Bordjes. Ik heb al eerder gemeld dat bordjes mijn ding niet zijn. Ik vind ze lelijk, niet passen in de omgeving en ze storen mij. Onlangs heb ik melding gemaakt van een nieuw onooglijk bordje en de ergernis vandaag was compleet. Want niet alleen zetten we een nieuw bordje neer, we plaatsen natuurlijk ook een hek!
Hiermee is ons zomertestrondje ten einde. Op het parcours staat een hek! En het zou me niet verbazen als verder op het parcours nog een hek staat.
Geheel vol ergernis loop ik verder om vervolgens een hek kwijt te zijn???
Op de koningsweg is een hek verdwenen? Per saldo is het terrein dus anders ingedeeld. Verbetering? Ik heb geen idee? De ergernis smelt weg.
En de training gaat verder. Het lopen gaat erg makkelijk en op het splitsingspunt overweeg ik toch een dertiger te lopen. Ik ben sterk en houd me aan het plan. Bij het heideveld staat een groepje schotse hooglanders. Ik kan er niet langs ik moet er tussendoor. Normaal gesproken geen probleem maar deze keer was papa hooglander het er niet mee eens. Hij neemt een aanloop en stormt op mij af. Inclusief aanloop zeker twee meter. :-). 
Ben geen moment in gevaar maar zo zie je maar weer, het blijven wilde beesten. Altijd oppassen. Ik vermoed dat Papa een beetje opgewonden is vanwege de gezinsuitbreiding. Ik schat maximaal een week.
Op het kerkepad zie ik een loper. Ik besluit al snel erop en erover maar de uitdaging was er niet. De man had wel hardloopschoenen aan maar had zijn dag niet zullen we maar zeggen. Bij de beklimming naar de begraafplaats loopt weer iemand en hij was duidelijk een stuk sterker. Ik besluit hem voor de top in te halen en dat lukt net (niet). Bovengekomen maak ik een praatje met hem. De vraag kwam of ik voor de Posbankloop aan het trainen was. Voor degenen die dat niet weten. Dat is een erg leuke loop in september van 15km (of 6km) met als hoogtepunt de beklimming van de posbank en als toetje de Emmapyramide. Voor locals een leuke wedstrijd. Voor Randstedelingen een uitdaging. Nu is mijn laatste wedstrijd onder de halve marathon al een paar jaar geleden. Maar wie weet?
Na 2 uur ben ik weer thuis een kleine 23 km verder. Het huis is nog in diepe rust. Met een kop koffie plof ik op de bank. Nog een hele vrije dag te gaan.
Hectische weken waren het. Heeft niks met lopen te maken maar ook dat schoot er soms bij in. Geeft niks. Waren allemaal positieve zaken. Gisteren hoorden we dat onze dochter is ingeloot dus was het feest in dit huis. Voor de laatste keer want diezelfde dag kwam het verlossende woord van diverse instanties met als resultaat dat wij eigenaar zijn van een nieuw huis. We hebben een huis gekocht voor we op vakantie gaan. Letterlijk nieuw want de aannemer moet het nog bouwen maar hij heeft er zin in. Hij begint meteen. Tijd voor een time out en het kan niet op. Waar het hier de gehele week gaat regen is het op het vakantieadres erg mooi weer. Uiteraard gaan de schoenen mee.
