Agenda
Commentaren
Blufboekje
63 Marathons
37 Ultra’s
——
100!!83 Trails
Archief
Categorieën
Transalpineplaatjes
Geplaatst in Training
2 reacties
Maas en Waalse Dijkenloop, Rabomarathon
Het moest er maar eens van komen. De laatste marathon is alweer zolang geleden. De vorm begint alweer aardig terug te komen, de 30k van vorige week ging erg makkelijk. Op mijn lijstje stond al heel lang de Dijkenloop. Redelijk in de buurt, kleinschalig (wat de marathon betreft). En ook betaalbaar. Ik ken de loop van vroeger waar ik nog wel eens een 10k of halve heb gelopen. Leuke sfeer in de betuwe. Ik sprak René hierover en die was direct om. Enige aarzeling vanwege onze plannen zondag maar dat was zo voorbij. Ook René gaat naar Beneden Leeuwen met het idee om hier een training te lopen. Mijn doel van de dag is 4 uur 10, tempo 10k per uur. We spreken af dit tempo te volgen maar na twee km bleek deze afspraak al geschrapt. Het tempo van René ligt iets hoger en we laten het zo.
De eerste km’s gaan echter harder dan gepland en regelmatig zit ik op de 11 per uur. Te hard maar het liep lekker dus vooruit. We zien wel waar het strand. De start is vlak na een regenbui in Altvorst. We zijn daar op tijd en slaan wat tijd stuk bij de band. Echte Tiroler muziek inclusief bier! En dat om 11 uur ‘s-ochtends! Eerst krijgen we een slinger van een km of 10 rond Appeltern. Ik houd daar niet zo van. Na een uur lopen ben je dan waar je ongeveer begon. Hierna gaan we de dijken op, en af, en op. Kenmerk van de Dijkenloop is dat het stikt van de dijken. Eerst langs de Maas, daarna langs de Waal. Erg mooi gebied maar ik heb mijn portie dijken wel weer gehad.
De temperatuur is vandaag de spelbreker. Voor de start zijn we gewaarschuwd voor onweer. In dat geval zou de wedstrijd stilgelegd worden maar gelukkig viel dat mee. Na de start geen spatje meer gehad (helaas). De thermometer wees 22 graden aan en dat was het eerste stuk te doen. Windje tegen en bewolkt. Halverwege trekt echter de bewolking open en schijnt de zon volop. De temperatuur schiet omhoog temeer omdat we op de weg terug windje mee hadden.
Ik krijg het erg warm en mijn hartslag schiet omhoog. So much voor een rustig trainingsrondje. Vanaf km 32 krijg ik het moeilijk en breng ik de hartslag actief naar beneden. Dat gaat vrij redelijk maar kost wel een paar minuten. Om 4:13
passeer ik de eerste mat. Ik weet dat de tijd pas definitief is na de tweede mat maar ergens tussen de matten staat Harry van G. als speaker. Voor mij een bekende speaker dus die geef ik even een handje en maak ik een praatje. Kostbare seconden gaan hier verloren. (ahum). Na de streep staan Monique en Lisanne mij op te wachten. Leuke bijkomstigheid want was niet zo gepland.
Al met al loop ik een marathon in de beoogde tijd en ook na de finish voel ik me heel redelijk. Kan merken dat de vorm er nog niet is want echt makkelijk ging het niet. Ook René had het zwaarder dan normaal maar met 3:55 finishd hij niet eens zo gek ver voor mij. Wel net voor de eerste dame. Na een hele korte herstelperiode snel douchen en naar Den Haag. Dochter verhuizen, ze gaat op kamers!
Geplaatst in Marathon
Geef een reactie
Trans Alpine Run dag 2
Start Etappe 2 Vandaag wordt de zwaarste etappe met 52km. Maar de eerste berichten over etappe 1 logen er niet om. Dat viel tegen, en die was maar 27 km……….
En Natuurlijk doet Apeldoorn ook mee. En nog wel met meerdere teams. Het ziet ernaar uit dat Ciko Arnhem ook met meer dan één team gaat deelnemen! Spannend!
