Nieuwe Plannen

Geplaatst op oktober 20, 2011 door Lekker-Weg

Momenteel doe ik maar wat. Geen vastomlijnde plannen. Na elk loopje kijk ik weer verder wat ik nu weer eens zal doen. Vanaf Januari ligt dat wat anders merk ik. Dan heb ik mij al voor heel wat loopjes ingeschreven. Mijn eerstvolgende uitdaging is de ’t is voor niks Marathon. Een wedstrijd die al wat langer op de verlanglijst staat. Het parcours gaat weer door een mooie bos-omgeving. Het is vooral de mentaliteit die het evenement uitstraalt dat mij aanspreekt. Hoofddoel: Een gezellige dag! Iedere finisher is een winnaar, geniet er nu maar van en georganiseerd door liefhebbers. En ja, hij is gratis.

Tweede uitdaging is de Veluwezoomtrail. Ik kan het niet uitstaan dat ik ben uitgestapt. Inmiddels weet ik dat editie 2012 er ook weer gaat komen (incl kortere afstand). Ik overweeg om de afstand gewoon eens als training te lopen en zo revanche te nemen op mezelf. 13 november lijkt me wel een mooie dag daarvoor.

Geplaatst in Edwin, Marathon, Trail, Ultra | 2 reacties

15-10-2011 Rothaarsteig Marathon

Geplaatst op oktober 15, 2011 door Lekker-Weg

Whooooohoooo!!! Wat een lekkere marathon was dat! Die maak je niet altijd zo mee. Keihard finishen, fit aan de finish, mooie omgeving, heerlijk gelopen. H.e.l.e.m.a.a.l super.

De voorbereiding heeft zich beperkt tot het bestuderen van het hoogteprofiel en de uiterste inschrijftijd. De rit naar Fleckenberg is maar twee en een half uur. De start is om 11 uur. Afspraak om 7 uur vertrek leek voldoende.

We konden ons tot half 11 inschrijven. Helaas vertrekken we te laat, komen we in de file en zijn pas kwart over tien gearriveerd. Natuurlijk op een verre parkeerplaats, want te laat,  op 500 meter van de inschrijfbalie. Dus snel inschrijven, goodies ophalen, t-shirts zijn op, adres achterlaten, teruglopen, omkleden, weer terug. We zijn weer terug bij de inschrijfbalie maar waar is de start??

Drie minuten voor de start schuiven we het startvak in. Rugzak vastbinden fotomomentje. Dit is helemaal niks voor mij. Startschot gemist en opeens zijn we weg. Pffff effe schakelen!

Het hoogteprofiel is erg aantrekkelijk. Eerst veel klimmen, dan tot km 27 op en af en daarna steil naar beneden. Helaas heb ik dinsdag bij de fartlek training wat te hard getraind. Het rondje stay okay met de heuveltjes was erg uitnodigend en terug naar het viaduct liep ik samen met Nancy en Jeanette en trokken wij door tot 18 km/hr. Gordon had ons nog gewaarschuwd maar ja, stel “jonge” honden. Heb nog geprobeerd donderdag de pijntjes eruit te lopen maar helaas. Kortom vandaag ga ik naar de wedstrijd met een tegenstribbelend rechterbeen. Geen reden om niet te gaan maar wel om het strijdplan te beperken tot een duurloop.

 De omgeving is spectaculair. Allemaal wat liever dan de Ardennen. Zoals je ziet inderdaad heuvels en tot km 10 is het inderdaad buffelen. Het is zwaar. De halve gaat in 2:11. Niet echt een tijd om naar huis te schrijven. En ja hoor het gaat allemaal weer stijl omhoog. Het zal niet zo zijn.

Op een km of 18 komt de halve weer bij de hele en lopen we weer in een grote meute. In totaal doen er zo’n 1000 lopers mee. 300 op de hele en 700 op de halve. Daarnaast kan je ook nog Nordic Walken en daar wordt goed gebruik van gemaakt. Het parcours is dus vrij druk op dit punt. Bij weer zo’n beklimming moet ik een stukje wandelen. Ik wordt flink aangemoedigd door een vriendelijke Duitser die al zijn woorden terugneemt als hij zich realiseert dat het niet “nog maar een klein stukje” is maar nog een dikke 23km. Ik heb het erg naar mijn zin en klets in mijn beste Duits me de oren van het hoofd.

