Laatste restje winter?

Zaterdagnacht rijd ik vanuit Amsterdam door de sneeuw naar huis. Ik verheug mij op een winterse training de volgende ochtend. Na een korte nacht sta ik om half 8 buiten. Het duurt nog een half uur voor de zon opkomt maar de schemering en het witte landschap zorgen voor zoveel licht dat ik moeiteloos het pad kan volgen. Nou ja moeiteloos. De sneeuw is ongerept en enkeldiep. Op het programma staat mijn vaste rondje van 30+. De zware ondergrond en de lage temperatuur zorgen ervoor dat ik na een kilometer of 10 nog niet in mijn ritme zit. Mijn hoofd wil wel maar mijn benen laten mij in de steek.

Marterspoor?  Das.

Ik ploeg nog een paar kilometer verder en vrij plotseling, ik kan het moment bijna voelen, schakelt mijn lichaam en dan met name mijn benen om. De diesel gaat letterlijk ‘aan’. Ik kom hoegenaamd niet meer in de problemen en ik loop mijn vaste rondje, zij het wat langzamer dan normaal, gewoon uit. De eerste 25 kilometer loop ik door maagdelijk sneeuwlandschap.  Alleen de wildsporen laten zien dat ik niet alleen ben. Als ik dat zo bekijk gaat het wel goed met de wildstand. Ik zie enorm veel herten, paarden en wat minder zwijnensporen. Ook vrij veel van dit type spoor. Marterachtige? Ik weet het nooit zeker. Het kan ook een kleine hond zijn, maar dan zonder baasje. Ik kom deze meerdere keren tegen. 

In de middag neemt de temperatuur toe. Weersverwachting 10 graden komende dagen. Ik ga wat aan de slag met de Transvulcania. Had nog geen slaapplaats geboekt.  Bij de zoektocht loop ik tegen de vraag aan of er een zwembad bij moet. En ach, die jacuzzi lijkt mij ook wel heerlijk na de trail. Voor mij is de winter al ten einde. De meteorologische lente begint over twee weken. Kan niet wachten!

Erratum: Het spoor is geïdentificeerd als van een das. Het spoor is gevonden bij een uitkijkpost in het Beekhuizense bos. Een aantal jaar geleden heb ik een das waargenomen meer in de richting van kasteel Rozendaal. Tot zover klopt het dus allemaal en wil ik geloven dat het hier inderdaad om een das gaat. De waarneming staat niet op zichzelf. Op meerdere plekken ben ik dezelfde of vergelijkbare sporen tegengekomen. Blijkbaar gaat het goed met de dassen op de Veluwe. Bedankt Nicolette voor de info

This entry was posted in Training. Bookmark the permalink.

2 Responses to Laatste restje winter?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *