Toen ik mij inschreef verheugde ik mij op een warme zomerse editie van deze race langs het strand. Zolangzamerhand ben ik een ervaringsdeskundige want dit is mijn vierde deelname. Ik spreek af met Jan Fokke en Christian in Castricum aan Zee, parkeer mijn auto, neem de bus naar Castricum en de trein naar Den Helder. In de trein treffen we Rinus en nog een enkele andere deelnemer en keurig om half 10 zijn we bij de start. Tot zover gaat alles goed.
Tijdens dag en de avond bekruipt mij een gevoel van tegenzin. Ik wijt dat aan een nogal vreemde dag. Mijn schoonvader is vandaag in het ziekenhuis om de uitslag te krijgen van de nodige onderzoeken. Monique is daarbij. Een definitieve diagnose krijgen we nog steeds niet maar alles wijst op een hele slechte. Ik overnacht vanavond bij mijn schoonouders. De dag erop is de Housewarming van Lisanne. Kortom alle reden om met de gedachten heel erg anders te zijn.
Het strand doet echt zijn best om mij te plezieren. Het is lekker loopweer, heerlijk warm. De sterrenhemel is prachtig. Niet vaak zo’n heldere hemel gehad. De melkweg is goed te zien. De vallende sterren heb ik gemist maar waren er ook.
In mijn voordeel spreken de zware omstandigheden. Het is opkomend tij. Het water dwingt mij steeds meer het mulle zand op. Ik ontwijk talloze zandkastelen en feestende jongeren. De eerste 10km spring ik nog weg van het water. Hierna loop ik gewoon rechtdoor. Normaal gesproken kan ik genieten van deze omstandigheden, nu voelt het als een klusje. Werkelijk geen meter zin. Ik loop lange tijd alleen, maar op km 15 komt Jan Fokke langszij. Dacht dat hij ver voor mij lag. Hij verbruikt enorm veel water en heeft deze bijgevuld in een strandtent. We lopen samen op. Allebei in onze eigen wereld tot ik ontdek dat ik hem heb gelost. In geen velden of wegen te ontdekken. Na 3 uur lopen besluit ik een stukje te wandelen. Het licht uit te doen en van de sterren te genieten. Als snel komt Jan weer bij en meldt dat hij uitstapt. Een andere deelneemster is kotsmisselijk en stapt ook uit. Haar partner volgt haar met de auto. Zij loopt samen met twee anderen die ook stoppen. Ik krijg de keuze om in te stappen of nog 25 km door te ploeteren. In een ‘ split second’ maak ik de keuze. Het is niet mijn dag (nacht)
