Hamoir-Tilff Trail

We schrijven 12 januari 2014. De dag van de halve van Egmond. Ik breek met een traditie. Koffie bij Peter en Marlies, autorit, omkleden naast de landmacht, halve lopen, pilsje in cafe De Klok, meedeinen met de blaaskapel ‘daar in dat kleine cafe…’ en niet te vergeten de Chinees in Sonsbeek toe. Het is een traditioneel begin van het sportjaar waar ik dit jaar niet aan meedoe. ‘ Mijn ambities liggen hoog dit jaar en een halve is gewoon te kort.

In plaats daarvan kies ik voor een langere afstand met meer hoogtemeters. Samen met de Hamoir Tilff gelegenheidsgroep gaan we voor de tweede keer de GR57 lopen. Maar nu dan volgens de echte route. De vorige keer liepen wij verkeerd. Wilbert is de initiatiefnemer en weet nu waar we de vorige keer verkeerd liepen. Bovendien heb ik het gpx bestand in mijn klokkie. Deze keer gaat het goed.

De omstandigheden zijn deze keer pittig. De hoeveelheid modder is beduidend meer dan de vorige keer. De vorige keer was veel meer asfalt. Dat hebben we vandaag niet veel gezien. Ik vergis mij daardoor volledig in de schoenenkeuze. Mijn ascics zijn totaal ongeschikt voor het parcours. Grote stukken kom ik wel doorheen maar op de singletracks is het geen doen. Ik kom de helling niet eens op. Laat staan de helling af. Dat lukt dan weer wel maar ik wil graag blijven staan. Het aantal valpartijen valt gelukkig mee. Nou ja, mee. Julia valt op een modderstukje op haar knieën…. recht in een stuk prikkeldraad. Een kapot hek ligt verborgen op de grond in de modder en het gras. Was mij niet eens opgevallen. Julia heeft veel pijn. Gelukkig valt de schade relatief mee en is Julia een sterke vrouw. Wel laat Julia zich even volledig gaan. Het mag. Ook Jerry gaat op een bruggetje onderuit maar dat mag geen naam hebben.

We raken inmiddels bedreven in deze trail.  Jerry komt uit Drente en vertrekt heel vroeg. Wij kunnen daardoor iets later op pad. Al carpoolend komen we om 10:00 uur aan in Tilff. We parkeren op de bekende plek, nog een warme kop koffie voor we met de trein gaan. Deze keer doet het ticketapparaat het wel.

Het eerste deel van de route is bekend maar de omstandigheden zijn totaal anders. Laaghangende bewolking en mist maken de omgeving spectaculair. Als we boven de bewolking komen schijnt de zon volop en krijgen we het warm. Aan de rijp op de grond zien we dat het een beetje vriest. Heel bijzonder.

De begraafplaats is op zichzelf al bijzonder maar nu helemaal. De graven dateren van ver voor de oorlog en zijn vaak kapot en vervallen. Van een graf is de grafsteen opzij geduwd door een boom die uit het graf groeit. Bizar. Het levert mooie plaatjes op.

Het lopen zelf gaat erg moeizaam. Ik heb veel last van mijn darmen. Het tempo ligt gelukkig niet zo hoog. Maar het parcours is prachtig. Vandaag lopen we de route zoals die bedoeld is. Met Wilbert maak ik plannen om te kijken of het niet mogelijk is de gehele route te lopen. De afstand is iets van 185 km en loopt van Goovy naar Tilff. Dat moet in 3 of 4 dagen te doen zijn.

Na 36km vette klei en ruim 1000hm komen we aan in Tilff. Voor de gelegenheid heb ik wat Erdinger meegenomen als hersteldrank. Dat valt in goede aarde. De weg terug gaat via Van der Valk. Het lijkt wel of heel Nederland hier is. Ongelofelijk hoe druk. Maar voor een snelle hap is dit prima.

Conclusie: Wat een prachtige trail Wilbert. Je hebt geen woord teveel gezegd. Het lopen ging moeilijker dan gewenst/gehoopt. Had het mezelf ook niet makkelijk gemaakt maar toch. Ik heb nog veel werk te verzetten als ik in juli 111 km en 8000hm wil lopen. Maar goed, de eerste stap ik gezet. Ruim minder dan de beoogde marathon maar zwaar genoeg. Topdag!