Orthopedische zolen

Directe aanleiding voor orthopedische zolen was hielspoor. In de zomer van 2009 kreeg ik daar last van en heb ik 5 maanden nodig gehad om hiervan te herstellen. Ik consulteerde een sportarts en een fysiotherapeut op het sportmedische centrum van Papendal. Op mijn weblog is het hele verhaal terug te vinden. Inmiddels zijn we 5600 km verder en is het tijd voor vervanging.

Om te beginnen maar eens vermelden dat ik zeer tevreden ben over het product. Als ik op blote voeten loop voel ik nog steeds exact het drukpunt dat (mede) de oorzaak is van de hielspoor maar toch ben ik in staat gebleken met deze zooltjes mooie km’s te lopen. Ik kan niet meer zonder. Hoe tevreden kan je zijn.

Na twee jaar heb ik besloten de zooltjes maar eens te vervangen. Enige slijtage is aanwezig. Het valt mij nog mee want de regelmatige lezer van dit blog weet dat ik nou niet bepaalt zuinig omspring met schoenen en voeten. Met grote regelmaat verdwijnen mijn voeten met zool en al onder water of in de bagger. Het kan blijkbaar. Ook heb ik nadrukkelijk geïnformeerd naar de gebruikte schoenen. Bij aanschaf kreeg ik de zeer stijve ascics gel nimbus mee als standaard schoen. Die schoen gebruik ik nog steeds maar inmiddels loop ik mijn meeste km’s op de inov-8’s en ook op de nike free-2 en dat zijn bepaald geen stijve schoenen, integendeel.

Meteen heb ik een tweede doelstelling ingebakken. Mijn linkerbeen is mijn krachtbeen en mijn rechterbeen heeft meer tijd nodig om te herstellen. De oorzaak zit in het feit dat mijn rechterbeen korter is. In de praktijk merkte ik dus dat ik zelden klachten heb aan mijn linkerbeen maar altijd “pijntjes” aan het rechterbeen. Dat werkt door in je hele lichaam en het bleek dat ik dat compenseer in mijn nek. Ik houd mijn hoofd scheef en krijg dan pijn in mijn linkerkant van mijn nek. Het lichaam zit merkwaardig in elkaar.

Dus afgesproken dat ik voorlopig in de rechterschoen 3 mm extra krijg. Een simpel plakstukje onder de zool. Daar heb ik inmiddels ook alweer een paar 100 km inclusief een marathon mee gelopen en het werkt! Het spierherstel gaat beslist beter en lijkt meer op het andere been. De pijn in de nek is verdwenen.

Het sleutelen aan je lichaamshouding  moet je voorzichtig doen. Je lichaam heeft zich in al die jaren aangepast aan in dit geval scheefheid en dan kan je dat niet ineens helemaal veranderen zonder risico op klachten elders. Nou die klachten blijven uit.

Overigens gaan de oude zolen niet de prullenbak in. Die gaan retour naar de fabrikant voor een grote beurt.

This entry was posted in Edwin, Lichaam, Materiaal. Bookmark the permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *