Het is een herstelweek uit nood geboren. Ik was het niet van plan maar het komt zo uit. Tijdgebrek en een paar onwillige spieren. Lòges noemt Job ze. Het is woensdag weer tijd voor mijn maandelijkse sportmassage. Vermoed dat er weinig tijd voor nodig is, spieren voelen goed, maar dat is een vergissing. Job weet ze weer feilloos te vinden. De afspraak voor mij blijkt Cordien te zijn. Als je denkt dat Job dan moe is dan vergeet dat maar. Het is weer mis op allerlei plekken en Job poetst ze er wel even uit. Sportmassage doe je niet voor je plezier! Als ik van het bankje afstap schiet er toch een enorme kramp in mijn kuit. Wat is er aan de hand met die benen?
De donderdagtraining gaat redelijk. Een leuke alternatieve route over de bruggen van Arnhem. Tijdens de rek- en strekoefeningen krijgt Cordien commentaar op haar stijve nek en ik op mijn stijve benen. Wij weten allebei hoe dat komt! Op de weg naar huis voel ik de linker hamstring opspelen. Nee hè. De vrijdagtraining laat ik schieten. Het voelt gewoon niet goed.
De RDL van de zondag start ik wel. Plan is om een km of 40 te lopen maar dat zet ik snel uit mijn hoofd. De hamstring werkt een beetje mee maar om daar nu meteen weer korte metten mee te maken lijkt mij niet wijs. Het wordt een rondje van 21km. Het tempo is bizar laag. Heeft het nog wel met lopen te maken? Ik spot weer veel wild. Al vroeg in het begin loop ik achter een hert aan dat geen enkele aanstalten maakt mij te ontwijken. Ook de Beekhuizense bos buizerd is er weer. Hij staat op de grond als ik aan kom lopen. Met grote klappen vliegt het beest weg. Opvallend veel mezen in het bos. Blijf er een tijd bij staan kijken. Vandaag ook extreem veel wilde paarden. Hoewel wild kan je ze niet echt noemen. Een van de paarden komt zelfs naar me toe lopen.
Op de weg terug tref ik Ursula. Haar partner heeft heftige operatie achter de rug. Het relativeert mijn suffe pijntjes weer volkomen.
Het opbouwen gaat langzamer dan ik wil. Twijfels worden gedeeld met Jacolien. Op verschillende plekken kom je dezelfde verhalen tegen. Te snelle opbouw, te weinig luisteren naar je lichaam, forceren etc etc. Mijn ervaringen zijn beslist geen uitzondering. Zij wijst me bijvoorbeeld op deze en deze discussie. Moraal van het verhaal. Ieder kiest de route die het best bij hem past maar zorg in ieder geval voor voldoende herstel. De reactie van Gideon is ook leuk. ‘hersteltraining is een contradictie’. Kortom. Vandaag loop ik dus gewoon een rondje door het bos. Zal morgen Job eens bellen voor de hamstring en verder neem ik vandaag rust. Het is herstelweek.
