Stuk beter!

Na weken van aanmodderen moest het er maar weer eens van komen. Een beetje serieuze duurloop. En dat is gelukt!

Stapje voor stapje gaat het beter met af en toe een terugslag. Donderdag ging de baantraining redelijk. 4*400, 8*200 en 5*100 in een redelijk tempo. Had wel  last van de vering van de baan. Dit bevestigt het vermoeden dat de kwaaltjes misschien van de baan komen. Mijn avontuur in groep 6 (baan) ga ik beëindigen. Wat mij betreft heeft de baantraining geen zin als ik mijn PR ambities op de midwintermarathon in de koelkast moet stoppen. Gezien de huidig vorm is dat geen reëel doel. De basisconditie is onvoldoende laat staan de tempo hardheid. Ik ben er niet echt rouwig om.

Vandaag dus een RDL op souplesse. Goede keuze want de kracht ontbreekt nog wel een beetje. Op speciaal verzoek van Joop deze keer maar weer eens een kaartje toegevoegd. Mijn vaste rondje zonder extra lusje. Ongeveer 30 km.  Een aantal keer moet ik nog wandelen. Zeker op de steile stukken maar al met al ben ik dik tevreden. Dit begint erop te lijken. Tijdens het rondje weinig opmerkelijks. Enige opvallende is dat de Hooglanders  onrustig zijn. Geen idee waarom. Tot twee keer toe durf ik zelfs niet langs de stier te lopen. De eerste keer gaat het beest nogal tekeer tegen de wal naast het pad. Volgens mij heeft het dier een hoorn afgebroken en heeft ie daar last van. De tweede keer staat een pikzwarte stier midden op het pad. Hij reageert op elke beweging die ik maak. Niet van me af maar naar me toe! Tot twee keer kruip ik door het struikgewas. Het blijven beesten.

Verder kom ik nog een keer een obstakel tegen. Nou ja, voor een beetje trailrunner geen probleem natuurlijk.