Wederom een geslaagd weekend in de Ardennen. Met zijn zessen gaan we gezamenlijk naar Marche en Famenne om daar een trail te lopen. Jacolien en ik hadden deze opgenomen in het trainingsprogramma naar de 80 km MBM. Geplande afstand was 55km. Nu ik de MBM niet meer ga doen is een 55km niet nodig en pas ik dit aan. Bovendien denk ik dat de afstand iets te snel is na het gedoe met de kuit. Ik ruil de 55 om voor en 28 km.
Voor mij een geheel nieuwe ervaring is het kamperen in een klein tentje. De ervaren kampeerders Paul & Stella en Jacolien kijken meewarig naar mijn materiaal. Een luchtbed?? Wat heb jij nou voor slaapzak? De lachende derde is mijn portemonne. Voor maar liefst 8 euro breng ik de nacht door vlak naast de start. Gelukkig boffen we met het weer. De zon schijnt tegen alle verwachtingen in. Vrees dat mijn tent niet waterdicht is.
Voor het slapengaan slenteren we naar het dorpje waar we Marlon, Paula en Mildred treffen voor een pastamaaltijd. Marlon loopt zijn eerste 55. Mildred en Paula bedachten kort geleden dat ze de 80 wel wilden doen en worden zowaar nr 1 en 2!
vlnr. Marlon, René, ik, Jacolien, Mildred, Paula, Stella, Peter, Paul
De volgende ochtend zijn Paul en ik solidair en staan toch vroeg op om Stella, Peter, René en Jacolien uit te zwaaien. Bijkomstig voordeel van de ruil is dat de start van de 28 km pas om 11 uur is. De start van de 55 is om 8 uur. Wij gaan terug en slapen nog wat door in de zon!
Met gemengde gevoelens start ik op de 28. Het lijkt zo kort, had ik niet… Ik geef direct gas want we starten samen met de 17 km. Het eerste stuk gaat 10km! omhoog en ik vrees vast te komen te zitten tussen de langzamere lopers. Het kost me heel wat kracht om die kms omhoog te blijven rennen maar omdat ik ‘maar’ 28 km loop vind ik dat wel ok. Langzaam verandert mijn plannetje voor een rustig dagje uit in een plannetje voor een goede heuveltraining. De eerste verzorgingspost is al na 9 km. Glaasje cola en weg ben ik. Hier is ook het splitsingspunt en opeens loop ik helemaal alleen. Dit is leuk. Het parcours gaat naar beneden en het tempo vliegt omhoog. De stukken zijn lastig vanwege de stenen en de blubber. Ik houd het hoge tempo erop. Dat vraagt veel concentratie.
Ergens op dit punt komt een technische passage. We zijn hiervoor gewaarschuwd. Op de foto kan je nog net een trailer zien in een rood shirt. Echt spannend vind ik het niet. Wel erg mooi.
Op deze plek komt een Zuid-Afrikaanse loopster bij mij lopen. Op de vlakkere stukjes is zij een stuk sneller, op de hellingen haal ik haar steeds bij. Wij praten nauwelijks met elkaar maar er ontstaat een spontane competitie. We jutten elkaar op. Ik verlies de competitie. 🙁 Na de wedstrijd schudden we elkaar de hand.
Na de passage komt er een tweede klim van meerdere kms.
Hier lukt het mij niet om het tempo hoog te houden en moet ik soms naar boven wandelen. Wel haal ik vele lopers in. Het jachtseizoen is geopend. Blijft leuk.
Op de laatste kms ben ik er wel klaar mee. Met het tempo lopen bedoel ik. Het is nu meer volhouden en uitlopen. De omgeving is heel mooi. Velden met koolzaad. Mooie kleuren. Na 2:52 ben ik binnen op wat blijkt een ruime 29 km te zijn. Precies op tijd voor de regen. Paul komt vlak na mij binnen. Wederom loopt hij heel sterk. Hierna begint het wachten op de groep. Helaas regent het steeds harder.
Op de terugreis hebben we een leuke discussie over succes en genieten. Een grote groep trailers meent dat genieten bovenaan moet staan en dat presteren tijdens een trail ‘not done’ is. Onzin natuurlijk. Zelf ben ik ook meer van de genietende groep en interesseren tijden en uitslagen mij niet echt. Vandaag heb ik toch meer presteren in mijn hoofd dan genieten. Ik slaag in mijn ambitie voor de dag en mag dat een succes noemen. Het valt mijn vrienden op dat ik met gemengde gevoelens terugreis. De balans is misschien toch teveel op succes doorgeslagen vandaag. Het blijkt maar weer dat ik daar niet blij van word. Tevreden, dat dan weer wel. Volgende keer maar weer eens genieten?
Conclusie: Tegen de verwachtingen in (website) blijkt ‘La Grimace’ een prachtige trail te zijn. De training is geslaagd en we zijn op de goede weg voor het zwaardere werk. Kamperen is leuk (zeg ik dat?) en een mooie oplossing om de kosten te drukken. Voorwaarde is dan wel dat je met betere spullen op pad gaat. Tweede voorwaarde is een leuke groep. Deze keer geen enkel probleem.
2 Responses to 2013-05-19 La Grimace