Geplaatst in Training
Geef een reactie
Trans Alpine Run 2011
In Arnhem hebben we het over de meisjesloop, de Bridge to Bridge, Sevenaerrun, Postbankloop. Iets verder is de Monnikentocht. Het kan mij allemaal niet boeien. Morgen begint de Trans Alpine Run editie 2011. Mijn aandacht is in de Alpen. Via Internet, Twitter, Weblogs enz kan je ontzettend veel lezen en de sfeer opsnuifen. Er zijn 324 teams waaronder 15 Nederlandse teams. Een aantal zijn “live” te volgen. Bijvoorbeeld hier.
http://www.mudsweattrails.nl/TAR2011
http://www.facebook.com/transalpinerun
http://tar2011.blogspot.com/
http://www.transalpinerun.com/alpen_cross_blogs.htm
http://fromutrechtwithlove.blogspot.com/
Westkapelle
Na een onrustige nacht trek ik vandaag toch weer de hardloopschoenen aan. Het gezin heeft duidelijk behoefte aan uitslapen. Als ochtendmens sta ik toch redelijk vroeg op. Om half negen ben ik paraat. Gisteren met Monique naar Middelburg geweest met aansluitend een lekker diner. De Rode wijn was lekker maar bezorgd mij toch een milde kater. Katers worden bij mij het best verwerkt aan het strand, in de wind.
Dat doet mij realiseren dat ik deze week toch weer heel wat alcohol naar binnen krijg. Het is vakantie dus “dan mag het”. Toch voel ik me daar niet helemaal lekker bij. Deze week is wat mij betreft nog vrij maar daarna ga ik toch serieus de alcohol consumptie terugschroeven. De norm van 1 glas per dag wordt bij lange na niet gehaald. Maandag is de vakantie voorbij aan dan ga ik aan mijn herbalife dieet. Althans, aangepast Herbalife dieet. Minder alcohol, meer vezels, meer fruit, minder vet, kortom gezonder. Ik vind de Herbalife producten veel te duur maar een aantal adviezen neem ik ter harte. Later daarover meer.
Vandaag ga ik weer langs het strand richting Zoutelande. Het lopen gaat moeiteloos. Wederom houd ik de voeten niet droog. Ik vind het alleen maar heerlijk. Zodra ik drie palenrijen verder ben, ben ik alleen en loop ik op mijn gemak naar Zoutelande en daar voorbij. Ik passeer meeuwen, Scholeksters, strandplevieren etc. Heerlijk. De zon blijft vandaag achter de wolken maar het is warm. Uitendelijk loop ik naar West-Kapelle. 
Daar klim ik het duinpad op en volg de Zeelandmarathon route. Simpel te doen want de route staat nu al keurig met bordjes aangegeven. Op het hoogste punt staat nog een bord met getijdeinformatie. Alles in het teken van de Marathon. Stiekem kijk ik op de website. Zal ik een startnummer overnemen?
Het worden er vandaag 18. Weer een stukje verder dan de vorige keer en met hetzelfde gemak. en dat over het strand! De weg terug is duidelijk ingezet. Het herstel gaat weer als vanouds en ook de pezen gedragen zich. Gelukkig maar. Looptijden.nl is weer niet nauwkeurig genoeg. Na drie keer proberen denk ik dat deze methode gewoon niet goed genoeg is. Dan maar gewoon met Garmin. Morgen nog een keer om het af te leren.
Geplaatst in Training
Geef een reactie
Vlissingen
Vandaag wordt het mooi weer. Eerst wat wolken en daarna zon. De weersverwachting verandert momenteel met het uur. Was er van het weekend nog sprake van een hittegolf, nu zijn we blij met een zonnetje. Om half 10 vanmorgen breekt de zon door. De schoenen gaan aan voor een rondje Vlissingen. Start gaat zoals gewoonlijk over het strand. Windje mee naar de haven van vlissingen. Er is nog weinig volk op de been. Het is eb dus kan ik achter de palenrijen langs. Worden wel natte voeten. Het water is warm. Het is hier wel bijzonder lopen. Ik loop langs de Oosterschelde en de vaargeul ligt op 50 meter van het strand. Kolossale schepen varen voorbij op hele korte afstand. Ziet er merkwaardig uit. Al na een km of 5 ben ik in Vlissingen. Te snel, ik wil vandaag een km of 16 lopen. Ik loop door naar Vlissingen-haven. Op de terugweg ga ik weer door de duinen. Er loopt daar een fiets/voetpad doorheen. Het lijkt wel of elke duintop wordt gepakt. Het is een serieuze heuveltraining. Na 15 km ben ik weer terug op het honk. De benen voelen prima. Het gaat prima. De vorm komt langzaam terug. Looptijden is weer niet nauwkeurig genoeg.
Geplaatst in Training
Geef een reactie
Koudekerke
Zondag liep ik mijn favoriete rondje. Een rondje van 30 km en voor mijn huidige vorm 10 km te ver! Had niet gedacht dat ik dat nog eens zou zeggen. Het bekende euvel, mijn rechterbeen, protesteert. Mijn achillespees om precies te zijn. Ik begrijp er niet veel van tot ik donderdag maar eens te rade ga bij Job. Het euvel is snel gevonden. Mijn kuitspieren staan strak. Heel erg strak. Alle signalen op rood. Ik bouw te snel weer op. Tja en met een gevoelige pees is het vragen om problemen. Job is wederom mijn redder in nood. Donderdag moet ik dus de training overslaan maar vrijdag loop ik weer een rondje. 8km wel te verstaan. Normaal gesproken trek ik mijn schoenen er niet eens voor aan. Nu voelt het weer goed aan en voel me heel verstandig. Belsuit mijn opbouw maar wat rustiger aan te doen.
