Het idee achter de korte afstand van ‘La Grimace’ is dat ik daarna rustig kon verder trainen en opbouwen. Dat was mij niet gelukt denk ik als ik 55km had gelopen. Het pakt goed uit en deze week passeer ik de 110km.
De Cikotrainingen doe ik gewoon mee maar het voor- en natransport is extra. Heen houd ik het kort. Ruim 5km. Terug is iets verder, 7km. Ik heb dan meer rust en ga dan door het bos. Bij het naar huis lopen kom ik steeds dezelfde varkentjes tegen. Twee stuks. Ik noem ze Knir en Knar.
De dinsdagtraining is een fartlek, met regen. Ondanks mijn regenjas kom ik tot op het bot nat thuis. Ik baal een beetje van de jas. Het is een kostbaar product dat de veiligheid in de bergen moet garanderen. Organisaties schrijven hem zelfs voor als verplichte bagage. Ik neem contact op met de winkel en ze gaan hem testen. Miskoop gedaan? Of is het toch zweet.
De donderdagtraining is een heuveltraining van Gordon. De opkomst is laag. Heuveltraining en Gordon is een combinatie die angst inboezemt. Het valt mij zwaar deze avond. Pap in de benen. Toch loop ik 26km.
De zaterdagtraining is voor mij extra. Voor mij is het belangrijk om te weten wat we gaan doen. Ik wil een km of 30 lopen en niet meer.
De voorbereiding is minutieus en zelfs neem ik contact op met de trainer van de dag. De respons helpt mij niet echt. Uiteindelijk zullen wij zelfs de “Bij van Ark”niet eens bereiken, we lopen verkeerd.
Allerlei opmerkingen liggen op het puntje van mijn tong. Ik houd mij heel erg in en geef Cordien een “big hug” als ik afsla. We werpen elkaar luchtkussens toe. Onderweg meld ik dat ik ook niet weet waar het ‘moffendorp” ligt. Marlies biedt spontaan aan daar de volgende keer heen te lopen. Heel lief, ben benieuwd.
Het gaat vandaag weer erg makkelijk. Het worden er een stuk of 31. Eens kijken of ik dit vol kan houden.
One Response to Pittige trainingsweek