Gisteren was het weer zover. Na een stukje warmlopen kregen we voor het eerst sinds lange tijd weer loopscholing. De temperatuur stijgt dus is het warm genoeg om even stil te staan. Trainer van de dag is Wim en die is met een trainerscursus bezig. Dat betekent een serieuze aanpak. Ik vermoed dat de atletiekunie dat verplicht stelt als onderdeel van een training net als de warming-up. :
Een juiste looptechniek draagt bij aan het voorkomen van blessures. De atletiektrainer is erin gespecialiseerd om fouten in de looptechniek snel te herkennen. Met behulp van specifieke oefeningen en loopscholing kan deze techniek bijgeschaafd worden en kan men onnodige blessures voorkomen.
Waarmee loopscholing is verheven tot trainersbeleid. Dus doen wij skipping, stijve benenloop, bouncing enz. De groep weet natuurlijk dat Wim met zijn cursus bezig is dus doen wij loyaal ons best maar de ondertoon is toch “zucht”. “Dat ging goed jongens, we doen het nog twee keer”, “Dat kan beter”. Het aantal oefeningen dat de groep aankan is maximaal 5. Hierna haken atleten definitief af. Suggesties voor extra oefeningen, of toelichting worden afgestraft met een zacht maar doordringend “hou je kop”! Nut en noodzaak? Ik weet het niet. Ik geloof heilig in loopefficiency en looptechniek maar met loopscholing?
One Response to Loopscholing