Ging vorige week niet naar mijn zin, deze week doe ik alle trainingen die ik van plan was. Vorige week deed ik slechts drie van de vier trainingen. De weekend duurloop schiet erbij in. Te druk, teveel gepland. Als op zondag de wekker om 6 uur gaat is de weerstand te groot. Bijkomend gevolg is dat ik de rest van de dag een katterig gevoel overhoud. Slappe hap, Watje! Je kan maar beter 5 kilometer lopen dan helemaal niet. Veel tijd om daar over in te zitten had ik overigens niet. Om 10 uur zitten we in de auto voor een klus. .
Veel wild vandaag. Een haas, een zwijn en vier herten in twee waarnemingen. De buizerd (?) die vlak voor mijn neus uit de boom valt en wegzweeft is ook schitterend.
Deze week gaat beter. Vier trainingen waarvan 2 heuveltrainingen. Bovendien loop ik dinsdag weer naar de club voor de training. Alles bij elkaar goed voor 75km en bijna 2000D+ Twijfel bij dat laatste getal maar het zou kunnen. Suunto maar weer eens kalibreren. 
De dinsdagtraining valt mij zwaar. Na een lange dag werk is dit echt wel pittig. Bij de heuveltraining op donderdag met de club pak ik elke hoogtemeter die ik kan nemen. Vrijdag zijn de benen te zwaar en stel ik de heuveltraining uit naar Zaterdag.
In de groep is wat onduidelijk over welke heuvel ik gebruik voor mijn heuveltraining, vandaar maar een foto. Het is een bekende heuvel met een naam blijkt. De keienberg , nooit geweten. In de stenen rondom vind je de tekst: PER ASPERA AD ASTRA. ‘Door de moeilijkheden naar de sterren’. Dat vind ik nu wel een toepasselijke tekst. Ik ben erg tevreden met het feit dat ik op zaterdag de training toch inhaal die eigenlijk op vrijdag stond. In totaal ga ik 10 keer de keienberg op. Dat was al meer dan ik op gehoopt had.
Consequentie is dat de benen op zondag zwaar zijn. Of het door de zomertijd komt weet ik niet maar de eerste kilometers is het totale rust in het bos. Zo heb ik dat het liefst. Binnen een kwartier spot ik een haas en een zwijn. Een haas kom ik zelden tegen maar de laatste tijd steeds meer. Het zwijn is een kleine en is er rap vandoor.Helaas komen dan de MTB-ers. Waarom moeten die lui toch altijd zo een herrie maken. Je kan toch ook fietsen met je mond dicht.
In de buurt van de Eerbeekse weg rijdt een politieauto door het bos. Beetje vreemde verschijning want het is bepaald geen terreinwagen. Stukje verderop tref ik 3 grote edelherten naast een weiland. In het weiland staan paarden en is iemand die aan het voeren. Vreemde situatie. De boerin heeft geen oog voor de herten. Waarschijnlijk al veel te vaak gezien.
Op het bezoekerscentrum is het lammetjesdag. Kan je een lammetje adopteren. Er zijn er zat!
De vlakke kilometers gaan gemakkelijk, de hoogtemeters kosten de eerste helft veel kracht. Dat gaat de tweede helft beter. Ik zie in de laatste kilometers dat ik een rappe tijd kan neerzetten voor mijn vaste rondje. Ik heb nog genoeg energie om de laatste kilometers aan te zetten. Heerlijk gevoel. De kracht komt weer in de benen. Langzaam maar zeker word ik weer sterker.
