Eindelijk komt het goede gevoel terug. Het gevoel dat het lopen vanzelf gaat en dat het niet zo werken is. Voeg daar vandaag een zonnetje aan toe, flink wat wild, en mijn humeur gaat met sprongen vooruit.
Na de training van vorige week zondag direct Job gebeld en dinsdag kon ik terecht. Zat een hamstring niet in het gareel. Job heeft dat vakkundig gecorrigeerd. Voor de zekerheid ook nog even de aanhechtende spier in de kuit getest. Ik zat nog net niet tegen het plafond! Bij de behandeling verzette de spier zich hevig door integraal strak te gaan staan. Had ik even volledig verkeerd ingeschat. De training van dinsdag wilde ik toch niet laten lopen. Ik krijg groen licht van Job. Na de training was de jaarlijks terugkerende traditie van de verkiezing van de recreant van het jaar. Daar wil je bijzijn! Theo gefeliciteerd, welverdiend!
Woensdag is een ingelaste training van mijn werk. Een zg ‘funrun’. Kregen we zomaar een ‘nighttrail’ in Doorwerth. De trail is leuk. De spelletjes zijn niet zo aan mij besteed. We trainen voor de Veluwezoomtrail. De volgende uitdaging van de HAN lopers. Ik vrees dat ik mijn deelname aan de Veluwezoomtrail beperk tot de deelname en het campingdeel ga overslaan. Ik vrees voor een avondbingo of karaoke. Al met al toch een hele leuke training met een grote groep enthousiaste lopers.
De donderdagtraining sla ik over. Af en toe wint het gezin en moet de training wijken. De vrijdagse heuveltraining gaat de mist in door het werk. Nou dat schiet lekker op. De long distance groep van zaterdag biedt uitkomst. Die lopen naar ‘ mijn’ bos. Ik sluit aan bij de start en gezamenlijk lopen we naar huis. Ondanks blessureleed, vakanties en deelname in Vorden is de opkomst toch redelijk. Ik haak halverwege af en loop een heerlijk relaxte 20k.
Als ik dan zondag vroeg opsta voor mijn wekelijkse duurloop wordt ik helemaal vrolijk van het bos. Zon, wild, treffen met een oud collega, Tony. Maar bovenal de spieren doen wat ze moeten doen. Geen centje pijn. Heerlijk! Het eerste uur gaat wat traag. Ik zie teveel wild. Ook wandel ik vrij lang met Tony op. Na een km of 8 gaat dan het tempo erop en loop ik met een gemiddelde van ruim 9, bijna 10. Een tempo waar ik op zaterdag met de CLC nooit aan toekom. Die lopen altijd harder. Bij de Loenermark ga ik nu een stuk verder naar het oosten. Het idee is dat wanneer ik een km of 3 verder trek ik dan totaal 6km meer loop. Iets van 38+. Het lukt niet helemaal. Ik kom weer uit bij het wildobservatiepunt bij de lange juffer maar dan nu van de andere kant. Muziekje op en lekker naar huis.
