Koning van Spanje trail

We gaan vandaag weer een stapje verder. Alweer een hele lange tijd geleden vroeg Peter (Runnersworld Arnhem) of ik zin had om mee te gaan naar de Koning van Spanje trail. Daar hoefde ik niet lang over na te denken. Verzamelen bij Papendal en met een grote groep richting Gulpen. Peter had voor een mooi shirt gezorgd en uiteraard maken we een groepsfoto. Vermoed dat er nog heel wat leden niet op de foto staan. Carpoolen met Tabe en Simon. De bikkels die net terug zijn van de Annapurnatrail in Nepal (114 km) en volgens mij heeft Tabe daarna ook nog flink zijn best gedaan bij Limburgs Zwaarste.
Leuke van dit evenement is dat zo’n beetje alle Nederlandse trailvrienden aanwezig zijn. Een gemoedelijke sfeer in een mooie omgeving. Voordat we starten heb ik al de blaren op mijn tong. In het startvak gaat dat gewoon door en ik mis het hele startschot.

Opdracht van de dag is finishen in een langzaam tempo. Volgens mij is dat gelukt. De eerste paar kms loop ik op met Berry T. Die ken ik nog van Ciko en tegenwoordig zie ik hem steeds vaker op de trails. Het tempo gaat langzaam naar de 12km/hr en dat is niet wat ik van plan was. Berry gaat door en ik haak af. Langzaam maar zeker vind ik een redelijk tempo van tegen de 10 per uur. Dat is wat ik wil vandaag.

Al vrij snel worden we door de Gulp geleid en zijn de natte voeten daar. De hoeveelheid modder valt mee. Net genoeg om af en toe te glijden maar nauwelijks de moeite. Het weer is vandaag de grootste tegenstander. Af en toe een zonnetje en dan is het meteen warm. Ook regent het en zelfs hagel! Valt wel mee maar je koelt daar behoorlijk van af. Ik voel de spieren af en toe protesteren.

Na km 12 de eerste verzorgingspost. Net een buitje gehad dus ik loop door na wat ontbijtkoek gevonden te hebben. Het voelt goed en makkelijk. Op km 19 komt Paul B. mij achterop. Dat is bijzonder. Paul loopt voor Stella. Hij heeft er flink de sokken in en ik besluit aan te haken. Er volgen snode plannen en praatjes maar te vroeg gejuicht. De laatste kms moet Paul toch wat inboeten hoewel het tempo er toch flink op blijft. Op km 30 komt Stella langzaam dichterbij. Ik laat de beslissing aan Paul en deze kans wil hij zich niet laten ontlopen. Het wordt geen fotofinish, we halen het. Maar weer te vroeg gejuicht. De officiele uitslagen vertellen dat Paul en Stella exact dezelfde tijd hebben. Op de seconde. Mijn tijd is 1 seconde sneller.

conclusie: Heerlijk lopen zo in de heuvels van Limburg. Op mijn gemak gelopen en dat beviel goed. Ook leuk om weer eens met een andere groep op te trekken. Bedankt Peter! Welgeteld kom ik één Ciko-er tegen. In een groep 5 shirt notabene. Trailrunnen en Ciko gaat niet echt samen.