Zwart gat

Het is een vreemde periode. Na de UTMR kan het hardlopen me even niet zoveel doen. Het is aan alle kanten druk, de aandacht verplaatst zich naar andere dingen. De druk valt weg,niks hoeft. Het aantal trainingen daalt naar zo’n twee per week. Ik vind het prettig om mijn eigen agenda te bepalen en te lopen wanneer het mij uitkomt. Ciko is ver weg. Tot deze week. Afgelopen dinsdag ben ik weer eens op Ciko. Shit baantraining. Heb ik het schema weer eens niet bekeken. Herma haalt mij over om met groep vier mee te trainen. Wel zo gezellig. 

Training gaat over een verkorte piramide. Er is immers een Tapas avond. Oeps, ook alweer niet vergeten. Al met al wel een fijne training. Ik loop met de voorste mee, dat is in groep 5 wel anders.  De donderdag training schiet erbij in. Ik ben nogal moe. Op zondag loop ik weer ik weer een duurloop. Het is oktober dus ga ik richting Tunnekesweg. Eens kijken of de bronst al is begonnen. Inderdaad hoor ik wel wat maar het houd niet over. 

Ondertussen is de herfst alweer in volle gang. Bos staat vol met paddenstoelen. Rood met witte stippen voert de boventoon. Ik krijg ook menig buitje op mijn kop. Na een km of 25 ben ik weer thuis. Ik kan het nog. 

This entry was posted in Training. Bookmark the permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *