The day after

Op de weg naar huis besluiten we Marleen en Laurens mee uit eten te nemen. Zij kiezen voor de Farrier Arms. De locale Pub. Zij zijn mede eigenaar net als veel ander dorpsgenoten. Prima. Het is er weer druk, het eten is uitstekend. Mocht je ooit in een engels dorpje willen gaan eten kies dan een Pub met veel auto’s voor de deur. Het eten is bijzonder lekker en valt goed. Ook de wijn is heerlijk en smaakt naar meer. Eenmaal weer thuis drinken we nog een cognac (of twee) en vallen dan in ons mandje. We slapen een gat in de dag en raken in de war van de tijd. Zomertijd, Engelse tijd, tijd op het vasteland. We spreken af dat we zondagochtend nog eens gaan proberen te vliegen.

Het weer is veel beter. Kouder maar veel meer zicht. Na een heerlijk ontbijt gaan we op pad en om 11 uur zijn we in de lucht. Via de lucht zijn we er in een kwartiertje. Het is spectaculair. Wat een zicht wat een mooi gebied. Alle stukjes waar we gelopen hebben gaan we langs. The Seven Sisters, het paard, de vuurtoren. Vanuit de lucht ziet het er allemaal niet zo steil uit. Waanzinnig mooi. Opvallend vinden we dat het zo’n klein gebied is. 56km in een relatief klein stuk van de kust. Opmerkelijk.

Op de weg terug geeft Laurens mij de stuurknuppel. Vlieg maar naar huis. WHAAA!! Vliegen is een passie die ik naar de achtergrond heb verbannen, te duur teveel tijd. Als jongen had ik altijd heel veel belangstelling voor de Battle of Brittain en nu vlieg ik zelf boven Kent. Als ik al zou willen vliegen dan zou ik het hier willen doen. Ik word gek! Dit is helemaal fantastisch. Het weekend is een aaneenschakeling van hoogtepunten maar dit slaat alles. Mocht ik ooit weer tijd en geld over hebben ga ik toch meer doen met deze passie.

Eenmaal terug bedanken wij Marleen en Laurens nogmaals voor hun gastvrijheid en gaan op weg naar huis en proberen een boot eerder te halen. Dat lukt. Straks nog 3,5 uur autorijden naar huis en dan zit het er weer op. Het is een onderneming maar het is het meer dan dubbel dwars waard geweest. Wow. Wat een weekend.

This entry was posted in Trail, Ultra, Wedstrijd. Bookmark the permalink.

One Response to The day after

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *