Dubbeldip

Tijd voor een nieuw experiment, noem het een uitdaging. Vandaag kreeg ik mijn startnummer van Zeeland binnen 1221 en werd ik uitgenodigd voor de marathon van Amsterdam. Zeeland staat al heel lang op mijn verlanglijstje. Ik hou van het strand en de zee. Ik heb me zelfs al drie keer ingeschreven en tot twee keer aan toe verstek moeten laten gaan. Dat zal dit keer niet gebeuren.  Met Amsterdam heb ik niet zoveel. Een vlakke Marathon met veel deelnemers. Maar mijn cluppie gaat daar lopen, hetzij een hele hetzij een halve Marathon. En dat is gegarandeerd een leuke dag. De vorige keer heb ik de halve geprobeerd om na 2 km al op mijn snufferd te gaan door een drempel. Doel was met Wim een prettige tijd neer te zetten. Helaas.

Zeeland is een one-way Marathon te beginnen in Burgh Haemstede en Finishen in Zoutelande. Tijd om knopen door te hakken. Ga ik daar slapen of rij ik in een dag heen en weer. Reistijd 2:15. Start 12:00 uur. Lijkt te doen. Amsterdam ga ik die nu wel of niet doen? Bezwaar is dat hij twee weken na de Zeeland Marathon is. Dat heb ik nog niet eerder gedaan.  Ik besluit te gaan en heb mij net ingeschreven. Ga ik daar slapen of rijd ik heen en weer. Van Jan al gehoord dat budget Hotels vol zitten. De start is om 9:45 Met de trein een uurtje. De start van de Halve is 13:30. Als ik binnen 3:45 finish kan ik net mijn maatjes uitzwaaien. Hoewel? 15000 deelnemers? Die vind ik nooit. We slapen er nog een nachtje over.

De uitdaging is twee Marathons in Twee weken. Voor menig loper die ik volg is dat allang geen uitdaging meer. Kinderspel lijkt het wel. Voor mij toch niet helemaal maar ik denk dat het lichaam het aan kan. De ZeelandMarathon staat te boek als een “zware”. Ze hebben zelfs een hoogtekaart. Niet onderschatten maar ik moet er een beetje om lachen. Amsterdam heeft geen reliëf en geld als vlak. Als ik de drempeltjes ontwijk moet dat toch kunnen?