Als trail stelt het niet zoveel voor. Het is inderdaad veel onverhard, een bosmarathon, maar op de bospaden ligt wel veel kiezel. Mijn inov-8 zijn niet echt geschikt. Een iets hardere zool zou een stuk schelen. Op de stukken asfalt zijn de klappen mij soms zelfs te fors.

Op km 27 ontmoet ik deze Duitse schone uit Wuppertal die bij mijn tempo aanhaakt. Ik loop 12 per uur en zij heeft het blijkbaar naar haar zin in mijn gezelschap.  “Du  gibst mir Energie!” Ha! Ik moet zeggen dat ik vrij uitgelaten ben. Ik loop heerlijk, heb genoeg power in de benen en ik reageer op alle aanmoedigingen. Als mensen stoïcijns naast de kant staan help ik ze een handje. We lopen een aantal km samen en halen er heel wat in. Bij de “verplegung”= verzorginspost op km 30 blijft zij achter. Het duurt me te lang en ik loop door. Hier gaat het steil naar beneden. Ik ga hier helemaal los. Zo’n km of 2 keihard dalen met een km of 15 per uur. Dit is echt kicken! Nog nooit zo hard gelopen in deze fase van de Marathon.

 De rest van de marathon is een beetje een sprookje. Bijna alleen maar dalen en het tempo blijft hoog. Achteraf blijkt dat ik een negatieve split loop van 23 minuten! 2:11 eerste helft 1:48 de tweede. Wow. Ik finish heerlijk en ga op zoek naar Rene. Die is er natuurlijk al. Hij heeft het zwaar gehad in de laatste 3 km en heeft daar veel tijd verloren. Uiteindelijk finisht hij in 3:46. Niet slecht  Supertijd voor deze omstandigheden, maar Rene is ontevreden. Hij is behoorlijk diep gegaan en heeft wel even nodig om te recupereren. Wij drinken wat koffie in de zon en nemen een uurtje. Er is uitgebreid keuze bij de Koffie en Kuchen. Drie tafels vol met de meest exotische kuchen! Tsjonge! Op de terugweg worden de ervaringen uitgebreid geanalyseerd. Rene loopt sneller maar is niet helemaal tevreden en ik kom 10 minuten later binnen en beleef een supermarathon. De tijd vliegt en we zijn dus snel weer thuis.

Een van de conclusies is dat we Marathons gaan indelen in twee typen doelen. Prestatie en gevoel. Prestatie in de zin van heb ik een mooie tijd gelopen, ging het hard etc. Gevoel hoe heb ik ervan genoten, de omgeving, het lopen zelf. Rene zat op een 8,6. Ik op een 8,10.

En de benen? Tijdens de marathon geen centje pijn, na de marathon iets minder. Maar ach, maandag herstelloopje en dinsdag pas weer een training. Komt goed. Topdag!!

 

Geplaatst in Edwin, Marathon, Trail | 5 reacties

Helenaveen trainingsweekend Deel 3

Geplaatst op oktober 9, 2011 door Lekker-Weg

De tweede training is op zaterdag en is een heuse intervaltraining in de Mariapeel. Nancy stuurt ons van klaphek, naar bankjes van berkenbomen naar schaapskooien enz. We vliegen er als jonge honden in.

We worden in ernstige mate afgeleid door de omgeving. Het is allemaal vlak maar erg mooi. Hebben wij ‘s-ochtends een interval, ‘s-middags doen wij een fartlek in het bos. Extra dimensie geeft het als Jan toelicht dat zijn jeugd in deze bossen ligt. Aan het eind van trainingsblok 3 besluiten de ultra’s niet met de auto terug te rijden naar het klooster maar terug te lopen. Een goede keuze want door deze extra 4 km krijg ik pas echt het gevoel dat de stijfheid uit de benen wordt gelopen.

