20 juni 2010, 31,4 km, 3,15 hr, 141 bpm, 600 hm.
Het is vandaag vaderdag. En wat doet deze vader het liefst op vaderdag, jawel schoenen aan het bos in. Na 3-4 weken kalmpjes aan geef ik mezelf vandaag groen licht en loop mijn favoriete rondje. Ik begin erg rustig om goed te voelen of zich iets in de benen manifesteert en voel me net een slak. Op km 10 niks, op km 20 niks, op km 30 niks en nu ik weer thuis ben geen centje pijn. Nou, ja spierpijn, maar dat voelt heerlijk. Het zal duidelijk zijn ik geniet in het bos, het miezerige weer voelt heerlijk. Het is minder koud dan ik dacht.
Je zou het vandaag ook de dag van de ontmoetingen kunnen noemen. Slakken genoeg maar wat denk je van deze duinhagedis. 
Die kom je toch niet elke dag tegen. Vandaag is ook de dag van de Veluwezoomtrail. Een trail over de veluwe van 50 km georganiseerd door Jan Strijker. Ik loop flinke stukken van het parcours. Mijn favoriete rondje is dus ook iemand anders favoriete rondje. Als ik bijna thuis ben kom ik de lopers zelf ook nog tegen. René en Frans vertegenwoordigen Ciko ’66. Verder veel bekenden en ook een verassing, Bertus doet ook mee. Het lijkt wel of hij zich heeft bekeerd tot het ultrarunnen. Het lukt me een paar foto’s te schieten met wisselend succes. Het voelt vreemd om de tegengestelde richting op te rennen maar niets kan mij vandaag deren. Ik loop mijn rondje weer en dat zonder problemen. Ik verklaar mij per direct hersteld. Asl ik dan thuiskom en het gezin zich uit bed heeft gesleept wordt ik toegezongen. Zoenen en cadeaus moeten even wachten tot na de douche. De dag kan niet meer stuk. Het is vaderdag.
