De Canarische eilanden lenen zich uitstekend voor mooie trails. Op Gran Canaria is er dan ook een officiële. De TransGranCanaria. Kortste afstand 24km, langste is 119 km. De wedstrijd is in maart dus helaas past die niet in de planning van deze vakantie. Voor de zekerheid had ik nog wel de gpx files gedownload. Je weet maar nooit. De trail is op het noordelijk deel van het eiland en ik zit in het zuidelijk deel. Het blijkt te ver om een stukje te gaan lopen. En zoals gezegd. De vorm is echt verte zoeken dus deze keer slaan we maar over. Wel wordt er gelopen en gewandeld.
Trail by the sea
Ons huisje staat een paar km in het binnenland in een gat dat El Sao heet. Mooie locatie, goed te bereiken met de auto maar om te rennen helemaal niks. Ja langs de weg. Levensgevaarlijk als je het mij vraagt. Maar de kinderen willen graag naar het strand en Monique suggereert de schoenen mee te nemen.
Kijk dat zijn goede ideeën. En zo kan het gebeuren dat ik een stukje langs de kustlijn op en neer ren. Een stukje van niks. Een km of 10 maar wel pittig door de steile hellingen. De route is soms heel fraai maar vaak ook niet. Noodgedwongen loop je langs de weg. Op een gegeven moment had ik het warm en mijn shirt uitgetrokken tijdens het lopen. Dat is iets wat je als man op Gran Canaria niet moet doen. Het eiland is zeer in trek in de homoscene en het duurde dan ook niet lang voordat ik werd nagefloten door een paar hitsige kerels in een auto. Voor mij een nieuwe ervaring die me slecht bevalt. Het shirt gaat weer aan en komt niet meer uit.
Trail de Soria
Soria is een stuwmeer op een redelijke reisafstand van ons huisje. Mijn oudste twee kinderen willen graag een stevige wandeling maken en uiteraard ben ik daarvoor in. Het is mogelijk om een rondje stuwmeer te maken. Lijkt mij prima en ook het thuisfront is gerust. Verdwalen zou niet moeten kunnen als je het stuwmeer in het oog blijft houden. Maar helaas lopen we toch verkeerd. Achteraf blijkt dat we rond het verkeerde meer te lopen! Dat verzin je toch niet! Uiteindelijk besluiten we dezelfde route terug te volgen omdat het onmogelijk is een rondje te lopen. Er is geen pad. Wel een schitterende wandeling van een km of 15.
Roque Nublo
De laatste wandeling gaat met het hele gezin naar Roque Nublo. Geen zware trail maar wel erg de moeite waard en leuk om te doen. Bovenop de berg staan twee rotsen op een plateau. De ene kant kijkt uit op het eiland Tenerife. Bij helder weer een erg mooi gezicht. De andere kant kijkt uit op het centraal massief van Gran Canaria. Je kan je voorstellen als je hier doorheen moet en van vallei naar vallei moet oversteken dat dit een hele zware trail is. 119km van dit is echt heftig, maar wie weet.