Tussen de trainingen door gaat een wens van mij in vervulling. Al langere tijd wil ik naar Scarabee in Valkenswaard. Een outdoor speciaalzaak met een focus op trailrunning. Uniek in Nederland. Ik heb een verlanglijstje van benodigde spullen. Ik ben dan ook erg gelukkig met de aanschaf van een Salomon Softshell Jacket. De ultieme regenjas voor slechtweer omstandigheden. Een jas die ik meen nodig te hebben bij de TAR. Ik loop hier twee trainingen mee in de verwachting dat we beslist een keer in een bui terechtkomen. Het weer is het hele weekend onstuimig maar uitgerekend tijdens de trainingen is het prachtig weer. Dus onder regenomstandigheden is het nog niet gelukt maar verder is de jas fantastisch. Het oog voor detail is echt geweldig. Met mij gaan nog 4 hardloopmaatjes mee naar de winkel en ook zij scoren mooie spullen. Hoogtepunt is natuurlijk de aanschaf van 2 paar herstelsloffen van Salomon. Binnen de groep is een sterke lobby tegen dit product (dames) maar de kwaliteit wint!

De avond is gevuld met een etentje in het lokale pannenkoeken-restaurant. Ideaal want op loopafstand, ideaal want dat scheelt voor 17 personen afwas.

De laatste ochtend is voor een duurloop. Om een uur of 10 vertrek en om half twaalf zijn we weer terug. Wederom volgt een uitgebreide Brunch/Lunch die duurt tot een uur of twee. Hierna is het inpakken en wegwezen. Bij elkaar lopen we dit weekend een km of 45.  Niet bijzonder veel maar wel intensief, zeker voor de groep die niet gewend is meerdere keren achter elkaar te trainen. Maar gezelligheid staat voorop en dat is buitengewoon goed geslaagd. Groep 5 is een leuke groep.

Tot slot, nogmaals complimenten voor de organisatie. Het is mij zeker niet ontgaan dat jullie hier veel werk en vrije tijd in gestopt hebben. Ik heb een heerlijk weekend gehad. THNX!

Resteren nog de foto’s.

 

Geplaatst in Edwin, Training | Geef een reactie

Losers work hard, winners work smart.

Geplaatst op oktober 9, 2011 door Lekker-Weg

Hoogtepunt van het weekend is een presentatie van Jan “Mentale training in de sport” Jan heeft een leerstoel Arbeidspsychologie aan de TU Eindhoven. De volgende aspecten komen aan bod. Wat is mentale training? Mentale factoren in de sport. Mentale weerbaarheid. Falen versus succes. Optimaal prestatiemodel. Mentale vaardigheden.

Samen met het NOC/NSF en de RU nijmegen heeft Jan een onderzoeksprogramma opgezet met het doel Olympische sporters te begeleiden naar de Olympische Spelen en de sportprestaties te optimaliseren. Jan laat ons zien hoe de geest van invloed is op de prestatie en vooral ook hoe je hierin kan optimaliseren. Aansprekende voorbeelden passeren de revue.  Ik hang aan zijn lippen, net als de groep. Er ontstaat een levendige discussie en prestaties worden aan het model getoetst. Ik herken mijzelf bij de 60 van Texel waarbij de geest het lichaam overwint, maar ook de veluwezoomtrail waar ik mijzelf de vraag stel ” wat doe ik hier?” Dodelijk voor de prestatie. Interessant is hoe je jouw mentale weerbaarheid kan trainen door activatie en ontspanning. Het gaat veel te ver om de presentatie hier te herhalen maar fascinerend is deze zeker. Tijdens het weekend wordt Jan meermaals geciteerd.

 

Geplaatst in Edwin, Training | Geef een reactie

Helenaveen trainingsweekend Deel 2

Geplaatst op oktober 9, 2011 door Lekker-Weg

Het weekend begint op vrijdag en kent vier trainingen. Groep ultra’s is laat en 5 minuten voor 6 komen wij aan. De eerste training is om 6 uur gepland. De groep is uitgebreid aan het koffiedrinken maar als het 6 uur is staan de ultra’s klaar voor de start en de rest van de groep is nog even bezig.  Ervaring? Routine? We lopen uiteindelijk een km of 8-9, via Evertsoord,  en na het douchen schuiven wij aan. Jan, Herma en Janna hebben gekookt. We eten pasta en dat gaat er goed in.

Op onze route ontmoeten we Harrie. Harrie is de eerste twee dagen een mysterie. Toen wij langs een weitje liepen was er een hok met deze naam. Eerst dachten wij dat het een ezel betrof. Maar het hok was daar niet groot genoeg voor. Deskundigen dachten aan een konijn of een gans maar we werden echt vrolijk toen Harrie een hangbuikzijntje bleek te zijn. Harrie, onze weekendmascotte.

