De ingrediënten zijn bekend. Slechts het parcours is anders en het aantal deelnemers minder. Waren het er gisteren een stuk of 25, vandaag zijn het er 15. We worden weer ontvangen in Boxmeer en schudden de handen van de nieuwelingen en geven een knipoog aan de “bekenden”. Vandaag loopt Rene met ons mee. Vorige week is Rene in Georgsmarienhutte gevallen en hij heeft daar nog last van. Tenminste.. Hij was gisteren slechts in staat tot een schamele 35-er en was vandaag dus nog fris.
Nou de gebruikelijke aftrap: ” Zullen we dan maar?” Gaan we op weg naar de pont. Eerste etappe is 12 km en voert ons door mooie gebieden. Vooral erg leuk vind ik de maasheggen. Een meidoornhaag waarmee boeren vroeger hun land afscheidden. Nu loop je door een soort tunnel langs de Maas, erg apart. Met zijn vieren, het Arnhemse trio en Jan vormen de kopgroep. Samen met Jan loop ik voorop en het tempo ligt op 12 per uur. Iets te hard maar het geeft wel een goed gevoel. Ik spreek af met Jan dat ik na de verzorgingspost terug zal zakken. Na 1 uur bereiken we de eerste pont over de maas bij Bergen.
Hoogtepunt van de dag is het nationaal park Maasduinen. Als wij dat park binnengaan komen we in zacht duinzand, wow heftig. Jan meld tussen neus en lippen door dat dit 15 km duurt en vliegt ervandoor. Wij schrikken ons te pletter want 15km van dit zand gaan wij niet trekken. Gelukkig begrepen wij Jan verkeerd. Het park is 15km maar het zandstuk slechts een paar km. Wij lopen langs het Reimersmeer en kijken onze ogen uit. Wat een mooi gebied. Halverwege het meer moeten we naar de overkant, met een trekschuit. Nou dat is niet eenvoudig. Een zwaar wiel waar we aan moeten draaien maar met wat ploegendienst lukt het ons om de pont naar ons toe te krijgen. Zo nu kunnen we oversteken.
Het Park heeft wel iets weg van de Veluwe en is erg mooi. Halverweg het park weer verversingen. We zijn op km 21 en concluderen dat het ons vandaag gewoon gaat lukken. We zijn zeker niet zo fris als gisteren maar lopen sterk. Vanaf hier ergens raken we Rene en Jan kwijt. Die lopen door en zien we pas na de finish weer terug. We zijn dus nu weer aangewezen op onszelf. Frans heeft de Route in zijn Garmin. Frans leest de digitale verzie en ik transformeer in een spoorzoeker. Het profiel van de schoenen van Rene is heel herkenbaar. Helaas lopen we nu wel vaak verkeerd met op km 31 een echte speurtocht. Door een hek, langs een meer, is dat een pad, nee maar het klopt wel. Uiteindelijk verliezen we hier flink wat tijd en lopen 1,5km teveel.
Vanaf km 33, de derde verzorgingspost, is het mooie eraf. We lopen een steady 10km per uur maar harder lukt niet meer. Op km 41 bij de volgende pont is er weer en verzorgingspost en we doen ons weer tegoed aan cola, wafels, vla etc. We hoeven er nog maar 5 te gaan en die voert langs de maas en (een van) haar sluizen. Deze paadjes zijn niet gemaaid en hier begint de brandnetel-ellende weer. Na het pad moeten we over een pad, nou ja pad. Langs een korenveld. We besluiten hier te wandelen want het kost je gewoon je enkels. Ook hier wordt ik weer stevig te pakken genomen door brandnetels. Auw.
Bij een maisveld denken we er bijna te zijn. Helaas, we zijn pas in Samsbeek. De route gaat nu kruip en sluipdoor, zelfs over een kerkhof. Na 5 uur 31 lopen we door de poort en worden we opgevangen door Annemarie, Rene en Jan. Hierna volgt een hele discussie over wie er nu het eerst is gefinishd. Belangrijk voor de 100 marathon club. Ik wordt vandaag dus vierde. 1 seconde na Frans.
Wederom gaan we aan het bier, en nog meer bier, en nog meer bier totdat de volgende groep na een uur binnenkomt. We wachten even op de binnenkomst van Willem. We willem hem graag nog even gedag zeggen en complimenteren met de loop. Zondag doen we er nog eentje maar dan in Limburg.
Op de weg terug volgen we de finish van Marianne Vos op het nummer wielrennen van de Olympische Spelen 2012. Bloedstollend spannend maar ze red het.
Conclusie: Wat een leuke loopjes van de funrunner.nl. Dit smaakt naar meer. Zelf zijn we uitermate tevreden. We lopen redelijk soepel twee dikke marathons achter elkaar in een weekend (91km). Als we dit kunnen komen we die eerste dagen van de TAR ook wel door.
