De Berlijn groep is in de fase van de 30-ers beland. Voor de gelegenheid worden leuke plekjes en routes verzonnen en de Utrechtse Heuvelrug trail van MudSweatTrails is er zo een. Het lijkt een blijvertje te worden. Met een sterke groep vertrekken we naar Driebergen Zeist. Parkeren de auto in Rhenen en met de trein naar Driebergen Zeist. Ik loop hem voor de tweede keer.
Ik beschouw de UHT als hersteltraining. Ik probeer de stijfheid van de Trail de Fantomes er een beetje uit te lopen en tevens gebruik ik de training om volledig in TAR bepakking te lopen. Met een rugzak van een kilo of 3-4 probeer ik wat uit. Met zo’n volledig gewicht is het zaak de rugzak goed vast te sjorren en levert wat extra wrijving op. Smeren dus straks!
Zoals gezegd is de groep sterk. Met een tempo die rond de 11 per uur ligt en soms er boven wordt de UHT afgeraffeld. We verliezen veel tijd met de navigatie. De Garmins laten het een beetje afweten. Gelukkig is Marlies routevast en zelf oriënteer ik me op de zon. Dat gaat prima.
De 32,5 km wordt volbracht in 3 uur 21. Gemiddeld een km of 10. Niet echt hard zou je zeggen maar met de nodige pauzes geeft dit een vertekend beeld. De laatste km’s moet ik zelfs een beetje werken. Dat was niet de bedoeling!
Allen lopen de route netjes uit, we zijn aan elkaar gewaagd. Een enkeling heeft energie over. Ik onthoud dit beeld en ben benieuwd naar de verhoudingen op 30 september. Jan, Said en Rene voorop. Cordien, Marlies, Peter in het midden en Gerrie, Jan en ik een beetje achteraan.
Een uur nadat ik thuiskom sta ik alweer in mijn beste pak op Kasteel Doornenbos (Floris) op een receptie. Het herstel van de UHT schiet erbij in.
De laatste training is een feit. Deze week doe ik niks meer. Rust. Woensdag vertrekt het vliegtuig. Morgen pakken.
