Op mijn werk kan ik heel blij worden van gestandaardiseerde vrijheid. Iedereen mag doen en laten wat hij/zij wil als het maar binnen bepaalde kaders blijft. Iedereen blij. Het woord heeft ook een hele nare bijklank. Gestandaardiseerd? Kan je daar blij van worden? Daarnaast vrijheid die gestandaardiseerd is? Is dat geen contradictie?
Als ik het betrek op trailrunning zie ik parallellen. Rennen in de natuur is vrijheid. Van de gebaande paden af! Dat is leuk! Als je vervolgens die vrije paden inperkt heb je een wedstrijd. Rennen door de natuur, maar de route is vast. Gestandaardiseerde vrijheid. Is dat wel leuk?
In elk geval leuk om over na te denken. Niet over het antwoord op de vraag; dat is wat mij betreft een stellig ‘ja,’ maar wel over de vraag wat het dan is dat zo’n ingeperkte vrijheid leuk maakt. Zo leuk, dat we er ook nog eens geld voor betalen, en er vaak een behoorlijk eind voor willen reizen.
Wonderlijke wezens zijn wij.