Zaterdag ga ik weer een weekje weg. Mijn dochter en haar vriendin zitten op ponykamp en wij besloten hier ook maar een weekje achter te blijven. Huisje gehuurd in Koudekerke op 500m van het strand. Koudekerke ligt op een km of 5 van Zoutelande en voor insiders is dit een bekende finishplaats.
Vanmorgen loop ik over het strand naar Zoutelande, en loop er straal voorbij. Heb ik weer. Als ik via de duinen terugloop wordt duidelijk waarom en zodoende loop ik de laatste km van de Zeelandmarathon. Herinneringen aan vorig jaar komen weer naar boven. De marathon is over een week of zes……, zou ik? Ik zet het nog maar even uit mijn hoofd.
Het lopen gaat soepel. Ik ga eerst op zoek naar de meiden want die hebben het in hun hoofd gehaald om een ochtendwandeling te gaan maken. Op het strand zijn ze druk met het fotograferen van elkaar. Als ik aan kom lopen wordt er meteen een fotoserie gemaakt. Ach ja. Over het strand naar Zoutelande tref ik veel lopers. Met een aantal knoop ik een gesprekje aan. Allen zijn bezig de marathon aan het voor te bereiden. Op het strand staan de bekende palenrijen waar je tussendoor moet. Lastig. Ook tref ik nog een aangespoelde bruinvis. Die had zijn beste tijd gehad zullen we maar zeggen. Eenmaal op de terugweg ga ik via de duinen. Het strandpad is steil en toevallig loop ik gelijk op met twee andere lopers. Eentje gaat eraan en de andere kan ik slechts bijblijven. Mmmm.
Het rondje wordt een km of 13. Deze keer meet ik met hardlooptijden maar die zit er toch een dikke anderhalve km naast.
Geplaatst in Training
Geef een reactie
Bomel aan de L’Ourthe, Ardennen
De aanleiding is het 50 jarig huwelijk van mijn schoonouders a.s maandag. Om die reden komt het gezin van het bruidspaar bijeen om dit heugelijke feit samen te vieren. De broer van Monique is getrouwd met een Amerikaanse en woont met zijn gezin in El Paso, TXS, USA. Het is een traditie geworden dat we dan ergens een huisje huren om elkaar weer eens uitgebreid te kunnen spreken. Deze keer is “het huisje” een enorme boerderij voor 20 personen in de Ardennen, uiteraard van alle gemakken voorzien. Zelfs het zwembad en de jacuzzi ontbreekt niet.
Als je Ardennen zegt dan zeg je sport. Het gebied is bij uitstek geschikt voor allerlei vormen van sport. Sport en een familie-reunie is ideaal te combineren. Maar van de 16 familieleden zijn er maar 2 (schrik) die ook wel een stukje willen lopen. Iets meer willen ook wel mountainbiken. Het geval wil dat ik een ochtendmens ben en mijn familie bepaald niet. Dus na het gezellig samenzijn tot in de kleine uurtjes is het heerlijk om ‘s-ochtends het drankmisbruik enigszins te compenseren met een loopje. De eerste ochtend loop ik een verkennend rondje. Ik spreek “thuis” af dat ik het riviertje de Ourthe volg zodat ik niet verdwaal. Het beekje wordt gevonden zij het op een geheel andere plek dan ik dacht. Zoals gewoonlijk loop ik verkeerd. Hoe is het toch mogelijk. Gelukkig heb ik een iphone bij me dus kom ik weer netjes terug waar ik start. Nu wil het geval dat onze boerderij op een hoogvlakte ligt dus de laatste km is pittig klimmen. Een passerende fietser roept mij een “bravo” naar mijn hoofd. Het worden een kleine 10 km. Thuis is alles nog in diepe rust zodat ik de jacuzzi maar eens uitprobeer.
Twee dagen later herhaal ik het rondje met mijn beide zwagers. Beiden zijn iets minder getraind en bovendien asfaltlopers. Toch vinden beiden het rondje erg leuk om eens te doen. De heuvels zijn ze niet gewend dus dat is afzien. Als we weer terug zijn besluit ik het rondje nog een keer te doen. Het tempo gaat ietsje omhoog en voor het eerst sinds lange tijd krijg ik het lekkere loopgevoel weer eens terug. Het valt me pas bij het tweede rondje op dat het pad langs de Ourthe helemaal niet vlak is. Uit omgevingsverkenningen is bekend geworden dat er een kortere route is naar de boerderij. Een erg steil bospad klimt omhoog naar het huisje en het tweede rondje kies ik hiervoor. Het gaat net en de Bouillonnante komt even langs in de gedachten. In 2012 staat de revanche op de agenda!