Geplaatst in Edwin, Training | Geef een reactie

Helenaveen trainingsweekend Deel 1

Geplaatst op oktober 9, 2011 door Lekker-Weg

Een select gezelschap van groep 5 (Jan, Wim, Herma, Ton, Nancy) heeft de handen ineen geslagen om voor ons een trainingsweekend te organiseren. 17 atleten maar liefst gingen hierop in en zo komt het dat we vrijdag 7 oktober in het Brabantse plaatsje Helenaveen belanden. Een miniscuul dorpje op de grens met Limburg in de Peel streek. We overnachten in een klooster (Amatisse). Een fantastisch leuke plek voor deze groep. Er is plaats voor 14 personen maar het klooster is zo ruim dat we hier met gemak met 17 personen terecht kunnen.

De organisatie is iets eerder present en heeft uitgebreid boodschappen gedaan. Ook heeft de groep de locatie al eerder verkend en trainingsroutes uitgezet. Ik zie zelfs uitgewerkte A4-tjes met plattegronden en gemarkeerde herkenningspunten.

De sfeer is fantastisch. De groep kent elkaar en het lijkt wel alsof we elkaar aanvoelen. Carpoolen, klusjes zijn geen probleem. De trainingen, iedereen is op tijd!  Het weekend is voorbij voor je het weet.

 

 

Geplaatst in Edwin, Training | Geef een reactie

2 oktober 2011 Utrechtse Heuvelrug Trail

Geplaatst op oktober 2, 2011 door Lekker-Weg

Het moest er natuurlijk van komen. De Utrechtse Heuvelrug Trail is bijna een thuiswedstrijd. Maar wel een aparte. Een open trail klassement in de periode 1 september tot 1 december. Georganiseerd door hoe kan het ook anders MST. De officiele afstand is iets meer dan 30 km, de werkelijke afstand blijkt iets van 33 km te zijn. Precies zoals het hoort. Net een beetje meer. Het idee is dat je de route loopt wanneer het jou uitkomt en fotografeert de begin en eindtijd. Deze tijden doen dan mee aan het klassement. Geen prijzen, geen medailles, geen finishvlag, geen uitgezette route. Alleen lekker lopen over een schitterend deel van de Utrechtse Heuvelrug

Samen met Frans en Rene gaan we vroeg op pad met de auto naar Rhenen. Eenmaal op het station vind de tijdwaarneming plaats met behulp van een vriendelijke taxichauffeur.

De trail wordt gelopen met gps. We konden ook een route beschrijving printen in drie delen. Het eerste deel heb ik meegenomen om de startplek te kunnen vinden. We stonden dus al meteen aan de verkeerde kant van het station. Was snel verholpen.

De trail blijkt een fantastisch mooie route te zijn. Open velden, single track erg fraai allemaal. Ergens op tweederde kom je langs de eik “De Eenzaamheid” volgens de locals die zo vriendelijk zijn onze pauze vast te leggen. We maken veel foto’s.

We kunnen aan de gps route zien dat de grondlegger een paar keer verkeerd is gelopen. (klein stukje) en dat hij/zij keurig om de plas heen is gelopen en niet erdoorheen.

We hebben het erg naar onze zin zoals hier bij Veenendaal waar een erg mooi uitzicht is over de Utrechtse Heuvelrug. Het valt ons op dat er wel erg veel MTB-ers rondfietsen op de route maar dat deze behoorlijk vriendelijk zijn. Toeval? Op de Veluwe is dat wel eens anders.

Het is jammer dat van ons CIKO clubje niemand belangstelling had om mee te gaan. Wel heel veel reacties gehad op de uitnodiging maar niemand die heeft toegehapt. Gemiste kans jongens!

Aan het eind weer een nieuwe tijdwaarneming. Jullie rekenen maar uit hoeveel tijd dat was. Ons kon het niet zoveel schelen. Volgens mij kunnen de klassementen worden opgemaakt.

