Vandaag een ingelaste training op mijn rustdag. Noodzakelijk want morgenavond kan ik niet trainen. Ik besluit maar eens een beetje te gaan zwerven want heb niet zoveel zin in mijn standaard rondje. Na een km of 5 ben ik weer hopeloos de weg kwijt. Het paadje dat ik volg wordt steeds kleiner en kleiner. Op de foto zie je wat ik bedoel. Het duurt een kwartier voordat ik weer een pad vind, deze leidt naar het Rozendaalse veld. Prachtig stukje Veluwe. Ik snap mezelf soms niet. Hoe kan het toch dat ik na drie bochten steevast de weg kwijt ben. Gelukkig heb ik mijn iPhone bij me. Kan ik in ieder geval zien welke kant ik op moet. Tenminste als ik bereik heb. Het had vandaag anders kunnen lopen. Het schroefje van mijn iPhone is eruit getrild en ik houd de achterkant in mijn hand vast. oeps. Misschien is het toch verstandig iets analoogs als een kaartje in mijn rugzak te stoppen. Jolanda Linschoten adviseerde dat ook al.
Al met al toch weer een pittige training van ruim 20km. Aan het eind heb ik een tekort aan energie. Ik heb nog niet gegeten en de training van gisteren zit nog in de benen. Normaal gesproken geen probleem maar ik loop nu zoveel. Misschien toch maar eens een gelletje in de rugzak stoppen. Vrijdag nog een potje gewichtheffen in de sportschool en zaterdag een marathon. Als het lukt wordt het een weekje van 150 km. Langzaam maar zeker kruipt de omvang omhoog
