Gisteren de goede keuze gemaakt. Ik had twee uitnodigingen voor Limburg Halfzware (50k) en ben niet gegaan. Toen ik de foto’s zag kreeg ik natuurlijk direct spijt. Zonnetje, mooie mensen, mooie berichten. Zucht. Maar ik vond dat ik nog onvoldoende hersteld ben. Bovendien staat er nog wat meer op het programma.
Vandaag dus een gewone training, duurloop. Weersvoorspelling was niet best. Regen, grijs, koud. Toen ik wakker worden hoorde ik de regen al druppelen. Ik beschouw het als een kleine morele overwinning dat ik ondanks dat toch zin heb om te lopen.
De eerste kms gaan nog in de drek, maar maken al snel plaats voor sneeuw. Sneeuw? Huh? En niet een beetje maar veel sneeuw. Vind ik mijzelf eerst nog een zielepoot in de regen, dat maakt al snel plaats voor een goed gevoel. Ik ben bezig met een zwerftocht over de Veluwe. Bij camping Beekhuizen klim ik aan de achterkant omhoog en zwerf wat richting het Rozendaalseveld. Die ik overigens niet vind! Het zicht is 100-200meter. Alles zit onder een dik pak sneeuw. Mijn orienteringspunten zijn verdwenen. Op mijn kompas zoek ik op gegeven moment een route naar het noorden. Ik kom uit bij het Kerkepad. Tweede verrassing van de dag.
Aan het eind van het kerkepad een ontmoeting met 3 boswachters en een politieagente. Die proberen MTB-ers te vangen vandaag. Verkeerde keuze want die houden niet van modder. Geen MTB-er gezien vandaag.
Ik maak mij lusje richting Loenermark en keer terug via de Tunnekesweg.Hier stuur ik een foto’tje naar mijn hardloopmaatjes die met ongeloof reageren op de sneeuw. In de stad/het dorp is het natte drek terwijl het hier zo mooi is.
Stukje verder tref ik de wilde paarden weer. Die hebben het moeilijk met het vinden van voedsel. Knabbelen aan verse knoppen in de boom en komen op mij af voor lekkers. Helaas , niks bij me.
Eenmaal thuis valt de gelopen afstand mij niet tegen. Ik heb genoten van het bos. Ik ben blij dat ik ondanks alles de juiste keuzes gemaakt heb.
