Jammer dat het lopen niet zo lekker gaat (maak me daar inderdaad absoluut geen zorgen over, natuurlijk komt dat goed)! En voel je uiteraard ook geenszins verplicht om te schrijven als je daar geen zin in hebt – ik vind het grappig om, terwijl ik zelf helemaal niet schrijf, me te beklagen over het feit dat anderen te weinig naar mijn zin schrijven.
Om maar meteen met de deur in huis te vallen, niks aan de hand. Alles gaat goed en ook de voorbereidingen gaan goed. Net een serie van 3 marathons achter de rug. Hadden er 4 moeten zijn maar plannen veranderen. Over twee weken een serie van 2*60km en een marathon tussendoor binnen 8 dagen. En ik kijk er niet eens tegenop. Tussen deze trainingsblokken zit veel rust. Deels een bewuste keuze, deels pech (griep).
Opmerkelijk was afgelopen zondag. Sta ik om 7 uur ‘s-ochtends met de kleren aan bij de deur om te gaan lopen overvalt mij een enorm gevoel van geen zin. Normaal gesproken even kiezen op elkaar maar nu geef ik eraan toe. Heerlijk. Vermoedelijk heeft de ijzige oostenwind een belangrijke rol gespeeld in de beslissing. Ik heb het gisteren opgebiecht tijdens de training en menig atleet was stomverbaasd. Jij? Niet lopen?? Tsja en als ik niet loop is er geen stukje.
Vandaag gebeurt het dus weer, maar nu over dit blog. Zie bovenstaand citaat. Een mooier compliment kan je niet krijgen als blogger. Op dat moment realiseer ik mij dat ik misschien hier iets moet toelichten. Nee, wil toelichten. Rust is ook een training en daar kan je ook iets over melden.
Ondertussen draaft mijn hardloopwereldje flink door. Ik ben veel met de sport bezig. Zal ik maandag toch Texel lopen? Mijn werkgever nodigt mij uit voor rondje Millingen. Ook leuk was gisteren het tapas buffet op de club. Prachtige verhalen over de halve van Venlo. Teleurstellingen in Eerbeek. Ambtenarenloop in Groningen. (Marlies 3e plek dit jaar). Je kan er druk mee zijn.
Voor komende donderdagtraining meld ik mij vast af. Uit eten met een groep collega’s. Sorry, er is ook een leven naast hardlopen.
Ach, compliment, compliment, dat is nou ook weer zo wat 😉
Nee, je moet natuurlijk helemaal niks, maar ik kijk wel altijd even (een soort van hoopvol) of lekkerweg nog een nieuw stukje heeft geproduceerd, ja.
Maarruh, is Texel een serieuze mogelijkheid? Dat zou ik misschien nóg wel leuker vinden dan een nieuw stukje op je blog…
Nee, ik ga niet naar Texel. Heb het serieus overwogen maar ga het niet doen. Zal wel aan je denken.
Jammer, Edwin, zou leuk zijn geweest. Maar ik kan het me, geloof ik, wel voorstellen – zoals je schrijft: er is ook nog een leven naast hardlopen; Texel zou je een dag kosten, terwijl je dan ook nog eens de (zo goed als) mooiste natuur van Nederland in je achtertuin hebt liggen.
Wij komen elkaar nog wel tegen, als het goed is…