Moraal van het verhaal. Een heel leuke trail door het midden van het land. Verrassend omdat we ons nooit hadden gerealiseerd dat daar zo’n mooi stuk natuur lag. Mooi dat we nonstop, zonder door de bewoonde wereld te kruisen, een prachtige trail konden lopen. Voor degenen die de UHT gaan lopen. Bofferds. Voor degenen die twijfelen. Aanrader Absoluut! Het mooiste is dat bij de Finish er nog een andere beloning wacht.

Geplaatst in Trail, Training | Geef een reactie

GPS training

Geplaatst op september 30, 2011 door Lekker-Weg

Vandaag beland ik in Wageningen met als optie trein terug of lopen. Ik kies voor lopen. Er doet zich dan wel een kleine handicap voor. Als het om richting bepaling gaat ben ik een complete ramp. Ik verdwaal nog in mijn eigen tuin. Als ik dus niet langs de snelweg wil lopen moet ik iets bedenken. De oplossing ligt voor de hand. GPS!

Zondag gaat het lange afstandsgroepje de UHT lopen. Een trail waarbij de route met gps gevolgd moet worden. Daar had ik tot voor kort nog geen ervaring mee dus een mooie gelegenheid is geboren. Afgelopen zondag probeer ik voor het eerst mijn eigen rondje uit. Ik loop op gps maar ken de route uit mijn hoofd. Ik ben verbaasd over de nauwkeurigheid. Dat beloofd veel goeds.

 

 

 

 

Deze keer gaan we een stapje verder. In Garmin connect zit een optie om routes uit te werken. Dat werkt vrij simpel. Je klikt op plekken waar je wilt lopen en de applicatie verbind de punten met een route over een bestaande weg. Binnen een minuut staat de route erin. Opslaan en versturen naar je Garmin. Er bestaan nog veel meer van dit soort applicaties zodat je ook routes van derden kan opsnorren en downloaden.

 

 

 

 

De route is een succes. Ik loop door het prachtige stroomgebied van de Neder-Rijn. Ik merk dat je soms toch flink mis kan zitten. Deze route is veel mooier maar de eigenlijke route loopt een meter of 10-20 lager. De Garmin route is gericht op fietsers vermoed ik.

 

 

 

 

 

De tweede test van de dag is de Herbalife prolong. Ik heb een flesje hiervan mee. Helaas vind ik de prolong te zoet. Dit gaat hem niet worden. Niet vies maar ook niet echt lekker.

 

 

 

 

Na ruim twee en een half uur ben ik weer terug op het honk. Heerlijk loopweer, warm. Met deze training sluit ik de week af op 99 km. De maand is goed voor 277 km. We komen weer in vorm.

Conclusie: Ik heb weer een leuke nieuwe functie ontdekt op de Garmin en zie hierin veel mogelijkheden. Jammer dat ik dit niet eerder bedacht had. Het is gelukkig erg simpel te doen dus ik vermoed dat dit een blijvertje wordt. Herbalife gaat het niet worden denk ik. We zoeken verder.

Geplaatst in Training | Geef een reactie

La Provinciale – Mirwart Natuur Marathon

Geplaatst op september 12, 2011 door Lekker-Weg

Enige weken geleden benaderde Frans ons met het plan “La Provinciale” te lopen op 11 september. Een natuurmarathon in de Ardennen te Mirwart. Leuk want deze had ik over het hoofd gezien. Enige bezwaar, ik had mij al ingeschreven voor de Maas en Waal marathon van 4 september. Twee marathons in één week had ik nog niet eerder gedaan.  Plan de campagne was 4 september lopen, kijken hoe het gaat met het herstel en dan inschrijven voor de 11e. René vond dit ook wel een strak plan. Na de dinsdagtraining was de conclusie gaan met de banaan en kon de voorbereiding beginnen.

De website in het Frans van La Provinciale ging nog wel maar die in het Nederlands klopte niet veel van. Om een lang verhaal kort te maken. Om 5 uur stappen wij in de Auto naar het zuiden met niet veel meer informatie dan dat wij voor half negen aanwezig moeten zijn om ons te kunnen inschrijven. Wel vinden we een kaartje met de hoogteprofielen. Wij lopen samen met de halve marathon en twee ronden van 21km waarbij de ronden niet dezelfde zijn.  Boucle 1 650m klimmen, Boucle 2 700m klimmen. Oeps, voor een marathon toch best wel pittig. Het valt ons op dat de laatste klim op km 41 steil omhoog gaat. De voorbereiding is een beetje minimaal dus.

