Het is een traditie van alweer 20 jaar. De verkiezing van recreant van het jaar. Uit de trainingsgroep 5 wordt een atle(e)t(e) verkozen die deze ere titel een jaar mag dragen. De verkiezing is verre van democratisch en met mystiek omgeven. De selectiecriteria veranderen van jaar tot jaar. De prijs is een 20 jaar oude beker, de bloemen dienen direct weggegeven te worden. Dat klinkt heel erg maar de titel is felbegeerd. Na 10 jaar in een nek aan nek race heeft Tonny dan eindelijk de felicitaties in ontvangsmogen nemen. Een terechte winnaar. Een dolgelukkige winnaar: “Eindelijk!” verzuchtte zij en “Mooi, nu kunnen we voor het volgende jaar de selectiecriteria wat aanscherpen”. Ik heb voorstellen gehoord als “vrouw”, “lekkere luchtjes na de training” en “minimaal 3 setjes”. Er is slechts één kleine smet op de feestvreugde. De echt mooie foto van Tonny is recent niet gemaakt. Een uitdaging voor de fotografen in het komende jaar!