Lente in het bos

Het trainen gaat best wel lekker eigenlijk. Voor de derde week op rij geen training gemist en het volume komt weer enigszins op normaal niveau. De omvang stelt nog niet zoveel voor maar dat heeft nog tijd. Deze week weer 4 trainingen. Een hersteltraining, een intervaltraining , een heuveltraining en een gewone duurloop. Drie van de vier trainingen gaan eigenlijk vrij makkelijk. De gewone duurloop kost me het meeste moeite. Ik ben blij dat ik Nancy tegenkom op km 17. We lopen een stukje samen op. De lange juffer en nog een flink stuk daar achteraan is best pittig als de benen niet zo goed meer willen. De kilometers gaan zo snel voorbij. Het tempo van Nancy ligt duidelijk hoger. Ze moet inhouden.

Het bos is duidelijk in de war. Met 7 graden is het weer warm. In de tuin staat een en ander alweer in bloei in het bos is het niet anders. Ook kom ik vandaag een groep zwijnen tegen. Bij het hek ruik ik het al. Hier zit wild. En dat klopt. De biggetjes staan op het pad en schieten weg naar rechts. Een stuk of acht. Nou ja biggetjes, zeg maar biggen. Ik  krijg direct een gevoel van deja vu. Dit heb ik eerder meegemaakt. De vorige keer was mama zwijn in de buurt. Dus, waar is mama? En ja hoor. Biggetjes rechts, mama zwijn links. Er ontstaat een sfeer gelijk aan ‘gunfight at the OK corral’. We kijken elkaar in de ogen. Wat gaat zwijntje doen, wat ga ik doen. Ik win.