Wij komen keurig om kwart over 8 aan. Een grote sportkantine met hiervoor tenten. De boog geeft aan Arrivee. De start is kennelijk niet hier. We schrijven ons in, ontvangen een t-shirt (alweer, model pyama) en maken we wat praatjes. Zo ontmoeten wij een Belg die onze professionele outfit bewonderd. Rugzakken, gels etc. Hij heeft niet meer dan een drankbelt gevuld met  wafels!!! “Geen gellekkes voor mij, drie wafels is genoeg”. Wij geloven hem maar twijfelen erg aan zijn schoenkeuze. “Neen, in het voorjaar is het nat. Nu kan het ook met gewone schoenen.” Daar zal ie spijt van krijgen! Wel nemen we een kop koffie met wafels.

Voor de startlocatie moeten wij ons verplaatsen naar de oprijlaan van een chateau. De streep is niet veel meer dan het hek van de oprijlaan. Heerlijk! Pascal geeft ons in het Frans de laatste instructies. Een West-Vlaming doet dat in het Nederlands maar dat valt hem niet mee. Wat wij onthouden is dat het eerste rondje rood is en het tweede rondje blauw. Meer heb je niet nodig. De rest? Als sla je me dood. Oja. Als je voor het klassement gaat moet je voorin starten want na 500m is een ernstige versmalling naar een single track.

 

Omdat ik een zware wedstrijd verwacht is het aanvalsplan, stevig op de rem lopen. René zal dat ook doen (de eerste 500m) In de Ardennen is het bepalen van een tempo erg lastig omdat de weg nooit vlak is. Pas na een uur weet ik dat dit ruim 8km/hr is en dat is voor deze wedstrijd een prima tempo. Na de start begint het te regenen en dat houdt pas na het eerste rondje op. Is op zich een voordeel want de modder die je over je heen krijgt spoel je meteen weer af. De temperatuur blijft daarmee op een graad of 15-16 en vergeleken met vorige week is dat een verademing. Na een km of 3 is het direct klimmen. En steil ook. Bovenaan de top staat een hoornblazer ons aan te moedigen. Het lopen gaat prima. Ik voel me sterk maar houd me in. Elke 5 km staat er een verzorgingspost met veel fruit en drank. Ik heb trek in appels en dat houd ik de hele wedstrijd vol. Lekker.

Na een km of 15 loop ik met een Belg op en het is stuivertje wisselen. We genieten en hebben lol. Helemaal op km 17 als er geen houden meer aan is. We moeten door de enkeldiepe modder. Glibberend en glijden bereiken we de overkant. Hij geeft aan de halve te lopen en is vol bewondering over het feit dat ik toch echt de hele ga lopen. Hij gaat voor mij bidden dat het tweede rondje wel droog wordt. Het heeft geholpen want dat was inderdaad zo. Op km 21 word ik verkeerd gestuurd en zo sta ik opeens voor de arrivee. De speaker geeft aan dat ik à droîte had gemoeten en niet à gauche. Terug dus en opniew. Dat gaat beter.

Het tweede rondje begint met een flinke afdaling. Hier krijg ik mijn eerste tegenvaller te verduren. Mijn telefoon is nat geworden. Hij doet het nog wel maar geen geluid. Balen. Ik mis mijn muziekje als afleiding en ook de iphone is kaduuk. De wedstrijd is nu een stuk rustiger. Alleen maar marathonlopers maar die zijn er niet zoveel. In de tweede ronde zijn drie grote beklimmingen. Het gaat allemaal erg makkelijk en ik neem mij voor op km 35 wat gas te gaan geven. Helaas pindakaas want vanaf km 32 is het klimmen, en klimmen en weer klimmen. Op km 38 houd dat een beetje op. Km 39 is stijl naar beneden. Volgens mij onverantwoord dat zonder trailschoenen te doen. Eenmaal beneden alweer een ravito. Geen appeltjes helaas. De dames van de verzorgingspost willen mij best op de foto zetten. Achter mij het pad naar de finish, nog maar twee km en inderdaad klimmen.

