Het moest er maar eens van komen. De laatste marathon is alweer zolang geleden. De vorm begint alweer aardig terug te komen, de 30k van vorige week ging erg makkelijk. Op mijn lijstje stond al heel lang de Dijkenloop. Redelijk in de buurt, kleinschalig (wat de marathon betreft). En ook betaalbaar. Ik ken de loop van vroeger waar ik nog wel eens een 10k of halve heb gelopen. Leuke sfeer in de betuwe. Ik sprak René hierover en die was direct om. Enige aarzeling vanwege onze plannen zondag maar dat was zo voorbij. Ook René gaat naar Beneden Leeuwen met het idee om hier een training te lopen. Mijn doel van de dag is 4 uur 10, tempo 10k per uur. We spreken af dit tempo te volgen maar na twee km bleek deze afspraak al geschrapt. Het tempo van René ligt iets hoger en we laten het zo.
De eerste km’s gaan echter harder dan gepland en regelmatig zit ik op de 11 per uur. Te hard maar het liep lekker dus vooruit. We zien wel waar het strand. De start is vlak na een regenbui in Altvorst. We zijn daar op tijd en slaan wat tijd stuk bij de band. Echte Tiroler muziek inclusief bier! En dat om 11 uur ‘s-ochtends! Eerst krijgen we een slinger van een km of 10 rond Appeltern. Ik houd daar niet zo van. Na een uur lopen ben je dan waar je ongeveer begon. Hierna gaan we de dijken op, en af, en op. Kenmerk van de Dijkenloop is dat het stikt van de dijken. Eerst langs de Maas, daarna langs de Waal. Erg mooi gebied maar ik heb mijn portie dijken wel weer gehad.
De temperatuur is vandaag de spelbreker. Voor de start zijn we gewaarschuwd voor onweer. In dat geval zou de wedstrijd stilgelegd worden maar gelukkig viel dat mee. Na de start geen spatje meer gehad (helaas). De thermometer wees 22 graden aan en dat was het eerste stuk te doen. Windje tegen en bewolkt. Halverwege trekt echter de bewolking open en schijnt de zon volop. De temperatuur schiet omhoog temeer omdat we op de weg terug windje mee hadden.
Ik krijg het erg warm en mijn hartslag schiet omhoog. So much voor een rustig trainingsrondje. Vanaf km 32 krijg ik het moeilijk en breng ik de hartslag actief naar beneden. Dat gaat vrij redelijk maar kost wel een paar minuten. Om 4:13
passeer ik de eerste mat. Ik weet dat de tijd pas definitief is na de tweede mat maar ergens tussen de matten staat Harry van G. als speaker. Voor mij een bekende speaker dus die geef ik even een handje en maak ik een praatje. Kostbare seconden gaan hier verloren. (ahum). Na de streep staan Monique en Lisanne mij op te wachten. Leuke bijkomstigheid want was niet zo gepland.
Al met al loop ik een marathon in de beoogde tijd en ook na de finish voel ik me heel redelijk. Kan merken dat de vorm er nog niet is want echt makkelijk ging het niet. Ook René had het zwaarder dan normaal maar met 3:55 finishd hij niet eens zo gek ver voor mij. Wel net voor de eerste dame. Na een hele korte herstelperiode snel douchen en naar Den Haag. Dochter verhuizen, ze gaat op kamers!
