In het weekend verder gewerkt aan het herstel. Zaterdag bij de sportmasseur geweest en die kon vrij simpel uitleggen wat er aan de hand was. Lactaat! 
Deze plekjes zijn een opeenhoping van afvalstoffen en leiden tot een verkorte spier. Gevolg is pijnlijke peesaanhechtingen en krampen. Uiteindelijk leidt dit wel tot blessures. Als je langer loopt wordt de spier warm en verdwijnt de pijn maar niet de oorzaak. Ik had me nooit zo gerealiseerd dat dit zo pijnlijk kon zijn. Althans ik maakte me zorgen over overbelasting en deed dus rustig aan. Job kon de plekjes zo aanwijzen en heeft deze verwijderd. Ook mijn zorgen werden verwijderd. Komt wel goed dus. Waarschijnlijk weer veel te voorzichtig. Nog even de zondagtraining met hem doorgenomen en het advies was cross-trainen. Fietsen dus. Hardlopen kon wel maar heel rustig. Fietsen is het best want van de behandeling heb je goed last en door de lichte belasting van de kuiten worden de afvalstoffen goed verwijderd. Kwam ook wel goed uit met de verjaardag van zoonlief en de geplande drukte. Was voornemens om een rondje koningsweg te fietsen ong 20-30 km. Het rondje werd iets groter. De koningsweg gevolgd tot aan de brandtoren en dan naar de Posbank. Even kijken naar de voorbereidingen van deze wedstrijd. Bij het afdelen van de Postbank (Richting Emmapiramide) kreeg ik een lekke band. Op dat moment zijn er twee opties. Bellen of rennen. Aangezien de telefoon thuis lag (ik ga maar een kort rondje) wordt het rennen. Uiteindelijk een km of 5-6 gelopen zonder een centje pijn.
Aanstaande zaterdag dan eindelijk de Zeelandmarathon. Er moet heel wat gebeuren wil ik daar nu niet starten. Geen heroische weersomstandigheden als vorig jaar. Gewoon lekker lopen. Voor de gene die alsnog willen meedoen kunnen hier nog een startbewijs kopen. Er zijn er nog een stuk of 80 in de aanbieding.