Weer twee dagen later ga ik verder van huis. Via het achterland probeer ik Durbuy te vinden. Een middeleeuws dorpje met een mooi kasteel en schitterende straatjes. Wij zijn daar eerder geweest met een uitstapje. Het uitzichtpunt hebben we toen overgeslagen. Eenmaal in Durbuy zoek ik de route op en loop het extra rondje. Het is zoals verwacht enorm klimmen en het lukt niet dit rennend te doen. Naar beneden met 13% over het asfalt. Wederom langs de Ourthe zwerf ik terug naar huis. Een aantal keren loop ik vast. Uiteindelijk een km of 22 en een voldaan gevoel. Detail is nog dat het de gehele dag regent. Tot op het bot nat kom ik thuis. Later blijkt dat dezelfde dag in Arnhem zoveel regen is gevallen dat dit het nieuws heeft gehaald. Lopen in de regen is lekker en weer ga ik via de sauna in de Jacuzzi. Afzien!
We zijn in de Ardennen en de oogsten staan op het land. De boeren halen op de droge warme dagen de graanoogst binnen. We zijn in een andere wereld op een paar uur afstand van thuis.
Tussen het hardlopen door wordt er gemountainbiked. (VTT). De eerste keer gaan we met een groepje van 6. Op het Durbuy Adventurepark huren we fietsen voor 4 uur en we krijgen een route mee. Een kaartje met een route van 20km met foto’s als orientatiepunten. We hebben wat vraagtekens bij 20 km en 4 uur en verwachten het ergste. De route is erg mooi maar technisch niet erg zwaar. Na een uurtje of twee hebben we de route wel gehad en dan tel ik de lekke band mee. Voor het groepje is dit prima maar voor mijn zoon een beetje een teleurstelling. Dit is niet wat je verwacht bij MTB in de Ardennen.
Op de laatste dag gaan we dit dus nog een keer doen maar stoppen we het kaartje direct in de tas en bij het eerste het beste bos links af. Dit is een gouden greep want direct zien we een bordje met een route die we het eerste stukje pakken. Het had de dag hiervoor net geregend (zie boven) en de paden waren goed zwaar. Bagger tot boven de pedalen! Na wat omzwervingen vinden we een echt MTB pad en die volgen we tot bijna bij de start. Een geweldig leuke route met mooie vergezichten, beklimmingen en vooral bagger! Na een kilometer of 30 is het mooie er wel vanaf bij Koen en leveren we de fietsen weer in. De verhuurder kijkt ons vragend aan want op het standaardrondje zitten alleen maar keurige fietspaden. Deze keer moeten ze de fietsen wel schoonmaken! Wij gaan glunderend naar de bar en drinken daar een lekkere Durbuy-blonde. Hebben we verdiend.
Foto
Het lopen staat op een (erg) laag pitje. Morgen vertrek ik naar de Ardennen en ik zal daar het lopen weer oppakken. Tussen de bedrijven door surf ik wel op allerlei sites en dan kom je opeens weer een foto tegen. Trailrunnen is gewoon leuk!
Geplaatst in Training
Geef een reactie
Valencia (2)
Inmiddels al weer een aantal dagen in Valencia. Een mooie stad aan de Middenlandse Zee in Spanje. Het toeval brengt ons hier voor een week, de eerste vakantieweek. Valencia blijkt een mooie Spaanse stad te zijn en wij zitten midden in het centrum. Aan de overkant een overdekt markt, de mercato central. Een schitterend gebouw, Jugendstil, en elke ochtend vers brood en fruit. Alles is op loopafstand, behalve de zee. Hoewel. Lopend is dat ook te doen. Dwars door de stad meandert de Turia. Althans Meanderde. De rivier is om de stad geleid en de rivierbedding is omgetoverd tot een mooi (sport)park. In het centrum is dit de plek om hard te lopen. Gisterochtend heb ik een rondje gelopen in dit park. Merkwaardig idee dat je door een rivierbedding loopt. Ik ben bepaald niet de enige. Gelukkig is de temperatuur ‘s-ochtends nog enigszins redelijk. Na de middag gaat die boven de 35 graden. Om te lopen geen pretje. Het blijft bij een keer. Ik vind het leuk om de stad op deze manier te verkennen maar er is hier zoveel te doen.
Geplaatst in Training
Geef een reactie