Het groepje Marathonlopers dat wat meewarig naar mee keek als ik de heuvel op wandelde laat ik nu definitief achter mij. Niet zo verrassend want de mannen hielden het geen enkele heuvel helemaal vol en tja dan verzuur je. Vastbesloten alleen te finishen zet ik toch aan. In de laatste km gaat het zigzaggend naar boven. Degenen die al eens een marathon hebben gelopen weten hoe de laatste km kan voelen. Er lijkt geen einde aan de beklimming te komen. De laatste 200m kunnen we weer rennen. René staat al te wachten.

Ik finish ruim binnen de 5 uur en René heeft er 4,5 uur voor nodig. Petje af voor die prestatie. Het geheim zit ‘m erin dat René deze keer wel rustig is gestart. (zegt-ie). We worden uitgebreid gefeliciteerd door Pascal, helaas is er sprake van een kleine taalbarrière, maar we begrijpen elkaar prima . Omdat René er al even staat gaan we snel douchen. Dat wordt een kleine bezoeking want de kleedruimte is meer dan vol en erg smerig. In de sportzaal ernaast drop ik mijn spullen, dan maar hier. Dat mag want dat is de officiële kleedruimte blijkt. Op de vloer een paar flinke kilo’s zand. Ach ja. Helaas is de douche koud, dat is wel jammer.

We besluiten de dag af te sluiten met een biertje en koffie. We voelen ons prima. Voordat wij deze ophebben begint de prijsuitreiking, in het Frans natuurlijk. We vinden het niet goed om tijdens de uitreiking te verdwijnen dus even wachten. Tot ons niet geringe verbazing wordt René naar voren geroepen. Hij wordt derde in zijn categorie! Super! Een “prachtige” beker en een tas met goodies valt hem ten deel. De pot Nutella geeft hij aan een jongetje dat hem komt feliciteren. Wij willen vertrekken maar dan begint de tombola. Weer wordt René naar voren geroepen. Nu voor een mandje wijn…. en een pot Nutella. Even later wordt ik ook naar voren geroepen. Een arm vol goodies + een pot Nutella. We komen niet meer bij.

Nu gaan we echt weg. Om 16:00 verlaten wij Mirwart. Wij slaan de brood met worst toch nog even over. Dat kunnen onze magen nog niet aan. Wij kijken terug op een fantastische dag. Een trail marathon zoals je verwacht bij een trail in de Ardennen. Simpel, goed verzorgd, geweldige sfeer heerlijk. Wij kunnen nog wat leren van de Belgen.

 

 

 

 

Geplaatst in Marathon, Trail, Training | 5 reacties

La Provinciale

Geplaatst op september 6, 2011 door Lekker-Weg

De benen zijn iets stijver dan normaal. Maar ik heb zin in de training. Het regent en het bos is nat. Dat kan me vanavond niet deren. Zoals gewoonlijk loop ik naar de club. Op het programma staat een korte duurloop in verband met de bedriegertjesloop morgen. Daar doe ik niet aan mee maar de duurloop komt op een juist moment zodat ik lekker kan herstellen. In eerste instantie nog een beetje om de blubber heen maar al snel er weer gewoon dwars doorheen. Het groepje is klein. Zijn het er 10? Om een uur of 8 begint het al te schemeren en zijn we alweer op de weg terug naar het clubhuis. Ik loop samen met een nieuw groep 5 lid (sorry ben je naam vergeten) als ik iets tussen de varens zie bewegen. Het valt me direct op dat dit iets bijzonders is. Vlak voor mijn neus steekt een das het pad over. Die heb ik hier nog nooit eerder gezien. Wow. Het zeikt van de regen en het beest is snel dus een foto kon je wel vergeten. Toch heel bijzonder.

Ook René is gewoon weer op de training. Beetje dezelfde klachten maar over het algemeen goed hersteld. Zoals gewoonlijk loopt hij weer op kop bij de eigen tempo-stukjes. We overleggen even over onze plannen van a.s zondag. Doen? Ja natuurlijk. Dus op voorstel van Frans gaan wij zondag naar de Ardennen voor een lekkere trailmarathon. La Provinciale. En Frans, die verbijt zich op zijn vakantieadres……. Oja Frans. Nog gefeliciteerd met je verjaardag!

Geplaatst in Training, Wildkaart | 1 reactie