2018-05-06 Koning van Spanjetrail (43km)

Lachend aan de start (en de finish)

Het winterseizoen sluiten we af met een zomerse editie van de Koning van Spanje trail. Na een lange winterstop van ruim 4 maanden loop ik voor het eerst dit jaar weer eens een wedstrijd. De reden van inschrijving is het feit dat MST voor het eerst een marathon editie aanbied. Bovendien is Limburg een prachtige locatie voor een mooie trail. 

Voor mij een eerste test om te zien hoe het is met de vorm. Weinig getraind, zwaarder geworden, motivatieprobleempje, winterdip, nog meer excuses….? Mooiste gevoel is dat ik er gewoon zin in heb. Dat is wel even anders geweest. Hoewel, het gedoe voor de start, tassen inpakken, alles klaarzetten, rit heen en terug weerhoudt mij een beetje. Bovendien was ik de zaterdag avond in Utrecht voor een muziektheater voorstelling. Lag dus niet vroeg in bed.  Kan toch ook gewoon lekker in mijn Veluwe een rondje doen?

De uitzichten blijven geweldig mooi. Kan hier enorm van genieten.

Niks van dit al. Gewoon naar de start gereden, die pas om 10 uur is. Om 7 uur vertrokken en om 9 uur gearriveerd. Auto op het veldje achter de start, perfect. Startnummer en Buff opgehaald en even langs wat stands gelopen. De Mountain Medics die fantastisch bezig zijn, goed inititatief dames! Ook ruim ik wat tijd in voor de stand over Montafon. Het gebied waar ik over een maand aan de start sta.

Met Peter, Peter en Marlies sta ik aan de start van de KvS. Zij lopen andere afstanden en gaan op eigen gelegenheid. Wel fijn ze nog even te treffen. Gerrie, die in de buurt moet zijn, zie ik niet. Wat mij opvalt is dat de gebruikelijke ’trailscene’ een beetje ontbreekt.  Maar genoeg ontmoetingen en weerziens van bekenden. Maar in het startvak toch ook veel onbekende gezichten. Ik hoor veel vlaamse tongval.   

De start is bekend, het eerste deel over de bekende berg, langs de camping ook. Wat mij deze keer opvalt is dat ik veel terrein herken van ‘ Limburg Zwaarste’ en de ‘Silvestermarathon’. Zoals het rare paadje tussen de struiken die uitkomt in een dorpsstraatje, of de paden langs de geul. De omstandigheden zijn wel anders. Veel, let op veel, minder bagger en veel meer zon. Ik kan mij de Silvestermarathon herinneren dat we langs als die paden glibberend en glijden langs het prikkeldraad renden.

Voor de marathon had ik mij ingesteld op een tijd van 5 en een half uur, mogelijk 6 uur. Straks langs de limieten dus. Uitlopen het plan, en had mij allang bedacht dat ik mij van de limieten niks zou aantrekken. Route in het klokje, mij kan niks gebeuren. 

De eerste 25 kilometer liepen als een zonnetje. Kon makkelijk de heuveltjes pakken en het ritme zat er goed in. Eerste verzorgingspost op 18km na twee uur was prima op schema. De post was extreem druk omdat hier ook andere afstanden (11?, 28?) langskwamen. Hier mijn water bijgevuld en snel vertrokken. Het tweede stuk zou naar verwachting het zwaarst zijn, qua parcours, temperatuur, fysiek.

De eerste kilometers gingen nog goed maar na 25 km was de energie uit de fles. Opmerkelijk vroeg maar dat wijt ik voor een deel aan de extreme temperaturen, 27 graden en geen wolkje aan de hemel. Uiteraard ben ik niet fit genoeg maar zo zwaar aan het harken moet toch wel een andere oorzaak hebben. Erg tevreden ben ik over het mentale deel. Aan opgeven heb ik niet gedacht. Op de tweede verzorgingspost kwam de misselijkheid  naar boven en werd drinken en eten een probleem. Ik hoor de organisatie mompelen over de limieten. Er was even sprake van of lopers na een 15:00 uur nog verder mochten. Ik was daar voor drieën met nog een 8 km te gaan. Acht km binnen een uur is normaal gesproken natuurlijk geen enkel probleem maar mijn fysiek liet mij een beetje in de steek. 

Met de koeien in de schaduw. Lopen we toch elke keer weer dwars door de weiden. Blijft leuk

Uiteindelijk in 6:17 gefinisht en hartelijk ontvangen. Dat doet goed. In de achterste regionen maar dat kan me niet zoveel schelen. Gelopen volgens plan maar had iets meer tijd nodig.

conclusie: Met de fitheid zit het nog niet goed. Voor de bergen ben ik onvoldoende fit. De verwachting is dat ik dat in de komende maand wel kan (moet) verbeteren. Mijn mentale hardheid doet mij deugd. Ik ben behoorlijk diep moeten gaan maar mentaal zat het goed.

Limburg blijft na het strand toch een van mijn favoriete locaties voor trails. Al met al heb ik enorm genoten en blij dat ik op eigen termen de marathon heb uitgelopen. 

De wedstrijd is enorm gegroeid. MST heeft er een prachtig evenement van gemaakt met voor ieder wat wils. Veel stands en veel publiek. Top!

This entry was posted in Training. Bookmark the permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *