Garmin Forerunner

In de Ardennen hield mijn GPS er na 15 km mee op. Met nog 35 km te gaan vond ik dat op zijn zachtst gezegd niet zo leuk. Ben ik zo gehecht geraakt aan het apparaat? Ja dus. Het was voor mij geen enkele vraag of de Garmin vervangen moest worden. Met de ervaring van de Garmin Forerunner 305 was de keuze niet zo moeilijk. Goed apparaat met een paar minpuntjes

Mijn eerste gps ervaring met hardlopen gaat terug tot de Forerunner 101. Een fors klokkie waar ik toen erg blij mee was. Ineens werd duidelijk dat mijn hardlooprondje geen 10 km was maar 7 km. Je praat inmiddels over een jaar of 6-7 geleden. De nauwkeurigheid liet te wensen over maar vergeleken met de stappentellers etc was ik dik tevreden. Helaas deed het apparaat het niet onder het bomendek. Dat heeft alles te maken met de gebruikte techniek/satelietontvangst.

Al vrij snel begon de onnauwkeurigheid mij te irriteren en de gps werd verkocht. Hiervoor in de plaats kwam de Garmin Forerunner 305. Vergeleken met de 101 een enorme stap voorwaarts. Een veel betere ontvangst, kleiner, nauwkeuriger. In het begin had ik erg veel lol in het analyseren van de gegevens. Programma’s als sporttracks konden de Garmin uitlezen en verwerken tot fantastische informatie. Voor mij het begin van mijn hardlooplogboek. Sinds die tijd houd ik gelopen afstanden netjes bij.

Maar gaandeweg werd het horloge steeds meer een hulpmiddel bij mijn wedstrijden en trainingen. Hoe hard ga ik, blijf ik onder mijn verzuringsgrens, hoe ver nog, enz. Maar ook hier loop ik tegen de beperkingen op. Na 6 uur is de batterij op, sinds ik wat verder/langer loop een bezwaar.  Daarbij is de Garmin spatwaterdicht maar ook niet meer dan dat. Op youtubefilmpjes waarbij de Garmin wordt opengemaakt zag ik dat je dat niet al te letterlijk moet nemen.

Dus na wikken en wegen is de grote broer aangeschaft. de Forerunner 310XT. Voordelen zijn nu al zichtbaar. De batterij is veel langer houdbaar. 20 uur om precies te zijn. Als ik de 60 van Texel loop dus ruim voldoende. Hij is waterdicht tot heel diep onder water. Als ik weer eens een trail loop en door het water moet geen risico dus. Verder zijn er een paar details die me nu al bevallen. De armband is een stuk robuuster. Voelt prettiger. De ontvangst met de satelliet gaat een stuk sneller. Als ik hem aanzet heb ik vrij snel een fix. Er zit een trilfunctie op. Het piepje van de 305 hoorde ik nooit. De trilfunctie is wat dat betreft super. De 305 had drie schermpjes de 310 heeft er vier. Voordeel hiervan is dat ik op elk scherm 1 of max 2 velden kan instellen om ze vervolgens automatisch te laten rouleren. Met drie schermen kwam ik niet uit, met vier (Pace, hartslag, afstand, tijd) al een stuk beter. Informatie die ik tijdens de loopjes gebruik.  Ik kan dus een groter lettertype kiezen en dat is met mijn slechter wordende ogen een uitkomst. Tot slot is de dataoverdracht draadloos. Niet echt een voordeel maar wel makkelijk.

Samenvattend. Geen technische analyse of vergelijkend warenonderzoek maar analyse van de heup. Ik ben erg tevreden met mijn nieuwe aankoop. De 305 ging (maar) 4-5 jaar mee (Weet het niet precies). Ik hoop dat de 310 het iets langer volhoud.

 

 

This entry was posted in Materiaal. Bookmark the permalink.

2 Responses to Garmin Forerunner

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *