Trail by the sea. Zeelucht is de enige doping

Vandaag loop ik samen met René de Trail by the Sea. Frans moet afhaken vanwege een griepje (?) gisteren opgelopen. De voorbereiding van deze trail is erg slecht. Het enige wat ik wist was 30km, Renesse, start om 11 uur. Erg dom natuurlijk want in dit geval was het een ernstig gevalletje onderschatting. De trail is prachtig maar ook erg zwaar. Bovendien werd de afstand steeds langer. Op het laatste moment waren er nog wat km’s aan toegevoegd. Niet ongebruikelijk bij trails. Bij aankomst was de trail 33 km, Claudia had de trail in Garmin ingelezen en had 34 km en bij de Finish meet ik 35. Stukje verkeerd gelopen.

De start is een geneutraliseerde start. Vanaf het strandpark wandelen we achter een trompetter aan naar het strand. Achter de vlaggetjes parkeren en 5,4,3,2,1 gaan! Simpel he. De route gaat, zal niemand verbazen een groot deel over het strand.

Paar km over hard/rul zand. Dan weer de duinen in, terug naar het strand en zo gaat dat een paar keer. Hier is het parcour vooral genieten. Het strand is hard, bij de opgangen zacht. De duinpaden zijn deels rul zand en deels harder. Pittig. Ik loop samen met René. Hij is weer verstandig en blijft bij mij. Dit blijft niet heel lang zo. Na het strand krijgen we een stuk Meeuwense duinen(?). Dit is echt een heel zwaar stuk. Veel rul zand, op en af. Als dit zo blijft wordt het een zware trail! Op km 15 ongeveer (nog 20 te gaan) komt de boswachterij Westerschouwen.

Een prachtig bos met mooie vennetjes. Het is hier dat ik René laat gaan. Ik kies bewust een lager tempo en probeer te herstellen. Het duurt lang voordat er een beetje vlak stukje komt en hier prop ik een gel naar binnen. Denk dat ik die nog nodig ga hebben. Ook hier lijkt het wel of elk heuveltje is gevonden. In de poëtische beschrijving van het parcours hebben we het over. Kuitenbijters, pad des dood en ook de Theunesseshill klinkt onheilspellend.

Op km 20 loop ik bij Stella achterop. Ook zij heeft het zwaar en we besluiten samen op te lopen. Dat is erg fijn want het mooie is er wel een beetje vanaf. We houden een tempo van 10 per uur. Na de nodige km’s komt Jacolien bij ons aansluiten. Ik kende Jacolien nog niet maar zij bleek mijn blog te kennen. Sterker nog, het laatste berichtje is van haar! Even later sluit ook nog een Zeeuwse schone bij het groepje aan. Ik ben met drie dames op pad. Van de Zeeuw (weet haar naam niet) horen we heel wat inside info die ons erg welkom is. 34km, minder dan de helft van de deelnemers is Zeeuws, de laatste 10km is vlak.

Dat het vlakker is is ook goed te zien aan de pace. Die gaat weer richting de elf. Ben verbaasd omdat het lichaam flink aan de bak moet. Op km 32 nog weer een zwaar stuk. Flinke trap op, strand! Deze keer lijkt het strand een stuk minder hard. Het wordt weer werken. Stella klaagt wat over kramp. De laatste km is rul zand, duinrug over en dan nog 400m asfalt. Made it! We feliciteren elkaar uitvoerig en worden wat op de foto gezet. We gaan ze zien.

René is al 10 minuten binnen en heeft lekker gelopen. Na de streep komen we weer heel veel bekenden tegen. Erg leuk.

De douches zijn heerlijk en in de kantine is een stampottenbuffet voor de lopers. Nu vind ik stampot sowieso al niet zo top. Na de trail heb ik er al helemaal geen zin in. René laat het zich smaken. Voor mij koffie en een liter melk. De barman ziet met verbazing de liter naar binnen glijden.

Deze keer kiezen we voor rust en na een anderhalf uur kletsen met nog meer finishers gaan we op huis aan.

Conclusie: Wat een fantastisch mooie trail. En dat zomaar in Nederland. Absolute aanrader. Daarnaast onderschat nooit een trail. Deze was met zijn 35 km zwaarder dan menig marathon die ik eerder liep en ik denk zelfs zwaarder dan Zeelands Zwaarste. Stella en Jacolien. Het was een genoegen om met jullie samen op te lopen. Heeft mij over een dood punt heen geholpen en het is ook nog gezellig ook.

P.S. Stella meldde het al tijdens de wedstrijd maar als je na de finish en douche in een jurkje met hoge hakken (feestje) verschijnt ben je wel een bikkel hoor. Nee, dan herstelsloffen…..