2014-11-03 La Cabrera trail

In hartje Spanje, iets ten noorden van Madrid ligt een klein plaatsje, La Cabrera. Startplek van een bergtrail van 7 of 21 km. Uiteraard start ik op de 21k en wederom onderschat ik weer eens een trail. Leer ik het dan nooit. Ik maak me nergens zorgen over. Nou ja nergens, die 1600D+ op 21 km moeten toch ergens zitten. Een snelle rekensom leert toch dat als je 1600 m stijgt, en dus ook weer daalt, dat we het hier hebben over een gemiddeld stijgingspercentage van ong. 15%. Dat is toch wel heftig.

Schermafbeelding 2014-11-04 om 22.16.06Uiteindelijk doe ik er 4 uur en 47 minuten over. Huh?!!! Een gemiddelde van 4,32 min/km. Alleen in Verbier heb ik ooit een lager gemiddelde gehaald. Enig excuus dat ik kan aanvoeren is een trainingsachterstand van de laatste maanden en de resten van een stevige griep. De winnaar deed er 2:17 over. En dat blijkt iemand van wereldtop niveau te zijn. Om maar duidelijk te maken dat we het hier hebben over een technische (=zware) trail.

1618198_10152841804054288_6758655423982427970_oMijn werkgever heeft kosten nog moeite gespaard om weer een geweldig evenement te organiseren. (lees Kitty & Iris) Met 100 collega’s vliegen wij op zaterdag naar Madrid en overnachten in Miraflores even ten noorden van Madrid. We nemen deel aan een locale trail die start op zondag 9 uur in La Cabrera. De wedstrijd is nieuw. Op een beetje troosteloos pleintje naast een benzinestation en restaurant is een startplek georganiseerd. Dit is overigens de enigste lelijke plek van de trail want voor de rest is de omgeving adembenemend. We worden hartelijk ontvangen door de organisatie. Die moet ook verrast  zijn door de komst van 100 gekke Hollanders op een trail met een deelnemersveld van zo’n 300 atleten.

10648873_10152841799914288_6901938586933491957_oDe organisatie zal weten dat we er zijn. Op 5 minuten voor de start moet er natuurlijk een groepsfoto gemaakt worden op de startlocatie. Er breekt lichte paniek uit maar eerlijk is eerlijk zij pakken het sportief op. Het lijkt wel een trail. De start wordt gefilmd met een drone, dat heb ik nog niet eerder meegemaakt. Ben benieuwd naar de beelden.

1966336_10152841792899288_4617532884900189241_oNa de start is het een paar meter voordat we direct een klim voor de kiezen krijgen. Het is filewandelen naar boven, en weer direct naar beneden. Het is meteen zwaar. Als ik na een uur inspanning op mijn klokkie kijk en zie dat ik nog geen eens 4 km afstand heb overbrugt weet ik hoe laat het is. Deze race gaan we 5 uur over doen. Tweede overpeinzing die ik krijg is enige zorg over mijn collega’s.

Als je denkt dat de eerste klim lastig is dan leer je snel dat het nog zwaarder kan. De tweede klim gaat met handen en voeten omhoog. Gelukkig had ik geen stokken bij me. Normaal gesproken zou ik die bij me hebben maar op dit parcours zou dat weinig voordelen bieden. Wel had ik handschoenen aangetrokken. Weer een geniale ingeving zou blijken. Soms leer ik nog wel eens wat.

10603959_10152841816099288_5343956274623713240_oDe derde top is de langzaamste stijger. Het venijn zit hier in de staart. Denk je dat je boven bent komt er toch weer een nieuw bultje. Hier hebben we wel weer een spectaculair gezicht op de omgeving. Voor onze ogen vliegen prachtige roofvogels (adelaars?) hun rondje. Hier gaat je bloed harder van stromen. Wat een prachtig gebied.

10712493_10152841799474288_7676872457335265421_oDe helling naar beneden is  te rennen. Voor het eerst lukt het zowaar om een stuk hard te lopen. Mijn spieren in mijn liezen en hamstrings weten dit helaas niet te waarderen en schieten in de kramp. Ook dat nog. Gelukkig weet ik door wat te doseren de kramp de baas te blijven. Wat volgt is een uurtje die min of meer dribbelend is te volbrengen. Helaas is de geest wel uit de fles dus erg snel gaat het niet meer. Ik weet dan nog dat er nog een laatste beklimming moet komen met een steile afdaling

10517372_10152841802279288_1124614241895153740_oDe beklimming is nog te doen. De afdaling is bijna misdadig. Om hier met vermoeide benen af te klimmen is echt een opgave. Het is wel genieten. Bij de finish wordt ik weer onthaald door mijn collega’s. Dat blijft toch elke keer weer een superleuke ervaring.

Na de trail besluit ik om maar eens een massage te nemen. Nondeju! Ik vond de trail zwaar maar de massage slaat alles. Menigmaal zit ik tegen het plafond.  De masseur neemt de tijd om alle plekjes weg te poetsen. De benen hebben een optater gehad en als dank dit.

1403124_10152841809999288_623123142116441345_oConclusie: Zelden zo afgezien op zo’n korte afstand. Wel intens genoten. Van de trail en van het gezelschap. Met hardlopen had het niks meer te maken. Een technisch bergtrail die ik niet had willen missen. Groot compliment voor mijn collega’s die toch bijna allemaal de finish binnen de limiet hebben gehaald!

This entry was posted in Training. Bookmark the permalink.

5 Responses to 2014-11-03 La Cabrera trail

Laat een reactie achter op Lekker-Weg Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *