligt naast het bord dat ik graag wil lezen. Het bord is een aanwijzing dat we niet rechtdoor mogen. Waarom ontgaat mij. We gaan dus de duinen in net als de anderen. Dat blijkt ons flink wat extra tijd te kosten. Voor mijn gevoel begint nu echt het harken. Het loopt voor geen meter. Uitstappen lijkt een heerlijke optie maar dat druk ik snel naar de achtergrond. De kms schuiven langzaam maar zeker voorbij en voor we het weten zijn we op km 40. We naderen de vuurtoren van Egmond. Het is hier dat ik voel dat de motor aangaat. Hoe bizar is dat. Ik krijg energie en de benen kunnen een tandje bij. Begrijpen doe ik het nog steeds niet maar ik accepteer het maar zoals het is. Helaas krijgt Kitty hier flink last van haar knie. De angst om te blesseren is groot. We spreken af om regelmatig een stukje te wandelen. We krijgen een routine van 500 meter rennen en 200 meter wandelen. Op die manier bereiken we de deining. Trots op Kitty. Ondanks alle ellende toch finishen, Goed gedaan. Frank loopt sterk en had nog wel een tandje sneller gekund.
Happy Finishers
In de Deining zit ons clubje nog op ons te wachten. Die zijn allang binnen. Thanx guy’s. Wordt gewaardeerd. Christian wint de 50, Hans loopt een prima wedstrijd op zijn verjaardag en Jan moest helaas uitstappen. Wel tevreden over het gelopen stuk. Tevreden team.
Conclusie: Onder geweldig mooie omstandigheden de DCURbN weer volbracht.Vanaf een uur of een heldere hemel met volle maan. De wind was geluwd en stelde niet zoveel voor. Kitty verdiend een compliment voor haar volharding, Frank blijkt wederom een sterke loper te zijn. Als ‘event’ zondermeer geslaagd!
Zelf ben ik tevreden met het verloop. Met slechte benen toch de afstand overbruggen. Mentaal zat het goed. Het tempo bleek achteraf voor mij niet eens zo slecht. De wederopstandig na 40km geeft moed! De spierpijn de dag hierna gaat nergens over. De belasting van de enkel is de belangrijkste zorg. De opbouw naar de TdT gaat goed
