Ben je er klaar voor?

Met stip de meestgestelde vraag van de afgelopen dagen. “Ben je er klaar voor?” Daar moet ik even over nadenken.

De wedstrijd bestaat uit twee delen. De start halen en vervolgens de Finish. Deel 1 is gelukt, en hoe! Mijn training is eigenlijk al in November 2011 gestart maar laat ik voor het gemak maar 1 januari nemen. Sindsdien heb ik 2750 km gelopen in 8 maanden of eigenlijk 7 want in Mei heb ik rust genomen. Gemiddeld ongeveer 75 km per week of 350 km  per maand. In totaal 45448 hoogtemeters (althans volgens garmin dus onbetrouwbaar) Onderdeel van de training zijn 13 Marathons/Ultra’s in dit jaar. Bijna 2 per maand! Mijn trainingsomvang is nog wat gedrukt doordat ik een maandag training heb geruild voor een krachthonk en mijn vrijdag training alleen maar uit heuveltraining bestond. Dit op advies van Marc Weening van MST. Mijn trainingsschema heb ik gebaseerd op het schema van de TAR organisatie. Ook de zware training van 7 duurlopen in een week. Uiteindelijk heb ik (behoorlijk) wat meer getraind dan de TAR organisatie aangeeft. De inspanning is allemaal goed verteerd en de harmonie is thuis bewaard gebleven. Zelfs inclusief de verhuizing eind mei en mijn nieuwe baan per 1 juni.

Ook de trainingen samen met Frans gingen prima. Ik ben het aantal marathons die we samen hebben gelopen kwijt maar het waren er heel wat. We zijn aan elkaar gewaagd en ik heb er alle vertrouwen in als team. Zo ook onze sponsors.  We hebben samen geëxperimenteerd met voeding, hydratie en materiaal. Het lijkt erop dat we een juiste mix hebben gevonden.

Als je het zo bekijkt kan je stellen dat de voorbereiding goed is geweest. We hebben overal aan proberen te denken. We zijn (super)fit en wat nog belangrijker is we zijn heel! We hebben de start gehaald. De vraag die men dus nu stelt of we er klaar voor zijn kan ik dus volmondig met Ja! beantwoorden.

Of we deel 2 gaan halen, lees de finish, weet ik niet. Echt niet. Talloze malen heb ik het parcours bestudeerd. Het parcours hangt op A0 formaat boven mijn bureau en er gaat geen dag voorbij of ik ben hier mee bezig. Er zit geen makkelijke dag tussen. Geen aanloopetappe, geen sprint etappe van 6 km. Ik heb de dagen gewaardeerd op zwaarte en denk dat dag 1 het makkelijks is met 49km met 1663 hoogtemeters. Dat is dus goed vergelijkbaar met de Trail de Fantomes. Sterker nog. Afgelopen weekend hebben we de vergelijking ook echt gemaakt met twee ervaringsdeskundigen. De TDF is dan zwaarder gewaardeerd maar de meningen waren verdeeld. Ik heb een enorm ontzag voor de afstand en ik onderschat de TAR absoluut niet. Vooral de hoogtemeters zullen de scherprechter worden.

Mentaal zit het ook goed. Ik heb er verschrikkelijk veel zin in en mijn achterban steunt mij enorm. Ik krijg alle vrijheid om me hier helemaal op te richten en daar ben ik erg dankbaar voor. Een niet te onderschatten factor. Opmerkelijk zijn wel de reacties om mij heen. Veel respect maar vooral ook veel onbegrip. Waarom in hemelsnaam zoiets doen. Het meest verbaast mij de reacties van collega hardlopers. Je bent gek, ik weet nou niet of dat trailrunnen wat voor mij is zijn nog de minst scherpe reacties. Er zijn er zat die hier boeken over volgeschreven hebben misschien moet ik dat ook doen maar voorlopig volsta ik met de constatering dat ik enorm genoten heb van de voorbereiding en waanzinnig veel zin heb ik de wedstrijd. Ik geniet met volle teugen. Welke argumenten heb je nog meer nodig.

Nu begint de moeilijkste fase van de training. Taperen. Ik ben er zondag mee begonnen.

 

This entry was posted in Edwin, Trans Alpine Run. Bookmark the permalink.

6 Responses to Ben je er klaar voor?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *