Zeelandmarathon

2 0ktober 2010; Marathon, 4:03

Vandaag ga ik met een opdracht naar Zoutelande. Een Marathon lopen maar als training. Doel rustig aan, heel blijven, onder de 4 uur. Missie geslaagd denk ik hoewel de tijd net niet onder de 4 uur gaat. De dag begint met een enorm eind reizen. Ik arriveer ong kwart over negen, ruim op tijd voor de bus. De parkeerplek is naast de sporthal waar we straks kunnen douchen en een paar honderd meter van de bussen af. Ideaal dus. Op weg naar de bus hoor ik een stem die net zo klinkt als hij schrijft. Dat moet Rinus zijn. En ja hoor, samen met zijn maatje Mo. Bij de bussen zijn ze weer snel uit het oog verloren. In de bus spreek ik Paul uit Bergen op Zoom die voor de tweede keer meedoet. Hij geeft mij wat tips. Ik zie hem later in de verte na de finish behoorlijk uitgewoond naar de auto strompelen. Eenmaal in de sporthal lijkt het wel een soort ontmoetingsdag. Eerst tref ik Chris van Beem. Van beroep trailrunner. Daarna komt er nog een enorme meute webloggers. Teveel om op te noemen. Vlak voor de start vindt  er nog een fotoshoot plaats. Je zou bijna denken dat het Olympisch team zich presenteert.

De wedstrijd begint een beetje ingewikkeld. Eerst 12 keer de bel dan mag het nog niet en dan na 15 seconden nog een keer bellen en een pistoolschot en dan mag het. Eerst een stukje bos en al snel zijn we in de duinen. Ik had mijn trailschoenen wel aan kunnen doen. Dan het strand op richting Oosterschelde. De eerste km zijn voor mij het belangrijkst. Het voelt allemaal goed dus we kunnen los. Het tempo wordt gezocht op gevoel en dat wordt een 5:30/km Het loopt heerlijk en ook de Oosterschelde kering wordt eenvoudig genomen. Ik denk aan de toelichting van de organisatie. De eerste Peiler voorbij dan volgen er nog 39. Ach ja. De kering gaat fluitend voorbij, wel wat wind en ik begin mij alweer rijk te rekenen. Na de kering het strand weer op, hier beleef ik mijn eerste kippevelmoment. Wat een publiek en gezelligheid, super. Dit moet het zware stuk zijn. Maar het strand ligt er strak bij. De opgang is wat pittig maar verderop is het zand hard. Ik loop hier heerlijk. Zoute zee, branding, beetje wind, hier kom ik voor. De halve gaat in 1:56. Precies op schema. Zoals ik al zei werd ik wat overmoedig en na het strand ging de versnelling aan, km 26. Dat had ik beter niet kunnen doen want hier begint de ellende pas met gemene klimmetjes de duinen op. Steile trappen, wie verzint dat. Het breekt mijn tempo volledig en vanaf km 31 probeer ik weer in mijn eerste tempo terug te keren. Hierna wordt het dus werken. De hellinkjes blijven komen. Bij Westkapelle weer het strand op. Tussen de golfbrekers door, gelukkig zijn we redelijk slank. Na de strandopgang weer zo’n vreselijk vervelend lusje. Je ziet de Finish maar je moet nog even heen en weer. Inmiddels heeft het heerlijke zonnetje plaats gemaakt voor een miezerbui en dat vinden de spieren niet prettig. Die laten 400 meter voor de finish nog even weten dat er gestrekt moet worden. Gelukkig kan ik hierna mijn tocht vervolgen. en loop ik soepel het laatste stukje. De tweede helft van deze Marathon is dus duidelijk pittiger dan de eerste helft en dat kost me een 10 minuten extra. Een positieve split dus. Min tijd 4:03:07 is gezien de omstandigheden prima. In de tweede helft ben ik dieper moeten gaan dan ik van plan was. Dat merk ik altijd aan mijn maag. Die accepteert de eerste 3 uur geen voedsel. Het contingent webloggers is bij de griek gaan eten, ik moet er niet aan denken!

Resteert een mooie herinnering, een singlet ipv t-shirt (top) en een heleboel vlaggetjes. Deze marathon gaat de boeken in als een goed gelopen race, pittiger dan gedacht maar niet echt zwaar. Het volk wat erop afkomt is fors. Ik wordt 398 vd 1035 finishers. Nu maar herstellen want over een paar weken staat de volgende op de agenda.

This entry was posted in Wedstrijd. Bookmark the permalink.

3 Responses to Zeelandmarathon

Laat een reactie achter op Martin Leusink Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *