Het voelt alsof ik de hele week niet heb gelopen. Het blijken drie dagen te zijn. De dinsdag heb ik na bedreiging van Jan overgeslagen. De donderdag had ik merkwaardig genoeg geen zin. Dat heb ik vrijdag gecompenseerd met een herstelloop van een km of 15. Het weekend had ik geen tijd. Tja dat gebeurt me ook nog wel eens. Vandaag ben ik op pad gegaan om mijn wekelijkse duurloop te doen. Volgens mijn “schema” staat een loopje van een km of 20 gepland. Ik heb vakantie maar mijn biologische klok stuurt me kwart voor zeven naar beneden. Om half acht sluit ik de deur achter mij en ga op pad. Ik loop mijn favoriete rondje bij een graad of 7 langzaam stijgend naar een graad of 15. Had ik dit weer maar een week geleden gehad. Ik voel me goed, mijn benen voelen goed. Zelfs mijn voeten voelen weer normaal. Twee blaren was het resultaat van 60 km Texel. Het wordt uiteindelijk mijn favoriete rondje van 31 km. Het gaat zo makkelijk. Was het echt pas een week geleden?
